``ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ သက္မဲ့မ်ား´´

ဆရာက်ဳပ္ကို ရွိစုမဲ့စုနဲ႔ ၀ယ္ရတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္သိပါတယ္....... ဆရာ့ဆီကို က်ဳပ္ေရာက္တဲ့ေန႔က စၿပီးေတာ့..
ဆရာ က်ဳပ္ကို ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္
က်ဳပ္ကို ဆရာက တစ္ပါတ္ တစ္ခါ.. ေရခိ်ဳးေပးတယ္... အၿမဲတမ္းလည္း သန္႔ရွင္းေနေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္..

ဆရာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ.. ကား သန္႔သန္႔ေလးေတြ စီးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ... ကၽြန္ေတာ့္လို ကား အို ကားစုတ္ေလးကို...
ဆရာ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားစြာ စီးခဲ့တယ္..

`` မင္းကားစုတ္ႀကီးကို သံရည္က်ိဳစက္သာ ပို႔ လိုက္ပါေတာ့ကြာ´´ လို႔ ဆရာသူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာတိုင္း..
`` ငါ့ ဆန္နီေလးနဲ႔.. မင္း မက္တူးနဲ႔ ေခါင္းခ်င္းယွဥ္တိုက္လို႔ ရတယ္ကြ..ဟားဟား´´ ဆိုၿပီး ဆရာ
က်ဳပ္ဘက္က ကာကြယ္ၿပီး ေျပာခဲ့တယ္....

က်ဳပ္လည္း ပိုင္ရွင္ အဆက္ဆက္ေျပာင္းၿပီး

အသက္ကလည္းႀကီးလာၿပီဆိုေတာ့ဗ်ာ
ဆရာဘယ္ေလာက္ပဲ ဂရုစိုက္စိုက္.. က်န္းမာေရး က ခ်ဴျခာလာၿပီေလ.. ဒါေပမယ့္..
က်ဳပ္ဆရာအေပၚကိုေတာ့ သိတက္ပါတယ္..

ဘီးေပါက္ရင္ေတာင္ ဘီးဖာဆိုင္ေရွ႕ ေပါက္တဲ့ အေကာင္ပါဗ်...
က်ဳပ္ဆရာကို ႀကီးႀကီး မားမား ဒုကၡ တစ္ခါမွ မေပးဖူးပါဘူးဗ်ာ...

က်ဳပ္ဆရာကလည္း သိပ္ ဂရုစိုက္တာဗ်ိဳ႕... က်ဳပ္ နည္းနည္း ေလး ေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႔..
ေဆးခန္းကို ပို႔ေတာ့တာပဲ....

က်ဳပ္ဆရာနဲ႔ က်ဳပ္ ခရီးေတြ အၿမဲသြားေနက်ဗ်...
ပုဂံလည္း ေရာက္ရဲ႕ မေကြး မင္းဘူး ေရႊစက္ေတာ္ ...ေအာင္မယ္.. လမ္းဆိုးပါတယ္ဆိုတဲ့..
အေလာင္းေတာ္ ကႆပေတာင္ ေရာက္ေသးသဗ်...မူဆယ္ဆို ဘယ္ႏွစ္ေခါက္မွန္းေတာင္ မသိဘူး
အို.. ျမန္မာျပည္ အႏွ႔ံပဲ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ...
ရန္ကုန္- မႏၱေလး လမ္းဆိုတာ.. က်ဳပ္ ေျခရာေတြ ခ်ည္းေပါ့ဗ်ာ

က်ဳပ္ဆရာက က်ဳပ္ကို ခရီးရွည္ႀကီးေမာင္းၿပီးရင္... ``ငါ့ ကားေလးသနားပါတယ္ကြာ.ဆိုၿပီး အၿမဲေျပာေနက်´´

က်ဳပ္မွတ္မိေသးတယ္.. အေလာင္းေတာ္ ကႆပ တက္ေတာ့.. သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာေသးတာ..
``ဟား ဟား. ျမင္လား.. ငါ့ကား ဘယ္ေလာက္ ေဟာင္းပါတယ္ ေျပာေျပာ.. မင္းတို႔ ကားေလးေတြကမွ ေရဆူေသးတယ္ကြ..ငါ့ ကား ဘာျဖစ္တံုး .´´တဲ့... က်ဳပ္ကို ဒီလို ေျပာတိုင္း..က်ဳပ္ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ

က်ဳပ္နဲ႔ မနက္တိုင္း ဆရာက လဘက္ရည္ထြက္ေသာက္ေနက်.. လဘက္ရည္ထြက္ေသာက္တိုင္းလည္း..
စံပါယ္ပန္းကံုးေလးေတြကို ေခါင္းခန္းမွာ ခ်ိတ္ေနက်ဗ်...

သၾကၤန္တြင္းလို အခါမ်ိဳးေတြဆို..က်ဳပ္ကို ကားစုတ္လို႔ ေျပာတဲ့ ဆရာ့သူငယ္ခ်င္းေတြကပဲ..
သၾကၤန္လည္မယ္ဆို.. က်ဳပ္ကိုပဲ အားကိုးရတာ
ဟုတ္တယ္ေလ.. သူတို႔ကားေတြက ႏုႏုရြရြေကာင္ေလးေတြကိုး..သၾကၤန္လို ဟာမ်ိဳးနဲ႔ ဘယ္ျဖစ္မလည္းဗ်ာ..

အဲ..က်ဳပ္က အသက္ႀကီးလာလို႔လားမသိဘူးဗ်.. ဆီေတာ့ အေသႀကိဳက္တာ.. ဒါလည္း က်ဳပ္ဆရာက
မၿငီးရွာပါဘူးဗ်ာ.. က်ဳပ္စားသမွ် ဆီေတြကို မၿငီးတမ္းထည့္ေပးတာ..

ေျပာေသးတယ္ `` ဟ..ဆီစားတာ ကားက ဆြဲလို႔ေပ့ါကြ ´´ တဲ့.. ဒီလိုေကာင္းတဲ့ ဆရာမ်ိဳး က်ဳပ္ေတာ့ မေတြ႔ဖူးပါဘူးဗ်ာ

တစ္ခါ တစ္ေလ က်ဳပ္ မသိတဲ့ သူေတြက က်ဳပ္ကို တက္ေမာင္းရင္ က်ဳပ္က ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနတက္တာ
အဲဒီအခါမ်ိဳးက်ေတာ့..ဆရာက က်ဳပ္ေခါင္းကို အသာပုတ္ၿပီး `` ငါ့ေကာင္ႀကီး ထေတာ့ဟ ´´ ဆိုၿပီး ေျပာတက္တယ္ဗ်
ဒီေတာ့ က်ဳပ္မွာလည္း မေနႏိုင္ဘူး..

က်ဳပ္ဆရာ ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္ကို ညင္ညင္သာသာ ေမာင္းတက္ေပမယ့္..
သူေဒါသျဖစ္တဲ့ အခါ မူးလာတဲ့ အခါက်ရင္ လႊတ္ေမာင္းတာ ကလား....

အဲဒီအခါမ်ိဳးက်ေတာ့ က်ဳပ္က သူ႔အိမ္ကို ေဘးမသီ ရန္မခ ႀကိဳးစားၿပီး ပို႔ေပးရတယ္ဗ်..

`` မင္း ကားေလး ေရာင္းမလားကြ´´ လို႔မ်ားေမးရင္
`` ဘာကိစၥ ေရာင္းရမွာတံုး... အေတာ္ ညဥ္ေကာင္းတဲ့ ေကာင္ကြ.. မေရာင္းႏိုင္ဘူး ´´ ဆိုၿပီး အျပတ္ကို ေျပာလႊတ္တာဗ်

ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဗ်.. က်ဳပ္လည္း က်ဳပ္ဆရာ ဆီေရာက္မွ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ျဖစ္လာတာ...
ဒီေတာ့ က်ဳပ္ကလည္း ေက်းဇူးျပန္သိတက္ရတာေပါ့ဗ်ာ...

တစ္ေန႔......

က်ဳပ္ဆရာ က်ဳပ္ကို အေစာႀကီးလာႏိႈးတယ္ဗ်...
ဒါကလည္း သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းေသးပါဘူးေလ.. ဒီလိုပဲ အၿမဲသြားေနက်ကိုးဗ်..
ထူးဆန္းတာက က်ဳပ္ေပၚကို က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း..သူ႔ဆိုင္ကယ္ေလး တင္လာတာပဲဗ်...

က်ဳပ္လည္း ဘုရားတမိလိုက္တယ္..`` ဘုရား ဘုရား. ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးကို ငါ့ဆရာက သြားေရာင္းေတာ့မလို႔လား မသိဘူး´´ ဆိုၿပီးေတာ့.
စိတ္ပူေနတာဗ်...
ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ.. သူ႔ဆိုင္ကယ္ေလးကိုလည္း က်ဳပ္ဆရာက.. သိပ္ခ်စ္တာဗ်..

ဒါေတြ မစဥ္းစားအားပါဘူးေလ... က်ဳပ္ဆရာသြားခ်င္တဲ့ဆီ ေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးရမွာ က်ဳပ္တာ၀န္ပဲေလ..မဟုတ္ဘူးလား..
အဲ..ထံုးစံအတိုင္း စံပါယ္ပန္းကံုးေလးလည္း ခ်ိတ္ေပးေသးတယ္ဗ်
`` မင္းကလည္းကြာ.. စံပါယ္ပန္း ခ်ိတ္ေနေသးတယ္´´ ဆိုၿပီး သူ႔သူငယ္က ေျပာေသးတယ္..
ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ဆရာက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး..

ဒီလိုနဲ႔ ျမင္းၿခံ ၿမိဳ႕ျပင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းက.. စက္ရံုႀကီး တစ္ရံုကိုေရာက္ေရာဗ်...အဲဒီ စက္ရံုႀကီးကိုလည္း က်ဳပ္ တစ္မွ ေရာက္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး

အံမာ.. ဟို မွာ က်ဳပ္လို ေကာင္ေတြ အမ်ားႀကီးဗ်.. က်ဳပ္လည္း ေပ်ာ္လိုက္တာေလ... ငါ့လို အိုလွ စုတ္လွတဲ့.. ေကာင္ေတြ မနည္းပါလား ဆိုၿပီး
အားလည္း တက္သဗ်...

စက္ရံုႀကီး အ၀င္၀နားမွာ က်ဳပ္ဆရာ သူ႔ဆိုင္ကယ္ေလးကိုခ်တယ္ဗ်.. အဲဒီက လူေတြနဲ႔ စကားေတြေျပာေနတာ အႀကာႀကီးပဲ..
က်ဳပ္ၾကားမွာစိုးလို႔လား မသိပါဘူးဗ်ာ..တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ ေျပာေနတာ..

စာရြက္ေလးေတြကိုင္လို႔...ခနေနေတာ့.. က်ဳပ္နားကို လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး.. က်ဳပ္ကို ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ ၾကည့္ၿပီး..
``ခင္ဗ်ားကားေလးက ေတာ္ေတာ္ေလးသန္႔တယ္ဗ်.. ႏွေျမာေတာင္ ႏွေျမာတယ္´´တဲ့..

`` ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ ကၽြန္ေတာ္က ပို ႏွေျမာတာေပါ့ဗ်ာ..´´ ဆိုၿပီး..က်ဳပ္ဆရာက ေျပာေသးတယ္..

ဟင္..ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလည္း... ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလည္း.. ဆရာက ဘာေတြ ႏွေျမာတာလည္း

ဆရာလည္း..သူလုပ္စရာရွိတာၿပီးသြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ဗ်ာ သူ႔ဆိုင္ကယ္ေလးကိုစီးၿပီး က်ဳပ္ကိုထားခဲ့ေရာ..

ဟာ..........လက္စသတ္ေတာ့.. ဒီ..ဒီ စက္ရံုႀကီးက သံရည္က်ိဳ စက္ရံုႀကီးပါလား...

ဒါဆို..ဒါဆို........ငါ့ကို...

ဆရာ..က်ဳပ္ကို မထားခဲ့ပါနဲ႔ဗ်ာ.. က်ဳပ္ ေနာက္ကို. ဆီေတြလည္း အရမ္းမစားေတာ့ပါဘူး
က်န္းမာေအာင္လည္းေနပါ့မယ္..ဆရာရယ္.. က်ဳပ္ဆရာ့ကို ဘာဒုကၡမွ မေပးေတာ့ပါဘူး..

ဆရာ..မထားခဲ့ပါနဲ႔..က်ဳပ္ကုိ မထားခဲ့ပါနဲ႔...
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
မထားခဲ့ပါနဲ႔..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တဲ့ ကားေလးကို ျမင္းၿခံ သံရည္က်ိဳစက္မွာ ထားခဲ့ၿပီး ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္နားထဲမွာ....
`` ဆရာ က်ဳပ္ကို မထားခဲ့ပါနဲ႔.. ဆရာ က်ဳပ္ကို မထားခဲ့ပါနဲ႔..´´ ဆုိတဲ့ အသံ
တကယ္ပဲ ၾကားမိတာလား
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္တာပဲလား .... ဒီေန႔ ထိ ေ၀ခြဲလို႔ မရႏိုင္ေသးပါဘူး......................................။ ။

( ထာဝရ ခရီးသည္ )