``က်ဆံုးသူ႔စကား´´
ေ၀ေနခ်ိန္ ေၾကြခ်ိန္မတန္
အခ်ိန္ေတြျပန္မရ
ေၾကြခဲ့ရ သူ႔ေနရာ.....
ဒီဥယ်ာဥ္ ထာ၀ရ
လွေတြသာတိုးေစရယ္လို႔
ဘ၀ေတြသာ ဆံုးေစမယ္
ငါ့ ေနရာ ပသာဒမွာေတာ့
လံုး၀မလွ....
အၿပံဳးျမရယ္ ရွာမေတြ႔ေပမယ့္
ငါမေမ့ပါ ေမတၱာ တရားကိုလ
သစၥာၾကား ေလးရပ္ရယ္ေၾကာင့္
အႏွစ္အကာ ခြဲကာမသိေရာ့တယ္
လြဲေပါ့ျဖစ္ျခင္း.....
အစြဲေတာ့ တကယ္မရွိေပမယ့္
မြဲေတာ့ျဖင့္ လူမသိတယ္
ပူဘိႏွယ္ ငါ့မယားမွာေတာ့
ငါထားတယ္ ၀န္မိန္႔ကိုလ
ထမ္းေနလို႔ ၿပံဳး....
ပန္းေပမယ့္ ဘ၀င္မညွိဳးတယ္
နင္ဆိုးတယ္ေျပာေလေတာ့
ရင္နင့္ကာ စိတ္မွ မခ်ိ
အ၀ိဇၨာ မသိ လူ႔ဘာ၀ေပၚ
ဂရုဏာေဖာ္ သက္မိေပမယ့္
အခုငါေနာ္ ဆဲခ်င္လို႔ေတြး
စစ္ေခြးသာ တကယ္ေခၚ
အမွန္ေနာ္ ငါဆဲေရာ့မယ္
နိေမသာရုိးခ်င္ပေလး.....။
(က်ဆံုးေလၿပီးေသာ ရဲေဖာ္အေပါင္းတို႔အား ဂုဏ္ျပဳလွ်က္ ...)
(ထာ၀ရ ခရီးသည္)
No comments:
Post a Comment