ထာဝရ ခရီးသည္: ေယာသၾကၤန္ (ဒုတိယတြဲ)

ေယာသၾကၤန္ (ဒုတိယတြဲ)

( တိုင္ပင္ၾကျခင္း )

အလြန္ပူျပင္းေသာ ေႏြရာသီေန႔ခင္းတစ္ခုတြင္ ကၽြႏႈ္ပ္ သည္ ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚတြင္ ပုတီးစိတ္ တရားထိုင္ တံျမတ္စည္းလွဲ
အလုပ္ျဖင့္ ကုသိုလ္ယူကာ အေရွ႕ဘက္မုခ္မွ ျပန္အဆင္း ေရတာရွည္ လမ္း ထဲသို႔ ေရာက္ေသာ အခါ....
ကၽြႏႈ္ပ္၏ မိတ္ေဆြႀကီး ကိုရင္လူထြက္ ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္.။
အေတာ္ၾကာ ကြဲကြာေနရာမွ ရုတ္တရတ္ ေတြ႔လိုက္ေသာအခါ
ကၽြႏ္ႈပ္လည္း ၀မ္းသာအားရျဖင့္

မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေရွာင္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ေလသတည္း.......။

သို႔ေသာ္.... ကိုရင္လူထြက္က ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ၿပီး.....
`` ေအာင္ဘု... ေဟ့ ေအာင္ဘု´´ ဟု ေခၚဆိုေသာအခါ
မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေတာ့သည္....။

`` ေအာင္ဘု... ေဟ့ေကာင္္ ေအာင္ဘု´´
လွည့္မၾကည့္မခ်င္း ေခၚေနေတာ့မည္ သိသျဖင့္ ကၽြႏႈ္ပ္လည္း ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ကာ

`` ဟာ ကိုရင္ပါလား က်န္း... မေတြ႔တာေတာင္ အေတာ္ၾကာေပါ့ ဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနတံုး
က်ဳပ္က ခီညားကို ေတြ႔ခ်င္ေနတာဗ်..´´ဟုဆိုကာ ပလီပလာ ျဖင့္ ျပန္လည္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေသာ အခါ

`` ေအးကြာ... မင္းကို ေတြ႔တာနဲ႔ အေတာ္ပဲ.. ရာသီဥတုက ပူတယ္ကြာ...... ဘီယာသြားေသာက္ရေအာင္...´´
`` ဟာ..ကိုရင္ကလည္း.. က်ဳပ္ အခုမွ ဘုရားေပၚက ဆင္း......´´
`` ေအးပါကြာ ငါသိပါတယ္... ငါ့ညီက သူေတာ္ေကာင္းေလးဆိုတာကို....
အခုက မင္းေသာက္စရာ မလိုပါဘူးကြာ... မင္းက အေအးထိုင္ေသာက္ေပါ့... ငါ့ကို အေဖာ္လုပ္ေပးကြာ..´´

တိန္...ေသဇမ္း...စကားကိုလည္း ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘူး က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက
ဘုရားေပၚက ဆင္းလာတာေပမယ့္ ကိုရင့္ကို အားနာလို႔ လိုက္ေသာက္ပါမယ္ေလဆိုၿပီး
ဒိုင္ဗင္ပစ္မလို႔ဟာ....
အခုေတာ့ ေတခ်င္းဇိုးႀကီးက
သူေတာ္ေကာင္းေလး ဆိုတာနဲ႔ ပိတ္ၿပီး
သူဘီယာေသာက္တာကို က်ဳပ္က အေအးတစ္ဗူးနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ရမယ္တဲ့ ေကာင္းေရာ...

သို႔ျဖင့္..
ဘီယာဆိုင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ

`` ကိုင္းငါ့ညီေရ... မင္းေသာက္ခ်င္တဲ့ အေအးသာမွာကြာ...အားမနာနဲ႔´´
`` ေတာ္ၿပီ အကို ကၽြန္ေတာ္ အေအး မေသာက္ခ်င္ဘူး´´
`` ေဟ..ဘာလို႔လည္းကြ.. ေအာ္..... ရင္ၾကပ္မွာ စိုးလို႔လား
ေအး..ေအး.. ဒါဆိုလည္း ေရေသာက္ကြာ....ရာသီဥတုက ပူေတာ့ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ဟ....
အကို လူမိုက္ႀကီးကေတာ့ ဘီယာပဲ ခ်မယ္ေဟ့......ဟဲဟဲ´´

ငင္..မီတာႀကီး အရိပ္ျပလည္း အေကာင္မျမင္ဘူး....

``ညီေလးေရ စည္၀မ္းကပ္... ေရသန္႔တစ္ဗူးပါေပးကြာ´´

သူကဘီယာေလးေသာက္လိုက္ ေျမပဲဆားေလွာ္ေလး၀ါးလိုက္... တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ကစ္ေနခ်ိန္
က်ဳပ္ကေတာ့ ေရတစ္ဗူးနဲ႔ လွ်ာသပ္ေနရတယ္...

ကိုရင္တစ္ေယာက္ ေရခ်ိန္ မွန္လာေသာ အခါ...ရင္ထဲမွ စကားမ်ား ပြင့္အန္လာေတာ့သည္....

`` ညီေလးေရ..မိန္းမေတြ... မေကာင္းဘူးကြ...သိလား´´
`` ဟုတ္တာေပါ့ဗ်.. မိန္းမေတြက.. ဘီယာေလာက္ေတာင္ မေကာင္းဘူး´´
`` ေအးေပါ့ကြာ... ဒါေပမယ့္.. ဘီယာကလည္း မင္းလို သူေတာ္ေကာင္းေလးနဲ႔က်ေတာ့
မေကာင္းျပန္ပါဘူးကြာ´´

လာျပန္ၿပီ ...ေသနာႀကီး အထူအပါးကို နားမလည္ဘူး...
``ဘာျဖစ္လာလို႔လည္းဗ်.. က်ဳပ္ကိုလည္း ရွင္းရွင္းေျပာပါအံုး ကိုရင္ရ´´
`` ဒီလိုကြ.. မင္းအမ သီရိေပါ့ကြ... သၾကၤန္းတြင္းကို အတင္း ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းေနတယ္..´´

`` အာ့့မ်ား ၀တ္လိုက္ေပါ့ဗ်...ကုသိုလ္ရပါတယ္´´ က်ုပ္လည္း အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔.. ပိတ္ေျပာပစ္လိုက္တယ္..

`` မဟုတ္ေသးဘူး ေအာင္ဘုရ.. အကိုက သၾကၤန္မွာ ကဲခ်င္ေသးတယ္ကြ... ဒါကို မင္းအမက သိတယ္ ထင္ပါတယ္ကြာ..
တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔နဲ႔.. ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းေနတယ္....ေဟ့..ညီေလး.. စည္ေနာက္ တစ္ခြက္ေဟ့´´

`` ႏွစ္ခြက္ခ်ကြာ´´
``ေဟ.. ႏွစ္ခြက္ မလုပ္ပါနဲ႔ဟ.. တစ္ခြက္ၿပီးမွ တစ္ခြက္ေသာက္ပါ့မယ္..´´

`` တစ္ခြက္က ခီညားဖို႔ မႈတ္ဘူးဗ်...က်ဳပ္ေသာက္မလို႔...ရွင္းၿပီလား ေတနာႀကီး´´
`` အာ... မင္းအကုသိုလ္ေတြ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ကြာ...´´

`` ကိုရင္..ခီညား အခ်င္းခ်င္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔ေနာ္..´´

`` သိသားပဲ.. ဂေဒါင္းဂ်ားေယး... ဘုရားေပၚက ဆင္းလာၿပီး ငါ့ကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔
ငါ သက္သက္ လက္စင္ေပးထားတာ...ဟြန္း..´´
`` ငင္..ဟဲဟဲ ကိုႀကီးကလည္းဗ်ာ... ´´

အခုမွ သူတစ္ခြက္ နဲ႔ အဆင္ေျပလာေတာ့မယ္..

`` အကိုရာ သၾကၤန္ကဲခ်င္တာမ်ား လြယ္လြယ္ေလး.. မသီရိကို ဘုန္းႀကိးေတာ့ မ၀တ္ႏိုင္ဘူး တရားစခန္း၀င္မယ္ေျပာၿပီး
တစ္ေနရာရာမွာ သြားခိုေနလိုက္ဗ်ာ... ၿပီးေတာ့မွ ကဲေပါ့ဗ်´´
`` မင္းေပးတဲ့ အႀကံက ဆိုးေတာ့ မဆိုးဘူးကြ ဒါေပမယ့္... သူက လည္တယ္ကြ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ညာလို႔ မရႏိုင္ဘူး´´

ထိုသို႔ ေျပာေနၾကစဥ္..... ဆိုင္တြင္းသို႔.. ကိုသက္လတ္ႀကီးႏွင့္ အဘေခၚ လင္းထက္ကိုတို႔ ၀င္လာၾကေလသည္...
ကၽြႏ္ႈပ္တို႔ကို ျမင္ေသာအခါ..သူတို႔လည္း လာထိုင္ရင္း

`` ကိုရင္တို႔ကို ေတြ႔တာနဲ႔ အေတာ္ပဲဗ်ိဳ႕... ´´
`` ဟာ..လာကြာ´´
အခုမွ ၀ိုင္းက စိုစိုေျပေျပျဖစ္သြားေတာ့တယ္...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္ သၾကၤန္တြင္းကို မည္သို႔ မည္ပံု ကဲၾကမည္ကို ဆင္ႀကံႀကံေနခ်ိန္

ဆိုင္ေရွ႕မွာ ေျမြအလမၸါယ္လာျပေနေလသည္...
ပထမေတာ့.. မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာ္လည္း....
အတန္ၾကာေသာအခါ...

``ဟုတ္ကဲ့ဗ်...ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆရာ.. ေယာျပန္ႀကီး နဂါးႏိုင္ ဆရာသန္းက.. ခုႏွစ္ရက္သားသမီးမ်ားကို..
ကယ္တင္ခ်င္တဲ့အတြက္ ေဟာဒီ ေျမြႏိုင္ေဆးမ်ားကို ေမတၱာနဲ႔ ေ၀ငွသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္...
အေရအတြက္ နည္းနည္းပါလာတဲ့အတြက္..ဦးတဲ့သူ သာ ရမွာ ျဖစ္လို႔..လိုခ်င္သူမ်ား.. လက္၀ါးေလးေတြ ေရွ႕ထုတ္ထားေတာ္မူၾကပါ ခင္ဗ်.´´

`` ထြိန္ ႀကီးက်ယ္လိုက္တာကြာ...ခုႏွစ္ရက္သားသမီးကို အလကားေ၀ မတဲ့.. ၿပီးမွ ေျမြစာဖိုး အလွဴခံမွာကိုမ်ားကြာ..´´
ကိုရင္လူထြက္က မေက်မနပ္ ေရရြတ္ေသာအခါ...

`` ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ... အလကား လူညာေတြ´´ ကိုသက္လတ္က ေထာက္ခံလိုက္သည္..
ဘိုးေအႀကီး အဘလင္းကေတာ့... ထို ေျမြအလမၸါယ္ဆရာကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္ရင္း....

`` ကိုရင္တို႔ ခနဗ်ာ..´´ ဟုဆိုက.. ေျမြအလမၸါယ္၀ိုင္းဘက္သို႔ ထြက္သြားေလသည္..
ခနေနေတာ့....အဘ ဘာလုပ္လိုက္သည္ မသိ
ေျမြအလမၸါယ္၀ိုင္းဘက္မွ ၀ရုန္းသုန္းကား ျဖင့္ ေျပးသူက ေျပးၾက
နဂါးႏိုင္ ဆရာသန္း ဆိုသူကိုလည္း သူ႔တပည့္မ်ားက ႏွာႏွပ္ေနၾကေလသည္...

အဘကေတာ့ ခပ္တည္တည္ျပန္လာထုိင္ေလသည္..
က်ဳပ္တို႔လည္း သိခ်င္စိတ္ျဖင့္..
`` အဘ.. ခုနက ဘာလုပ္လိုက္တာလည္း´´

`` ဒီလိုပါပဲကြာ ပါးပါးေလးပုတ္လိုက္တာပါ..´´

``ေအးေလ.. အာ့ ပါးပါးေလးက ဘာလုပ္လိုက္တာလည္းလို႔ ဆို´´

`` ဒီလိုပါပဲ ဆိုေန..´´
`` ဟာဗ်ာ..´´

``ေဟ့ေကာင္ လင္းထက္ကိုရ.. ေျပာပါကြ..ငါတို႔လည္း သိခ်င္တယ္..´´
`` မသိခ်င္ပါနဲ႔ဗ်ာ... ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ေယာျပန္တဲ့ဗ်ာ ၾကည့္ပါအံုး ႏွာႏွပ္ေနရတယ္..ခိခိ´´

`` ေအး..ေယာျပန္ဆိုမွ သတိရတယ္..´´
`` ဘာတံုး အူးသက္လတ္ရ´´

`` ငါတို႔ မႏွစ္ကလိုပဲ.. မင္းတို႔ရြာ သြားမယ္ကြာ´´
ကိုရင္က အားတက္သေရာ..
`` ေအး ေကာင္းတယ္..မႏွစ္က ငါ မပါလိုက္ဘူးကြ...ေယာကို သြားမယ္ဆိုရင္ မင္းအမ မသီရိလည္း မတားေလာက္ပါဘူးကြာ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ´´

`` အင္း.. ကိုရင္ကလည္း မေရာက္ဖူးဘူး.. အူးသက္လတ္တို႔ကလည္း သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့.. ေယာကို သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ..´´
လင္းထက္ကိုကေတာ့..
`` ငင္.. ေယာမွာ သၾကၤန္ သြားက်မယ္..ဟုတ္လား.. မျဖစ္ဘူးေနာ္..မႏွစ္က ကတည္းက ငါေၾကာက္ေနၿပီ ေအာင္ဘုရ´´
`` ဟာ.. ဘာျဖစ္လည္းကြာ.. ငါတို႔သြားမယ္ဆိုရင္ ဟိုေကာင္ေတြလည္း လိုက္မွာပဲ... ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္လည္း´´

`` ေအးကြ... တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ ေအာင္ဘု..ဒီႏွစ္ ငါတို႔..ေယာက္်ားေလးေတြခ်ည္းပဲ သြားမယ္ကြာ မိန္းေခးေတြကို ထားပစ္ခဲ့မယ္ကြာ ရႈပ္တယ္´´
`` အိုေခ..ကိုရင္က ပိုင္ပါ့မလား..´´
`` ေအာင္မာ.. ဘာလို မပိုင္ရမွာလည္း သူမ်ားကို မေမးပါနဲ႔....မင္းကေရာ.. သံပုရာသီးကို ပိုင္ပါ့မလား´´

`` ဟား ဟား .. ေအာင္ဘုပါဗ်.. ပိုင္ၿပီးသား... ´´
`` ေအးပါ.. ၿပီးေတာ့မွ မသြားရဘူးဆိုရင္ေတာ့.. ´´
`` နားလိုက္စမ္းဘာဗ်ာ.. သူလား တားရဲမွာ တားရဲ တားၾကည့္... ´´

`` ဒါဆို ဟိုေကာင္ေတြကို ဖုန္းဆက္ထားလိုက္ေတာ့... ဒါနဲ႔ ဘယ္ေန႔ စထြက္ၾကမလည္း´´
`` အင္း.. သၾကၤန္ မတိုင္ခင္ တစ္ပါတ္ေလာက္ ႀကိဳထြက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ´´

``အိုေက.. ညီေစေနာ္...´´

`` ညီေစေပါ့ဗ်ာ´´

`` ခ်ီးယား......´´
---------------------------------------------------------------------
( အစီအစဥ္ ပ်က္သြားျခင္း)

ခရီးထြက္မည့္ေန႔...
စုရပ္ျဖစ္ေသာ... ကိုရင့္အိမ္သို႔ ကၽြႏ္ႈပ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ေရာက္ေသာ အခါ
`` ကိုရင္.. ဗ်ိဳ႔ ကိုရင္..´´
`` ေဟ.. ၀င္ခဲ့ၾကေလကြာ´´
ကိုရင့္ကို ဘယ္လိုလည္းဆိုၿပီး ေမးဆတ္ျပေတာ့..ကိုရင္က ပိုင္တယ္ကြာဆိုေသာ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္.. လက္ကာျပေလသည္..

`` ခနကြာ မင္းတို႔ ထိုင္ၾကအံုး...ငါ အ၀တ္စားလဲ လိုက္အံုးမယ္´´
`` ရတယ္ အကို ေအးေဆးပဲ´´

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ထိုင္ေနၾကစဥ္ မသီရိမွ...
`` ေအာ္.. အမ်ားႀကီးပါလား.. သာဓုကြယ္ သာဓု သာဓု´´
ထိုအခါ ရန္ရွင္းမွ...
`` တိန္ အမ.. ဘာကို သာဓု ေခၚနာတံုး´´
`` ဟင္ မင္းတို႔ စုၿပီး တရားစခန္း ၀င္ မလို႔ဆို´´

ရန္ရွင္း ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္ေသာ္လည္း မမွီေတာ့....
`` ဘယ္ကလာ ေအာင္ဘုတို႔ ရြာကို သြားၿပီး မႏွစ္ကလို ကဲမလို႔ဗ်.. ကဲမလို႔´´

`` ဘာ.............´´

`` ေတာ့ ကိုရင္လူထြက္ႀကီး..´´
`` ေဟ ဘာတုန္းကြာ´´
`` ဘာတုန္း မလုပ္နဲ႔ အခုထြက္ခဲ့ စမ္း...´´

ကိုရင္ ထြက္လာေသာ အခါ
`` ေတာ္ ေျပာေတာ့... တရား စခန္း ၀င္မလို႔ဆို´´
`` ေအးေလ.. အာ့ ဘာျဖစ္တံုး´´
`` ေအာင္မာ ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း...
အခုခ်ိန္ထိ လိမ္ခ်င္တံုး... ရန္ရွင္းေျပာလို႔ သိၿပီးၿပီေတာ္ေရ႕...´´
`` ငင္... ေသၿပီ ဆရာ´´

`` မဟုတ္ပါဘူးကြာ... အာ့ေကာင္ရန္ရွင္း သပ္သပ္ ၾကပ္ေနတာပါကြ..
ဘယ္ကို မွ မသြားဘူး... တရားစခန္း သြားမွာပါကြ..
ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ ၀ိုုင္းေျပာအံုးေလကြာ´´
`` ဟုတ္ပါတယ္ အမရာ... ရန္ ရွင္း ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာပါ..´´

`` ေတာ္ တန္ တိတ္ .....တရားစခန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္.. ေယာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လံုး၀ မသြားရဘူး..ဒီေန႔က စၿပီး..
ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔အထိ အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္ လံုး၀ မထြက္ပါနဲ႔ ဒါပဲ´´

အေျခ အေန က ရုတ္တရတ္ပင္ တင္းမာ သြားေတာ့သည္...ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း.. တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ..
ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနၾကစဥ္....

သီဟ ရဲေခါင္မွ...
`` ကိုရင္ မပါလည္း ထားလိုက္ေပါ့ကြာ..ငါတို႔ပဲ သြားၾကတာေပါ့...
အလကားကိုရင္ ... ငါတို႔ အဖြဲထဲမွာ မယားေၾကာက္မပါဘူးကြ....´´
`` ေအး..ဟုတ္တယ္..လာ ေအာင္ဘု သြားမယ္´´

``ေန... ေနၾကပါအံုးကြ´´
`` ဟ ဘာကို ေနရမွာလည္းကြ´´
`` ကိုရင္ မပါရင္ သြား လို႔ မျဖစ္ဘူးကြ...´´
`` ေဟ.. ဘာလို႔တံုး... ´´

`` ဟို ေလ.. ဟိုဟာ..... သံ သံပုရာသီးက... ကိုရင္ ပါတယ္ဆိုလို႔ လႊတ္တာတဲ့....
ကိုရင္ မပါဘဲ လံုး၀ မသြားရဘူးတဲ့....အာ့ ေၾကာင့္ေလ... ငါ.. ငါ ကိုရင္ မပါဘဲ မသြားရဲဘူးကြ...´´
`` ဘာကြ...´´
ရန္ရွင္းႏိုင္ ေဒါသပုန္ထေလၿပီ...
`` ကေတာက္စ္ ေယာက္်ား သိကၡာက်လိုက္တာ ေအာင္ဘု ရာ.. ကိုရင္က မယားေၾကာက္... မင္းက ရည္းစားေၾကာက္
ယူေတာင္ မယူရေသးဘူး ဒီေလာက္ေၾကာက္ေနရလားကြာ.. ငါတို႔နဲ႔မ်ားကြာပါ...
ငါ့လိုေကာင္ကို ဒီလိုလာလုပ္ရင္ ၈တူေသာ ဘာေသာ နားမလည္ဘူး
ပိတ္ရိုက္ပလိုက္မွာ.....´´

`` ဒီမွာ ကိုရန္ရွင္း.. ခုနက စကားကို ျပန္ေျပာလိုက္စမ္း....´´
ထိုအသံၾကားေတာ့.. ရန္ရွင္းတစ္ေယာက္ တြန္႔သြားေလသည္...

`` ငင္... ခ်စ္ေလး မင္း မင္း ဘယ္တံုးက ေရာက္ေနတာတံုး..´´
``ၾကာၿပီ ရွင္ စေျပာကတည္းက ေရာက္ေနတာ..´´
`` တိန္...ေသစမ္း´´
`` ေျပာလိုက္စမ္းဘာ.. ခုနက စကားကို ျပန္ေျပာလိုက္စမ္းဘာ...´´
`` ၈ေလးကို ေျပာပါဘူး... ဟြာေလ.. ေအာင္ဘုကို ေျပာေနတာပါ... ဟီးဟီး´´

သြားၿပီ အစီအစဥ္ ပ်က္ၿပီ....
အားလံုး စီစဥ္ထားၿပီးမွ ပ်က္သြားတယ္ဆိုေတာ့....
က်န္တဲ့လူေတြလည္း မ်က္ႏွာ မေကာင္းၾက....

လင္းထက္ကိုက..`` ေအးေလ.. မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလည္းကြာ.. ´´ဆိုေတာ့
`` ဟုတ္ပါတယ္... မသြားျဖစ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ.. ´´ ကိုသက္လတ္က ေထာက္ခံကာ...
အထုပ္ကိုယ္စီ ဆြဲလွ်က္ ကိုရင့္အိမ္မွ ထြက္ခြာ သြားၾကေတာ့ေလသည္...
ကိုရင့္အိမ္မွ အထြက္....
သီဟ ရဲေခါင္မွ...`` ေအာ္..ဟေကာင္ေတြ ကိုရင့္ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကအံုးေလကြာ´´
`` ဟာကြာ... ဒီေလာက္ မိန္းမေၾကာက္တဲ့လူႀကီး ႏႈတ္ဆက္မေနနဲ႔ကြာ´´
`` ေအး...ဟုတ္တယ္ကြာ´´
------------------------------------------------------------------------------
(ညႇိႏႈိင္းၾကျခင္း)

အစီအစဥ္ပ်က္ကာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျပန္သြားရတယ္ဆိုေတာ့...
မသီရိတစ္ေယာက္လည္း စိတ္မေကာင္းျပန္....
အမွန္ေတာ့... ေယာကို သြားတာကို စိတ္မဆိုး.. ကိုရင္က သူ႔ကို ညာတာကိုသာ စိတ္ဆိုးျခင္းျဖစ္သည္...

ကိုရင့္အိမ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ ရန္ရွင္းတို႔ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနစဥ္....
မသီရီက...`` ငါ့ ေမာင္တို႔ေတာ့ အားနာပါတယ္... ဒီလူႀကီး မႀကီးမငယ္နဲ႔ ယြပိုးထိုးမွာကို သိလို႔ မလႊတ္ခ်င္တာ ပါ...´´

မသီရိရဲ႕ ေျပာင္းလည္းသြားေသာ ေလသံကို ရိပ္မိေသာ
ရန္ရွင္းက....`` အမရယ္.. ေယာမွာ ဘာယြပိုးထိုးစရာရွိမွာမို႔လည္း မႏွစ္ကလည္း အမေရာက္ဖူးတာပဲကို´´
`` ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ ငါ့ေမာင္ရယ္... ဒါေပမယ့္.. ကိုရင့္ကို စိတ္မခ်ဘူး..´´
`` ဟာဗ်ာ.. အမကလည္း စိတ္မခ်ရေအာင္ ကိုရင္က ကေလးမွ မဟုတ္တာ´´
`` ကေလး မဟုတ္လို႔ စိတ္မခ်တာေပါ့ဟဲ့..ဒီလိူႀကီး အေၾကာင္း မသိရင္ခက္မွယ္.. လစ္ရင္ လစ္သလို ယြမယ့္လူႀကီး´´
`` တိန္..´´

`` အင္း... အမလည္း မင္းတို႔ကို အားနာတာက တစ္ဖက္. သူ႔ကို စိတ္မခ်တာက တစ္ဖက္ ဆိုေတာ့..
အေကာင္းဆံုးျဖစ္သြားေအာင္... ဒီလိုလုပ္.. မင္းတို႔ ေယာကို အမပါ လိုက္မယ္...ဘယ္လိုလည္း..´´
`` ဟာ ေကာင္းတာေပါ့ အမရ...´´ က်ဳပ္လည္း ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို အမိအရ အသံုးက်ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့..

`` ေ၀းး.. ေဟးးး... အစီစဥ္ပ်က္ဘူး... သြားျဖစ္ၿပီတဲ့ကြ´´ေအာ္လိုက္တဲ့ လူေတြက..
ေစာေစာက ျပန္သြားၿပီဆိုေသာ... သူငယ္ခ်င္း တစ္အုပ္....

`` ဟင္..မင္းတို႔က.. ဘယ္တံုးက ျပန္ေရာက္လာၿပီး နားေထာင္ေနတာလည္း´´
`` က်ုပ္တို႔က တစ္ကယ္ မျပန္ဘူးဗ်... ဒါေတြႀကိဳျမင္လို႔ ခိုးနားေထာင္ေနတာ´´
``ေကာင္းကြာ´´

ထိုအခ်ိန္ ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳက တစ္စခန္းထေလေတာ့သည္...
`` မသီရိပါ လိုက္ရင္ ညီမလည္း လိုက္မယ္..´´
`` ေအးေပါ.. ညီမရဲ႕.. ညီမတင္မကဘူး.. သံပုရာ သီးကိုလည္း ေခၚရမယ္..
ဗူးႏြယ္ကိုလည္း ေခၚရမယ္.. ႏြယ္ႏြယ္ေအာင့္ကို လည္းေခၚရမယ္.. သမီးလတ္ကိုလည္း ေခၚရမယ္..
မူးပိုင္လည္း ေခၚရမယ္... အို အကုန္ေခၚရမွာေပါ့... ေက်နပ္လား ကိုရင္..´´

အားမတန္လို႔ မာန္ေလွ်ာ့ရေသာ ေလသံျဖင့္
`` ေက်နပ္ပါတယ္.ကြာ..´´
-----------------------------------------------
( ၁၀၉/ ၁၁၀၏ ေဆးက်မ္း)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္သိုက္... ခရီးထြက္လာရင္း ထမင္းစားနားေသာ အခါ ျပႆနာ စေတာ့ သည္...

အမွန္ဆိုရင္ေတာ့... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးေတြက ထမင္း မစားခ်င္ေသး...
ဘီယာပဲ ေသာက္ခ်င္ေနၾကသည္... သို႔ေသာ္... ေသာက္လည္း မေသာက္ရဲၾက...

ကိုရင္က.. ``ေဟ့ေကာင္ ေအာင္ဘု ႀကံစမ္းပါအံုးဟ... ငါ ဘီယာ ေသာက္ခ်င္လို႔´´
`` ဘယ္လိုႀကံရမွာတုန္းဗ်... က်ဳပ္ လည္း ငတ္ေနတာ ခီညား အသိပဲကို..´´
`` ေအးကြာ.. အခုမွ မေသာက္ရရင္ မင္းတို႔ရြာမွာ ဘီယာရွိတာ မဟုတ္ဘူးကြ´´
`` ဒြတ္ခပါပဲ ကိုရင္ရာ.... က်ဳပ္ဘယ္လိုလုပ္ရမတုန္း.. က်ုပ္လည္း ေသာက္ခ်င္တာပဲကို...´´

ထိုအခ်ိန္...၁၀၉/၁၁၀က
အားလံုးၾကားေလာက္ေသာ ေလသံျဖင့္...
`` ရာသီဥတုက အရမ္းပူတာပဲကြာ.... ဒီလိုသာ ပူရင္ေတာ့... အကုန္ဖ်ားနာ ကုန္ေတာ့မွာပဲ´´
သီဟက..`` ေအးကြာ.. ဒီေလာက္ပူတာ ဘယ္လို လုပ္ရင္ေကာင္းမလည္း´´

``မပူပါနဲ႔ကြာ.. ေဆက်မ္းတစ္ခု ငါဖတ္ဖူးတယ္ကြ...´´
`` လုပ္စမ္းပါအံုး ဟ´´

``ထိုထို ေယာက္်ား ဘီယာခါးကို
တစ္ခြက္ တစ္ဖလား..
ေသာက္ေသာ္ျငား
ဆီး၀မ္းလည္းရႊင္..
အပူဒဏ္ခံ...
အားအင္ျပည့္ျဖိဳး..
က်က္သေရတိုး၏... တဲ့ကြ´´

`` ေဟ..ဟုတ္လားကြ.. အာ့ဆိုရင္ေတာ့ အပူဒဏ္ခံႏိုင္ေအာင္...ဘီယာေလး ခ်အံုးမွပါ...
ေဟ့ ညီေလး.. ျမန္မာ ငါးလံုးခ်ကြာ..´´ဒီအကြက္ ေခ်ာင္းေနေသာ.. ရန္ရွင္းက ေျပာေျပာဆိုဆို မွာလိုက္ေလသည္..

ဒါကို သံပုရာသီးက...
`` ဘီယာ က အပူဒဏ္ ခံႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ငါတို႔လည္း ေသာက္မယ္ေလ...´´
`` ေအး ဟုတ္တယ္.. ´´

`` မရဘူး.. မရဘူး နင္တို႔ မိန္းေခးေဒြ ေသာက္လို႔မရဘူး´´
`` ဘာလို႔တုန္း..´´
``ေဆးက်မ္းထဲမွာ ဒီလိုပါတယ္ဟ..´´
``ဘယ္လိုပါတာလည္း´´
`` မိန္းမဟူဘိ
ဣထိတို႔ကား...
ေနပူ ေႏြေခါင္
ဘီယာေရွာင္ေလာ့..
ေသာက္မိပါမူ..
သူ၏ ေကသာ ပ်က္ခါက်သည္..
ကတံုးမမ်ား ျဖစ္ေလသတည္း´´

`` တိန္.. ဟုတ္ရဲ႕လား ၁၀၉/၁၁၀ ရယ္ ငါျဖင့္ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး..´´
`` နင္တို႔ကဗဟုသုတာ နည္းတာကိုး... ေဆးက်မ္းထဲမွာ ငါ ဖတ္ထားလို႔ ေျပာျပတာ..´´
`` ဘယ္ေဆးက်မ္းတံုး..´´
`` မသိခ်င္စမ္းပါနဲ႔ဟာ´´

အမွန္ပဲ ယံုသြားတာလား.. ေျပာလို႔မရမွန္းသိလို႔ လႊတ္ေပးလိုက္တာလားေတာ့ မေျပာတတ္...
က်ဳပ္တို႔လည္း ၁၀၉/ ၁၁၀ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘီယာကို ေဘးမသီ ရန္မခဘဲ ေသာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေတာ့သည္...

အားလံုး စားေသာက္ ၿပီးေသာ အခါမွ... ကိုသက္လတ္က..
`` ေဟ့ေကာင္ ၁၀၉/၁၁၀ မင္းေဆးက်မ္းက ေကာင္းလွခ်ည္လားကြ..
ဒူေရးထားတဲ့ ဘာေဆးက်မ္းတံုး´´
`` က်ဳပ္ေရးထားတဲ့.. ယမကာ အာဟာရ ေဆးက်မ္းႀကီးေလဗ်ာ´´
`` တိန္...´´

-----------------------------------------------------------------
(ရြာအ၀င္ တမာတန္းက လက္ကမ္းလို႔ႀကိဳသူ)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္သိုက္... ညေနေစာင္းအခ်ိန္တြင္...
ကၽြႏ္ႈပ္၏ ေမြးရပ္ေျမ သံေတာင္ရြာ အ၀င္သို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကေတာ့သည္...

`` ေဟ့ ေအာင္ဘု.. ဟိုေနရာကို မွတ္မိလား..´´
`` ဘယ္ေနရာလည္္း ရန္ရွင္း ရ....´´
``ဟိုမွာေလကြာ.. ေညာင္ျဖဴပင္ႀကီး´´
`` ေၾသာ္... အဘ.. ရတနာသိုက္တူးခဲ့ရတဲ့.... ေနရာကို ေျပာတာကိုး....ခိခိ´´
`` ဂေဒါင္းဂ်ားေတြ.. မႏွစ္က ကိစၥကို ဒီႏွစ္ကို ယူမလာနဲ႔..´´

ကိုရင္လူထြက္က.. ``ေအာ္ `သံေတာင္ ရြာေတာင္ ေခြးတစ္ေဟာင္ ေညာင္ျဖဴပင္ရင္း ေရႊတစ္တင္း ´ဆိုတဲ့ .. ရတနာသိုက္လား..´´

`` ေတာ္ေတာ့ ကိုရင္ရာ.. က်ဳပ္ အာ့အေၾကာင္းေတြ သတိရရင္ စိတ္နာလြန္းလို႔...´´ဘိုးေအႀကီး အဘလင္း တစ္ေယာက္
အတိတ္က ေ၀ဒနာ မ်ား အသစ္ ျပန္ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္....
`` အဘ ေက်းဇူးေၾကာင့္... ေအာင္ဘုတို႔ တစ္သိုက္.. ရတနာ ေသတၱာႀကီး ရခဲ့ၾကတယ္ဆို..ခိခိ´´
`` အာ... ဒီ မွဴးပိုင္ကတစ္မ်ိဳး... သူေတာင္စား..ခြက္စုတ္ေတြကို... ရတနာ ဆိုၿပီး..ေဖာ္ခိုင္းခဲ့တာေလ´´
အဘလင္းေခၚ လင္းထက္ကို ကို ၀ိုင္း စေနၾကသျဖင့္ ပင္ပန္းခဲ့သမွ် ရယ္ေမာၾကရင္း...အေမာ ေျပရျပန္သည္....

လင္းထက္ကိုကလည္း မေခ.. ရန္ရွင္းကို အညႇာ ျပန္ကိုင္သည္...
`` ေဟ့ေကာင္.. ရန္ရွင္း...ခတၱာေလး တစ္ေယာက္ေတာ့...မင့္ကို ေမွ်ာ္ေနေတာ့မွာပဲကြ..ေနာ္´´
``ငင္.. အဘ.. အာ့ေတြ မပါေၾကးေလ...´´
ေခတၱာ ဆိုေသာ အသံေၾကာင့္ ရန္ရွင္း တစ္ေယာက္ ႏႈတ္က ဘာမွ မေျပာရဲေတာ့...

`` ေဟးးး.. ေအာင္ဘု.. နင္ ရြာကို အလည္ျပန္လာတာလား...´´
`` ေအာ္..ခတၱာပါလား.. အသက္ရွည္အံုးမယ္..ခိခိ´´
ခတၱာကိုျမင္ေတာ့.. ရန္ရွင္း အသံေတာင္ မထြက္ႏိုင္...

``ဟဲ့ ေခတၱာ.. နင့္လက္ထဲက.. ေရအိုးႀကီးနဲ႔.. ေရခပ္ဆင္းမလို႔လား..´´
`` မဟုတ္ပါဘူး ေအာင္ဘုရယ္.. ငါ ေရေတာ္ သြားဆက္ မလို႔ပါ..´´
`` ဘာ.. ဘာ.. ဘယ္လို..ဘယ္ကို ေရေတာ္သြားဆက္ရမွာလည္း´´
``ေအာ္ နင္ မသိေသးဘူးကိုး.... နဂါး ဗိမာန္ကို သြားဆက္ရမွာေလ..´´
`` ငါ့ကို ရွင္းရွင္းေျပာဇမ္းဘာဟာ.. ဘယ္တံုးက နဂါး ဗိမာန္ေပၚလာတာတံုး...´´
`` ရြာထဲေရာက္မွ ေမးၾကည့္ေတာ့ဟာ... ေနာက္က်ေနၿပီဟ´´
`` ဟင္...´´

အံ့ၾသမိပါသည္.. အမွန္ပင္ အံ့ၾသရပါသည္... ခါတိုင္းႏွစ္မ်ား ကၽြန္ေတာ္ရြာျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္..
ပထမဦးဆံုး ေတြ႔မိသူက.. ၀မ္းသာအားရ.. ရြာထဲသို႔ အေျပးအေၾကာင္းၾကား ၾကစၿမဲ...
ဧည့္သည္ပါလာလွ်င္ ပိုဆိုးသည္.. ဧည့္သည္ အင္မတန္ လာခဲေသာ ရြာမို႔..
ဧည့္သည္လာ လွ်င္ ဧည့္၀တ္ အလြန္ေက်ေသာ ရြာ...
အခုေတာ့.. ကၽြႏႈ္ပ္ႏွင့္ ဧည့္သည္မ်ားကို ပင္ ဂရုမစိုက္အား..
မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ဘယ္ကမွန္း မသိ ေပၚေပါက္လာေသာ...
နဂါးဗိမာန္ကိုသာ ဂရုစိုက္ခဲ့ေလၿပီ...
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲေတာ့ နာက်င္၀မ္းနည္းမိပါသည္...

ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ပံုကို.. သီဟ ရဲေခါင္က ရိပ္မိသည္ထင္..
`` ေအာင္ဘုရာ..မင္းကလည္း.. သူက.. မင္းကို မႏႈတ္ဆက္ခ်င္တာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး..ကြာ..
အခု ရန္ရွင္းနဲ႔ ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳကို ျမင္လို႔....သူ မ်က္ႏွာပူလို႔ေနမွာေပါ့..´´
သီဟ ေျပာမွ ေသျခာၾကည့္မိသည္... ရန္ရွင္းႏိုင္ ထြက္ေျပးမွာ စိုးလို႔လားမသိ..
ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳတစ္ေယာက္ ရန္ရွင္းလက္ကို လံုး၀ မလႊတ္တမ္း ဆြဲထားေလသည္...

`` အင္း..ဟုတ္မွာပါေလ..´´
-----------------------------------------------------------------
(ေျပာင္းလည္းျခင္းၾကားက မေျပာင္းလည္းေသာ အရာမ်ား)

သို႔ျဖင့္ ရြာထဲသို႔ ေျခခ်မိသည္ႏွင့္...
`` ေဟ့ေကာင္ ေအာင္ဘု.. ညီေလး..´´
`` ဟာ... အကို ကိုေအာင္ဒင္...´´
`` ငါ ထင္ေတာ့ ထင္သား.. ဒီႏွစ္လည္း မင္းတို႔ျပန္လာလိမ့္မယ္လို႔...လာၾကေဟ့..
ေအာ.. ရန္ရွင္းတို႔.. သီဟတို႔...သက္လတ္တို႔ေရာပါလား..လာလာ´´
မႏွစ္ကတည္းက ခင္မင္ရင္းစြဲရွိထားသျဖင့္.. သူတို႔ႏွင့္လည္း ညီရင္း အကိုတစ္မွ် ျဖစ္ေနၾကေပသည္ကိုး...

`` အရီးျမ.. အုန္းေလး လွတင္.. က်ဳပ္ညီျပန္လာၿပီဗ်... ဒီႏွစ္ရြာမွာ သၾကၤန္က်မလို႔တဲ့ဗ်ိဳး´´
``ဟ.. ေအာင္ဘုတို႔ပါလား..ဧည့္သည္ေတြလည္း ပါတယ္ေဟ့.. ဟဲ့.. မိႏဲြ႔တို႔.. မိသြဲ႔တို႔...
နင္တို႔ အမေတြ အ၀တ္အိတ္ေတြ ၀ိုင္းသယ္ေပးလိုက္ၾကေလ..တကည္းမွပဲ..ေျပာေနရေတာ့တာပဲ´´

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာ တစ္ရြာလံုး.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္စုအား..၀မ္းသာအားရ ဆီးႀကိဳသံမ်ားျဖင့္...
ဆူညံသြားပါေလေရာ.....
ဒီလိုဆိုျပန္ေတာ့.. ရြာအ၀င္မွာ စိတ္မေကာင္းခဲ့သမွ်.. အခုေတာ့လည္း ေပ်ာက္ပ်က္သြားပါေရာလား...

အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ...
``ေဟ့ေအာင္ဘု.. ဒီေန႔ညေန..ငါတို႔အိမ္ ထမင္းလာစားရမယ္ေနာ္....´´
``ေအာင္မာ.. ဒီလို လုပ္လို႔ ဘယ္ရမလည္း... ေအာင္ဘုဆိုတာ.. ငါ့ေမာင္..ငါ့အိမ္မွာပဲ စားရမွာေပါ့့
နင္တို႔က ထံုးစံအတိုင္း ဟင္းတစ္ခြက္စီပို႔ ဒါပဲ´´
`` ဟုတ္ကဲ့ပါ.. မၾကည္ရာ....ရမလားလို႔ ေျပာၾကည့္တာပါ.. ဒါေပမယ့္..မနက္ျဖန္ေတာ့.. က်ဳပ္တို႔အိမ္စားရမယ္ဗ်ိဳ႕..´´

`` ေဟ့လူႀကီး.. မႏွစ္ကလို လက္ေ၀ွ႕ထိုးအံုးမလားဗ်´´ရြာထဲက ထြန္းတင္ရဲ႕ အေမးေၾကာင့္
အေမးခံရေသာ အဘလင္း..
ဇက္ကေလးပုသြားၿပီး...
`` ဒီႏွစ္ေတာ့ ထိုးဘက္မရွိလို႔ ထိုးျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူးဗ်ာ..´´ဟု
အလိမၼာသံုးကာ ေျဖလိုက္ရသည္...
သုိ႔ေသာ္...
`` ထိုးဘက္မရွိလည္း မပူနဲ႔ဗ်.. ေတာင္ပိုင္းက.. လက္ေ၀ွ႕ေက်ာ္ အုန္းေမာင္နဲ႔.. ထိုးခိုင္းလိုက္မယ္..´´
`` ငင္..´´´
`` ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု လုပ္အံုးဟ... မင္းရြာေရာက္မွ... ငါ ေသကိန္းျမင္ေနၿပီ´´
``ကဲပါကြာ.. သူလည္း ဒီႏွစ္ လက္ေ၀ွ႕မထိုးေတာ့ပါဘူး.. ဒါေပမယ့္.. မႏွစ္ကထက္ သာေစရမယ္လို႔..
ငါတို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုးက အာမခံတယ္ကြာ... ဟုတ္ၿပီလား´´
``ေအး..ေကာင္းတယ္ကြာ´´

``အဲ.. ေအာင္ဘုေရ.. ဒီပံုစံအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့.. ပြဲလုရေတာ့မယ္ထင္တယ္.ေဟ့´´
``အယ္.. ဒီႏွစ္ ဘယ္က က်လို႔တုံးဗ်..´´
`` ေ၀လံကုန္းက က်တာကြ´´
`` အာ...ခက္ၿပီ.. ဒါဆိုလည္း လုမေနပါနဲ႔ေတာ့ အကိုရာ... သူတို႔ဆီပဲ သြားအားေပးတာပဲ ေကာင္းပါတယ္..´´
`` ဘယ္ျဖစ္မလည္းကြ... သူတို႔လုပ္မယ့္ ပြဲက.. ရိုးအီေနၿပီ.. မင္းတို႔လုပ္မယ့္ပြဲကမွ..ေကာင္းမွာေပါ့..´´

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေျပာေသာ စကားမ်ားကို ကိုရင္လူထြက္က နားမလည္ဘူးထင္...
`` ေအာင္ဘု.. အကို႔လည္း ရွင္းျပေလကြာ.. ဘာေတြ လုရမွာတံုး.. ´´
`` ဒီလိုဗ်.... မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာက ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ ဧည့္ခံ က်ထားတာကိုး...
ဒီေတာ့ဗ်ာ... ဒီႏွစ္က တစ္ျခားရြာ က်တယ္ေလ...´´
`` ဟာကြာ.. ငါက ဒီႏွစ္ မင္းတို႔ရြာမွာ.. အျပတ္ကဲမယ္လို႔..အားခဲၿပီးလိုက္လာတာကြ.. အခုေတာ့ကြာ´´
`` မဟုတ္ေသးဘူးကိုရင္ရ.. ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ ဧည့္ခံ ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာ က်ေအာင္..ပြဲလုရင္ေတာ့ ရတယ္´´
`` ေဟ.. အာ့လို လုရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ´´
``မဟုတ္ဘူးေလ.. ပြဲလုတယ္ဆိုတာ.. ေဒသသံုးစကားပါဗ်.. ဟိုလုိလုရတာ ဘယ္ဟုတ္မလည္း...တစ္ရြာနဲ႔ တစ္ရြာ ညႇိလိုက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ..
ဟိုဘက္ရြာကလည္း.. သူတို႔ထက္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္ထင္ရင္.. ေပးလိုက္တာပဲေလ...´´
`` ေအာ္..´´
`` ေအာ္မေနနဲ႔... ဒီႏွစ္ ကိုရင္ ဦးေဆာင္ၿပီး သူတို႔ထက္ သာရပါေစမယ္လို႔....အာမခံလားေျပာ...´´
``ေအးကြာ.. ခ်... ငါ ဦးေဆာင္မယ္..´´
`` အိုေက.. ဒါဆို..အကို.. ပြဲလုဖို႔သာ.. လုပ္လိုက္ေတာ့..´´
`` ေအးေအး.. ငါ့ညီ.. ဒီညပဲ.. လူႀကီးေတြနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး.. မနက္ျဖန္ လုလိုက္ေတာ့မယ္..´´

ထိုအခ်ိန္ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး ခ်သံ ၾကားလိုက္သျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....
မသိရီက.. မၾကားတၾကား...ေရရြတ္လိုက္သည္..
``သူ ဦးေဆာင္မယ္ဆိုရင္.. မ်က္ခံုးလႈပ္တယ္... ဘာေတြျဖစ္အံုးမလည္း မသိဘူး..´´ တဲ့....
-----------------------------------------------
( ဆရာေတာ္ႏွင့္ စကားစျမည္)

ေနာက္တစ္ေန႔....
`` ေအာင္ဘုေရ... မင္းကို.. ဆရာေတာ္က ေခၚခိုင္းလိုက္လို႔ကြ..´´
``ေအာ္...ကပၸိယႀကီးပါလား... အင္း.. က်ဳပ္လည္း လာမလို႔ပါပဲ..ဗ်.. ညက..
မိုးခ်ဳပ္သြားလို႔ မလာျဖစ္ေတာ့တာ...´´

ရြာဦးဆရာေတာ္.. ဘႀကိးဘုန္းႀကီးက..
ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ့.. အေၾကာင္းမရွိဘဲ.. မေခၚခိုင္းတတ္..
အခု.. ဘာမ်ား အေရးႀကီးလည္းမသိ....

``ေဟ့..ေအာင္ဘုုငါတို႔ေရာ လိုက္ခဲ့ရအံုးမလား..´´
`` လိုက္ခဲ့ၾကေလ.. ဆရာေတာ္ကိုေတာ့ ဖူးရအံုးမယ္ မဟုတ္လား´´
``ေအး..ေအး.. လွဴစရာေလးေတြ ယူလိုက္အံုးမယ္ကြာ...´´

ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့.....

`` ေအာ္.. ဧည့္သည္ေတြ ပါလာၾကသကိုး.... အိမ္း..အိမ္း.. ´´
`` တင္ပါ့ဘုရား.. အဘ ေခၚလႊတ္တယ္ဆိုလို႔.. တပည့္ေတာ္တို႔.. လာခဲ့ၾကတာပါဘုရား..
အဘ ဘာမ်ား အေၾကာင္းရွိလို႔ ေခၚလိုက္တာလည္း ဘုရာ့´´

``အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီလိုကြ.... မင္းတို႔ တစ္သိုက္.. မႏွစ္ကလို ဧည့္ခံမယ္လို႔ သတင္းၾကားတယ္.. ဟုတ္ရဲ႕လား´´
`` မွန္ပါ့ဘုရား.. ´´
`` ေအး.. ဒီေတာ့ ေ၀လံကုန္းရြာ က ဆရာေတာ္နဲ႔ ညႇိေပးဖို႔ ရြာလူႀကီးေတြက မနက္ကပဲ ငါ့ကို လာ ေလွ်ာက္ သြားတယ္..´´
`` တင္ပါ့ ဘုရား.. ´´
`` ငါကေတာ့.. ဧည့္ခံ ျဖစ္သည္ ျဖစ္ေစ မျဖစ္သည္ ျဖစ္ေစ ငါ့အတြက္ ကိစၥ မရွိလွပါဘူးကြယ္.....
ဒါေပသိ.. မင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီရြာအတြက္ အားက်ိဳးမာန္တတ္.. ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကမယ္ဆိုေတာ့..
ငါ့အေနနဲ႔.. ေဆာင္ရြက္စရာရွိတာ ေဆာင္ရြက္ရမယ္ကိုး...´´
`` တင့္ပါ့ဘုရား´´
`` ဒီေတာ့ မင္းတို႔ကို တစ္ခု ေျပာခ်င္တာက.. မင္းတို႔ေရာက္တဲ့ ေန႔က စၿပီး.. ျပန္တဲ့ အထိ.. ရြာက အရက္ဆိုင္ကို ပိတ္ခိုင္းထားရလိမ့္မယ္.. ´´
`` တိန္.. အဘ.. ဒါေတာ့ ... မျဖစ္´´
`` တိတ္စမ္း.. ဘာ မျဖစ္ရမွာလည္း´´

`` မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ ပိတ္ခိုင္းလိုက္ပါလုိ႔ ေျပာမလို႔ပါ ဘုရား´´
`` ေအာင္ဘုေနာ္ ေအာင္ဘု.. ငါ နင့္အေၾကာင္း မသိရင္ခက္မယ္..
ေက်နပ္ သလား မေက်နပ္ဘူးလား.. ဒါပဲ ေျပာစမ္း´´
``မေက်နပ္´´
`` ဘာ..´´
`` ဟို ေလ.. မေက်နပ္စရာ ဘာမွ မရွိပါဘူးလို႔ ေလွ်ာက္္မလို႔ပါဘုရာ့´´
`` ဟင္း.ဟင္း.. ကိုင္း သြားလို႔ ရၿပီ´´

`` ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း.. မင္း ဘႀကီး ဘုန္းႀကီး ကလည္း.. ရက္စက္လြန္းပါတယ္ကြာ´´
`` ေအးေလ.. ငါတုိ႔က သၾကၤန္ တြင္း တစ္တြင္းလံုး.. ေရေသာက္ေနရမွာလားကြ´´
`` အာ.. ခီညားတို႔ကလည္း အသာေနစမ္းဘာ...
ဘယ္ေလာက္ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ပစၥည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ဆိုတာ ရွိပါတယ္ဗ်´´
``ေသျခာတယ္ေနာ္...´´
`` စိတ္ခ်စမ္းဘာဗ်ာ..´´
----------------------------------------------------------------------------
( ပြဲလုၾကျခင္း)

ညေနေစာင္းတြင္ ကၽြႏ္ႈပ္ အကို ကိုေအာင္ဒင္ႏွင့္
ရြာလူႀကီး တစ္ခ်ိဳ႕... ေနာက္ၿပီး.. ေ၀လံကုန္းက ရြာလူႀကီး တစ္ခ်ိဳ႕.. ေရာက္လာၾကသည္...

`` ေအာင္ဘုေရ.. ေဟ့ ေအာင္ဘု..´´
`` ဗ်ာ..´´
`` ေအး..လာပါအံုးကြ´´
``ဘာကိစၥလည္း အကို..´´
`` ဒီလိုကြ.. ေဟာ့ဒီ ေ၀လံကုန္းက လူႀကီးေတြကလည္း.. ပြဲ မေပးႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္..´´
`` ဗ်ာ..´´
`` ဒီလို ပါ ငါ့တူရဲ႕.. အဘတို႔ ေဒသတစ္၀ိုက္က.. အင္မတန္ ပြဲရွားတဲ့ ေဒသ ျဖစ္ေနေလေတာ့..´´
`` ဟုတ္..´´
`` ဒီႏွစ္ အဘတို႔..ရြာက.. အရပ္ျပဇာတ္ေလး... လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားလို႔ပါ့...´´
``အဲဒီေတာ့..´´
`` အဲဒီေတာ့.. မင္းတို႔ ၿမိဳ႕က လူေတြ အေနနဲ႔ အဘတို႔လို ျပဇာတ္ေလး ဘာေလး ထည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့..
အဘတို႔က.. ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲကြယ္.. တို႔ေတာက ထက္ေတာ့ မင္းတို႔ သာေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာပါ..´´

စဥ္းစားရၿပီ.. သူတို႔ကလည္း.. ဒီပြဲအတြက္ အားခဲၿပီး ျပဇာတ္ ခင္းမယ္..
က်ဳပ္ တို႔ အလြန္ဆံုး လုပ္ႏိုင္လွ.. မႏွစ္ကလို သီခ်င္းဆို.. ယိမ္းက.. ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္မွာ..
ျပဇာတ္ဆိုတာက အေျပာသာ လြယ္တာ.. အင္မတန္ခက္ခဲ့တဲ့ အလုပ္..

အတန္ၾကာ စဥ္းစားၿပီး... ပြဲမလုေတာ့ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိတယ္...
ဒါေပမယ့္...
ကိုရင္က...
`` ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု မင္းဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလည္း...
သူတို႔က ျပဇာတ္ဆိုေတာ့လည္း..ငါတို႔က ျပဇာတ္ကလိုက္ရံုေပါ့ကြာ...´´
`` ျဖစ္ပါ့မလား..ကိုရင္ရ.. ´´
`` ျဖစ္ပါတယ္ကြာ.. ငါအာမခံတယ္..´´
``ကဲ.. ဘႀကီးတို႔ ၾကားၾကတဲ့ အတိုင္းပဲ.. က်ဳပ္ အကိုႀကီးက.. သူအာမခံတယ္တဲ့´´
`` အင္း.. ဒါဆိုရင္ေတာ့.. အဘတို႔ဘက္က.. ပြဲကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး လႊဲေပးပါတယ္ဗ်ာ..
တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ေနာ....မင္းတို႔ကမယ့္ပြဲကို.. အကုန္လာၾကည့္ၾကမွာဗ်..´´

``စိတ္ခ်စမ္းဘာဗ်ာ.. က်ဳပ္ ဦးစီးတဲ့ ပြဲ မေကာင္းရင္..က်ဳပ္ကို ခဲနဲ႔သာထု..´´
`` ယံုပါတယ္ကြယ္..ယံုပါတယ္..´´
-------------------------------------------------------------
(သူႀကီး အိမ္တြင္ ကိုရင္ ေသာင္းက်န္းျခင္း)

`` ကိုရင္ ျဖစ္ပါ့မလား..ဗ်... သၾကၤန္က ဘာမွ မလိုေတာ့ဘူး..
ျပဇာတ္ကဖို႔က.. ဘယ္မလည္း .ဇာတ္ထုပ္..ဘယ္မလည္း သရုပ္ေဆာင္..´´
`` လြယ္ပါတယ္ကြ´´
`` ဘာလြယ္တာတံုး..ကိုရင္.. ေပါက္ကရေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေနာ္´´
``သရုပ္ေဆာင္က.. ငါတို႔အားလံုး သရုပ္ေဆာင္မယ္...´´
``ငင္..´´
`` ျပဇာတ္ ေရးဖို႔ကေတာ့ကြာ.. ဒီ တစ္ညတည္းနဲ႔ ေရးလို႔.. ျဖစ္ပါတယ္..´´
`` ဟုတ္ေကာ ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်ာ..´´

`` ဟုတ္ပါတယ္ကြ.. ကိုရင္ပါကြ.. မပိုင္ရင္.. ေလေတာင္ မလည္ဘူး´´
`` မ်က္ခံုးလႈပ္တယ္..´´

`` ဒါေပမယ့္ကြာ.. မင့္ ဘႀကီး ဘုန္းႀကီး..အမိန္႔နဲ႔.. ငါတို႔ မွာ..ယမကာ ငတ္ၿပီကြ..
ယမကာေလး မွီ၀ဲရမွ.. ငါ ျပဇာတ္ေရးလို႔ ရမွာကြ...´´
`` ေအး.. အာ့ေတာ့ ဟုတ္တယ္... ေအာင္ဘုရ.. ငါတို႔လည္း ေသာက္ခ်င္ေနၿပီ..´´

`` က်ဳပ္မွာ အႀကံေတာ့ ရွိတယ္ဗ်..´´
`` ေျပာပါအံုးဟ..´´
`` မႏွစ္က မပါတဲ့ လူက ကိုရင္ဆိုေတာ့.. ကိုရင့္.အေပၚ အမ်ားႀကီး မူတည္တယ္..´´
`` အရက္သာ ရေပ့ေစကြာ.. ငါဘာလုပ္ရမလည္း ေျပာ´´
`` ဒီလိုေလဗ်ာ...@#%$#^%%#%^$%$@%@$@%}´´

`` ဟ..ျဖစ္ပါ့မလား.. ေအာင္ဘုရ..´´
`` ျဖစ္ပါတယ္ဆိုဗ်ာ...´´
`` ဟုတ္တယ္. ခုနက ေျပာေတာ့. ကိုရင္ပဲ ဘာမဆိုလုပ္မယ္ဆို´´
`` ေအးကြာ..ေအးေအး..´´

ဒီလိုနဲ႔....

`` သူႀကီး ...ဗ်ိဳ႕..သူႀကီး...´´
`` ေဟ့ ဘယ္သူတံုးကြ.. ငါ့အိမ္ေရွ႕လာ ေအာ္ေနတာ..´´
`` ဘယ္သူတံုး မလုပ္နဲ႔... လူအရင္ထြက္ခဲ့စမ္းဘာ..´´

`` ေအာ္.. ဘယ္သူမ်ားလည္းလို႔... ေအာင္ဘု ဧည့္သည္ပါလား.. ဘာအေၾကာင္းမ်ား ရွိလို႔လည္း...´´
``ဟုတ္တယ္.. ေအာင္ဘု ဧည့္သည္ပဲ.. ခီညားတို႔ ရြာက.. ဧည့္သည္ကို ဧည့္၀တ္ မေက်ပါလားဗ်.. ဟင္´
`` ေဟ.. ဘာမ်ား ျဖစ္လို႔လည္း ငါ့တူရယ္... ဘယ္သူက ဘာေျပာလိုက္လို႔လည္း´´
`` ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာဘူး.. တာ၀န္ မေက်တာ ခီညားဗ်.. ခီညား..´´

``ငါ လည္း ဘာမွ မလုပ္မိပါဘူး.. ကြယ္´´
`` ဘာမွ မလုပ္လို႔ ေျပာေနတာေပါ့ဗ်´´

``အာ့ေတာ့ သည္းခံပါ..ငါ့တူရယ္.. မလုပ္ပါရေစနဲ႔ ငယ္ငယ္တံုးကသာ ၀ါသနာပါခဲ့တာပါ...
အခုေတာ့...ငါလည္း အသက္ႀကီးပါၿပီ ..
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါေတာ့ ပါဘူးကြယ္´´

``တိန္.. ခီညားႀကီး ဘာေတြ ေျပာေနတာလည္းဗ်....က်ဳပ္ေျပာေနတာက.. အရက္ရွာမရလို႔ ေျပာတာ´´
`` ေအးေလ.. ငါလည္း အာ့ကို ေျပာတာပဲ.. ငယ္ငယ္တံုးကသာ ေသာက္တာလို႔.. အခု မေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေနတာ..´´
``ေတာ္ဇမ္းဘာဗ်ာ... က်ုပ္တို႔မွာေတာ့..ခီညားတို႔ ရြာအတြက္... ျပဇာတ္တိုက္ဖို႔.. ေခါင္းပူေအာင္ စဥ္းစားလိုက္ရတာ..
ခီညားတို႔ကေတာ့.. အရက္ေလး တစ္လံုးေတာင္ တိုက္ေဖာ္မရဘူး.. ဒါလားဗ်..ဧည့္၀တ္ေက်တာ..´´

`` ေအာ္.. အစကတည္းက..ေျပာပါလား ငါ့တူရယ္.. ဘႀကီး အိမ္မွာ ေဆးေဖာ္ဖို႔ သိမ္းထားတဲ့.. အရက္ေတာ့ ရွိတယ္ ..အာ့ ယူသြားကြယ္..´´

`` အာ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္ ဒီရြာကို ခ်စ္တာဗ်.. ခိခိ´´
---------------------------------------------------------------------------------------------
( ေနာက္ ေန႔မ်ားအတြက္ အရက္ရရန္..ႀကံစည္ၾကျခင္း)

သူႀကီး ေပးလိုက္ေသာ အရက္ကို အားလံုး မွ်ေသာက္ရေတာ့.. အာမစြတ္ၾက...
သို႔ေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္....ဒါပဲ ရွိေတာ့ ဒါပဲ ေသာက္ရေတာ့မည္...

ကိုရင္က စၿပီး..
`` ေဟ့ေကာင္ ေအာင္ဘု.. ေနာက္ေန႔ ေတြေတာ့..ဒီလိုမလုပ္္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္..
ဒီေန႔လည္း သြားသာ ေျပာရတာ.. မ်က္နွာေတာ့ ပူတယ္ဟ´´
`` အာ့ေတာ့ ဟုတ္တယ္ ေအာင္ဘု... ေန႔တိုင္းႀကီး သူႀကီး အိမ္ကို သြားေသာင္းက်န္းလို႔ မျဖစ္ဘူး..
ေတာ္ၾကာ..ထိပ္တံုးစာ မိေနမယ္..´´
`` ေအးေပါ့ဗ်ာ.. ေနာက္ေန႔ေတာ့.. တစ္မ်ိဳး စဥ္းစားတာေပါ့ဗ်ာ..´´
ထို အခါ ကၽြႏ္ႈပ္ အကို ကိုေအာင္ဒင္က..
`` ငါ့မွာ ေတာ့ အႀကံ တစ္ခုရွိတယ္ကြ...´´
`` ဘာလည္း အကိုရ..လုပ္စမ္းပါအံုး..´´
``အခုေတာ့ ေျပာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူးကြ.. ဒီကိစၥက လူနည္းနည္းသိေလ.. ေကာင္းေလပဲ..´´
``အမ္..ေျပာစမ္းဘာဗ်...´´
``မင္းတို႔ ေနာက္ တစ္ေန႔ အရက္ ေပါေပါ ေသာက္ရရင္ ၿပိးေရာ မဟုတ္လား.. ငါ့တာ၀န္ထားစမ္းပါ..´´
``အင္း.. အာ့ဆို ၿပီးေရာဗ်ာ...´´

အရက္လည္း ကုန္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္...
ကုိရင္က.. ျပဇာတ္ ေရးေနေတာ့သည္...
က်ဳပ္တို႔လည္း.. ကိုရင့္ကို မေႏွာင့္ယွက္ လိုသျဖင့္.. အသီး သီး အိပ္ယာ ၀င္ခဲ့ၾကေတာ့သည္......

ေနာက္ တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္ တတ္ေတာ့မည္ကို မည္သူမွ် ႀကိဳတင္ မသိႏိုင္ခဲ့......
-------------------------------------------------
(ရန္ရွင္းႏိုင္ အပမွီျခင္း)

ဒီေန႔ သၾကၤန္ အႀကိဳေန႔....
ကိုရင္လူထြက္ေရးေသာ...ျပဇာတ္အတြက္...ျပဇာတ္တိုက္ရန္..တိုင္ပင္ေနၾကသည္...

ကိုရင္က...သူႀကီးေပးေသာ ေတာ အရက္တန္ခိုးျဖင့္.. တစ္ညလံုး.. ႀကိဳးစား ပန္းစား ေရးထားေသာ.. ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းကို
ဖတ္ျပေလသည္....
`` အခုက သၾကၤန္တြက္ဆိုေတာ့.. ငါ့ ျပဇာတ္ကလည္း သၾကၤန္ ျပဇာတ္ျဖစ္ရမယ္ကြာ´´
`` အင္း..´´
`` ေအး.. သၾကၤန္ျပဇာတ္ ဆိုေတာ့.. ေရပက္တာ ပါရမယ္..´´
``အင္း..´´
`` ဒီေတာ့ တစ္ေယာက္က ေရပက္ရင္.. တစ္ေယာက္က ေရပက္ခံရမွာေပါ့´´
`` ဟုတ္ပါၿပီ ဆက္ေျပာပါ..´´
`` သၾကၤန္မွာ ေရပက္တာနဲ႔ မၿပီးဘူးေလ..´´
`` ဟုတ္ၿပီ..´´
`` ဥပုသ္ေစာင့္ၾကမယ္.. တရားစခန္း၀င္ၾကတယ္ေလ..´´
`` ဒါေပါ့..´´
``ၿပီးေတာ့.. မူးၿပီး ရမ္းကားတဲ့ လူေတြလည္း ပါတယ္ေလ..´´
`` လိုရင္းသာ ေျပာပါ ကိုရင္ရာ..´´
`` သၾကၤန္ဆိုတာလည္း အခ်ိန္ တန္ရင္ၿပီးသြားတာပဲ မဟုတ္လား..´´
`` အင္းဆို..´´
`` သၾကၤန္ၿပီးေတာ့..´´
`` အာာာ... ကိုရင္.. ခီညား ဇာတ္လမ္းကို ေျပာေလ..´´
``ဒါပဲေလ.. သၾကၤန္ၿပီးေတာ့.. ၿပီး ၿပီေလ..´´
``တိန္.. ´´
`` ေအာင္မေလးဗ်ာ... ေကာင္းလိုက္တဲ့ ျပဇာတ္...´´
``ဟုတ္ပေတာ္.. မ်က္ရည္က်ေလာက္ေအာင္ ေကာငး္တဲ့ ျပဇာတ္ပါလား..ဟင္..´´
`` ေသဇမ္း... ျပဇာတ္ေရးမယ္ဆိုၿပီး.. အရက္ပိုေသာက္သြားတာပဲ ရွိတယ္..´´

`` ဟ.. သၾကၤန္နဲ႔ ဒီေလာက္ ကိုက္ညီတဲ့ ျပဇာတ္ ကိုကြာ.. ငါစဥ္းစားမိသမွ်ေတာ့ ဒါပဲကြ´´

`` ကိုင္း အခုမွေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း... အႀကိဳေန႔ပဲေရာက္ေနၿပီ...´´
`` ဘယ္လို မွ မလုပ္နဲ႔.. ငါ့ျပဇာတ္ကို ငါ ျပန္ျပင္ေပးမယ္.
တစ္ခုပဲ ရွိတယ္..ငါ ေျပာတဲ့ အတိုင္းသာ လိုက္လုပ္ၾက..´´

`` ကဲ.. ေပါက္တဲ့ ႏွဖူးေတာ့ မထူးပါဘူး... ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေပါ့.. မႏွစ္ကထက္ေတာ့.. အေျခအေန မဆိုးႏိုင္ေလာက္ေတာ့ပါဘူး..´´

`` ဒီေတာ့.. ေအာင္ဘု.. မင္းက..ဇာတ္စင္ ေဆာက္တဲ့ ေနရာသြားၿပီး ႀကိးၾကပ္ေပးစမ္းပါ..
မင္းအခန္း ဇာတ္တိုက္ဖို႔ မလိုေသးဘူး...´´
`` ေအာ္..အင္း....ေကာင္းပါ့ဗ်ာ..ေကာင္းပါ့..´´

သူတို႔ျပဇာတ္တိုက္ေနခဲံၾကတံုး.. ကၽြႏ္ႈပ္လည္း ဇာတ္စင္ေဆာက္ရာေနရာသို႔.. ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္...

ရြာသားမ်ား၏ တက္ညီလက္ညီေဆာက္လုပ္ေပးမႈေၾကာင့္.. ဇာတ္စင္မွာ..ၿပီးေတာင္ ၿပီးေတာ့မည္...

မၾကာလိုက္..
တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္ တစ္ေယာက္.. အေမာ တစ္ေကာ အေျပးေရာက္လာေတာ့သည္...
`` ေအာင္ဘုေရ..ျပႆနာေတာ့ တတ္ၿပီဟ..´´
`` ဟင္..ဘာျဖစ္လို႔လည္း´´
`` ရန္ရွင္းေလ.. ရန္ရွင္း...´´
`` ေအးရန္ရွင္း ဘာျဖစ္လည္း ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ´´
`` ရန္ရွင္း အပ မွိလို႔ဟ..´´
`` ဘာ..´´

ရန္ရွင္းရွိရာသို႔ ကၽြႏ္ႈပ္ ေရာက္သြားေသာ အခါ...
ရန္ရွင္းကို.. ကိုရင္ႏွင့္ လင္းထက္ကို တို႔ နွစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ထားၾကသည္..
မိန္းကေလးမ်ားလည္း မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္...
ကို သတ္လတ္ကလည္း ဆရာေတာ္ကို သြားပင့္ေနသည္..

`` ေဟ့ ငါ့ကို ဒူထင္ေနတံုးကြ...´´
``ဒူတံုး..´´လို႔ ေမးလိုက္ေသာ အခါ..
`` ငါ..ခင္၀င္းကြ.. ခင္၀င္း..´´
`` ျမတ္စြာဘုရား ကယ္ေတာ္မူပါ..´´

ခင္၀င္းဆိုတာ..က်ဳပ္တို႔ရြာက.. ရာဇ၀င္လူမိုက္ႀကီး ဆံုးသြားတာ ႏွစ္ အနည္းငယ္ေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီ..
ဆရာေတာ္ကလြဲရင္.. ဘယ္သူ႔ကို မွ မေၾကာက္.. မိုက္ရဲ ရိုက္ရဲေသာ.. လူမိုက္ႀကီး
ဒီလိုဆိုလွ်င္ေတာ့.. ရန္ရွင္း အပမွိတာ အမွန္အကန္ျဖစ္ႏိုင္သည္..
ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့.. ကိုခင္၀င္းအေၾကာင္းကို.. ရန္ရွင္းသိဖို႔ ေ၀းလို႔.. နာမည္ေတာင္ မၾကားဖူး..

ထို အခ်ိန္ ..ကိုသတ္လတ္ႀကီးေရာက္လာသည္...
`` ဆရာေတာ္ မရွိဘူးကြ.. ေ၀လံကုန္းကို..ၾကြသြားတယ္တဲ့.. ညမွ ျပန္ေရာက္မယ္္တဲ့..´´

`` ဟာ.. အဲ့ဒါမွ ဒုကၡပဲ.. ကဲ..ရန္ရွင္း..အဲ.. ကိုခင္၀င္း.. ခီညား ဘာလိုခ်င္လည္း..ေျပာပါဗ်ာ..
က်ုပ္ သူငယ္ခ်င္းကိုေတာ့. ဒုကၡ မေပးပါနဲ႔..´´
``ေဟ့ေကာင္ ေအာင္ဘု မင္းလူေတြ ခ်ဳပ္ထားတာ.. လႊတ္ေပးခိုင္းလိုက္..
ငါ.. ေဒါသထြက္လာရင္ မင္းသိတယ္ေနာ္..´´
`` ကဲ..ကိုရင္တို႔.. သူ႔ကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါ.. ´´
`` ျဖစ္ ျဖစ္ပါ့မလားကြ... ´´
`` ျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ.. လႊတ္သာ ေပးလိုက္ဘာ..´´

`` ေအး..ဒီလိုမွေပါ့ကြ..ေဟ့ ေအာင္ဘု..´´
`` ဗ်ာ..´´
`` သာေအးကို သြားေခၚေပးစမ္း...´´
သာေအးဆိုတာ.. ရြာမွာ ရွိေသာ တစ္ခုတည္းေသာ အရက္ဖို ပိုင္ရွင္..

``အာ.. ဘာလုပ္မလို႔ တံုးဗ်..´´
`` တယ္.. ငါ လုပ္လိုက္ရ... သြားေခၚေပးဆို ေခၚေပးစမ္း´´
`` ဟုတ္ ဟုတ္..ေခၚေပးဆို ေခၚေပးပါ့မယ္ဗ်ာ´´
`` ေန ေန မေခၚနဲ႔ေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္ လိုက္မယ္..´´
``ငင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ...´´

မိန္းကေလးမ်ားကေတာ့ ေနခဲ့ၾကသည္..
က်န္တဲ့လူမ်ားကေတာ့.. ကၽြႏ္ႈပ္ကို စိတ္မခ် ဟုဆိုကာ..လိုက္လာၾကသည္..

ကိုသာေအး.. အရက္ဖိုသို႔ ေရာက္ေသာအခါ..
``ေဟ့ေကာင္ သာေအး.. ထြက္ခဲ့စမ္း..´´
``ဘယ္သူတံုးကြ..´´
`` ငါ ခင္၀င္းကြ..ခင္္၀င္း..´´
``ဗ်ာ..´´
`` မဗ်ာနဲ႔.. မင္းရွိသမွ် အရက္ အကုန္ထုတ္ေပးစမ္း´´

ကိုသာေအး.က.. က်ဳပ္ကို ဘယ္လိုလည္း ဆိုေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္သည္..
က်ုဳပ္ကလည္း.. ကိုသာေအးကို.. ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္.. ေျပာျပလိုက္ေသာ အခါ..

ကိုသာေအးတစ္ေယာက္.. ရွိသမွ် အရက္ပုလင္းမ်ားကို ယူလာေတာ့သည္..

``ကိုႀကီးခင္၀င္း ေသာက္ပါ..ဗ်...ေသာက္ပါ..´´
`` ေအး..ဒီလိုမွ ေပါ့သာေအးရ´´

ရန္ရွင္းလည္း.. အဲ.. ကို ခင္၀င္း ပူးထားေသာ ရန္ရွင္းလည္း.. အရက္ကိုု အငမ္းမရ ေမာ့ေလသည္..

က်ဳပ္တို႔လည္း.. သူေသာက္တာကို ၾကည့္ၿပီး.မေနႏိုင္ေတာ့.
`` ကို..ကိုႀကီး ခင္၀င္း..´´
`` ေဟး.. ဘာတံုးကြ..´´
`` က်ဳပ္ကိုလည္း နည္းနည္းတိုက္ဗ်ာ..´´
`` ခ်ေလကြာ..ခ်ၾက..မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း တိုက္လိုက္..´´

အလဲ့..ဒီလိုေတာ့ ဘယ္ဆိုးလို႔တံုး.. ရန္ရွင္းအပမွီတာ ခပ္ေကာင္းေကာင္း..
ကိုခင္၀င္း အဲ.. ရန္ရွင္း..(ကိုခင္၀င္း တစ္ပိုင္းရန္ရွင္းတစ္ပိုင္း) ေက်းဇူးေၾကာင့္..
က်ဳပ္တို႔လည္း.. အရက္ကို တစ္၀ ေသာက္ေနခ်ိန္...

ပေယာဂ ဆရာဆိုသူ ေရာက္လာေလသည္..
ပေယာဂ ဆရာကို ျမင္ေသာ အခါ.. လင္းထက္ကိုက..
`` ဒီလူ႔ကို ငါ ျမင္ဖူးတယ္ကြ.. မင္းတို႔ရြာသားလား´´
`` မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. မ်က္ႏွာစိမ္းဗ်..က်ဳပ္တို႔ရြာတစ္၀ိုက္က လူေတာ့ မဟုတ္ဘူး...´´

ပေယာဂဆရာဆိုသူက...
`` ေဟ့.. အပမွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူလည္း..´´
`` ေအာင္မာ.. ဘယ္သူတံုးကြ.. ငါ့ေရွ႕လာၿပီး ေစာ္ကားေနတာ..´´
`` ေအာ္..မင္းလား..မင္းဘယ္သူလည္း မွန္မွန္ေျပာစမ္း.. ဘာလို႔..
ဧည့္သည္ကို လုပ္ရတာလည္း´´
`` ငါ့နာမည္ ခင္၀င္း.. မင္းကေရာ ဘယ္သူလည္း´´
`` နဂါးဗိမာန္ရဲ႕.. ကိုယ္စားလွည္ ဆရာသန္းဆိုတာ ငါပဲ
ဒီမွာ ျမင္လား ေဆးႀကိမ္လံုး.. မင္း အခု ထြက္မလား မထြက္ဘူးလား´´
ေျပာေျပာဆိုဆို..စားပြဲကို ဗ်န္းကနည္း ရိုက္လိုက္ေလသည္...
ထိုအခါ...

`` ေအာင္မာ.. မေလာက္ေလး မေလာက္စားနဲ႔..ငါ့ကိုမ်ား...ကဲကြာ´´
``ေဖ်ာင္း ေဖ်ာင္း´´
`` ေအာင္မငီးဗ်.. ´´

ရန္ရွင္းႏိုင္က ေသာက္ေနေသာ အရက္ပုလင္းျဖင့္ ပေယာဂ ဆရာကို ထရိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္..
ပေယာဂ ဆရာဆိုသူလည္း.. ဘာမွ မတတ္ႏိုင္.. သို႔ျဖင့္..ပေယာဂ ဆရာႏွင့္.. ကိုခင္၀င္း ဘယ္သူ စြမ္းလည္း ဆိုတာ
လက္ေတြ႔ ျမင္သြားၾကေတာ့သည္..

ကၽြႏႈ္ပ္တို႔လည္း ကိုခင္၀င္းေခၚ ရန္ရွင္း အားကိုးျဖင့္ အရက္ကို တစ္၀ႀကီး ေသာက္ၿပီးခ်ိန္......

``ေအာင္ဘုေရ.. ဆရာေတာ္က.. အပမွီတဲ့ ေကာင္ေလးကို သူ႔ဆီေခၚခဲ့ပါတဲ့´´

မလြန္ဆန္ႏိုုင္ေသာ ဆရာေတာ္၏ အမိန္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး..
ဆရာေတာ့္ ေက်ာင္းသို႔ သိုင္းကြက္နင္းကာတစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းခဲ့ၾကေတာ့သည္..

ေက်ာင္းေပၚေရာက္ေတာ့.. ဆရာေတာ္မွာ ကြမ္းယာလွ်က္

ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဆရာေတာ္ကို ကန္ေတာ့ေနစဥ္...
`` ဒံုး´´ ဆိုေသာ..အသံေၾကာင့္အားလံုး ၿပိဳင္တူ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့...

ကိုသတ္လတ္ႀကီးပင္ျဖစ္သည္.. ဆရာေတာ္ကို ကန္ေတာ့ရင္း..အမူးလြန္ကာ ႏွဖူးႏွင့္ၾကမ္းျပင္ေဆာင့္မိေသာ အသံ..

ဘယ္ေလာက္ေတာင္မူးေနလည္းဆို..ကန္ေတာ့ေနေသာ ေခါင္းမွာ ျပန္ေထာင္မလာေတာ့ပဲ..
ဖ်င္ဘူးေတာင္း ေထာင္လွ်က္ ရွိေလသည္...

ရြာထဲမွလူေတြကလည္း စိတ္၀င္တစားျဖင့္.. လာေရာက္ စပ္စုၾကရာ..
ေက်ာင္းေပၚတြင္ လူေတြ ျပည့္လွ်က္..

ဆရာေတာ္လည္း ကိုသက္လက္ကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၾကည့္ရင္း..သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္ေလသည္...
ၿပီးမွ..

`` ကဲ..ခင္၀င္း ၀င္ပူးတဲ့ဆိုတဲ့ သူငယ္ ဘယ္မတံုး..´´
`` သူ..သူ ပါဘုရား..´´

`` ဟဲ့..ရန္ရွင္း´´
မထူး..

``ဟဲ့ ရန္ရွင္း´´
မလႈပ္..

တစ္မ်ိဳးေျပာင္းေခၚၾကည့္သည္..
`` ဟဲ့..ခင္၀င္း´´
``ဘုရား...´´

``ေအာ..ဒါဆို မင္းက ခင္၀င္း ၀င္းပူးေနတာ ေသျခာၿပီေပါ့´´
`` တင္ပါ့ဘုရား´´

`` ငါ ထပ္ေမးမယ္..မွန္မွန္ေျဖ..ခင္၀င္းလား ရန္ရွင္းလား´´
`` ခင္၀င္းပါဘုရား´´

``အိမ္း ဟုတ္ၿပီ..´´ ဟုဆိုကာ ကပၸိယႀကီးကို ေမးဆတ္လိုက္ေလသည္..
ကပၸိယႀကီးကလည္း.. အလိုက္တစ္သိပင္..ဆရာေတာ္၏ လက္သံုးေတာ္ႀကိမ္လံုးကို..
ယူလာေလသည္..

ဆရာေတာ္က..ႀကိမ္လံုးကုိ မကိုင္ေသး..
``ထပ္ေမးမယ္..ခင္၀င္းလား ရန္ရွင္းလား´´
မ်က္ႏွာေသေလးျဖင့္...
`` ခင္.. ခင္ ၀င္းပါဘုရား´´

ႀကိမ္လံုးကို ေကာက္ကိုလိုက္ၿပီး...
``ခင္၀င္း လား ရန္ရွင္းလား..´´
`` ရန္..အဲ.. ခင္၀င္းပါဘုရား´´

ႀကိမ္လံုးကို ဆ ကာ
``ခင္၀င္းလား ရန္ရွင္းလား´´
`` ဟြာပါဘုရား´´
``ဘာဟြာ လည္း ေကာင္းေကာင္းေျဖစမ္း´´
`` ခင္.. ခင္၀င္းပါဘုရား´´

``ေအး..ခင္၀င္းအံုးကြာ....´´
`` ျဖန္း..´´
``ျမတ္စြာဘုရားကယ္ေတာ္မူပါ..´´
``ေအာင္မာ ဖုတ္သရဲက.. ဘုရားတေနတယ္..ကဲကြာ´´
``ျဖန္း´´
``ေအာင္မငီး ေသပါၿပီဗ်´´
``ေသၿပီးသား မသာက.. ေသပါၿပီ ေအာ္ရသလား..ကဲကြာ´´
``ျဖန္း´´
`` အုဖ္..အုဖ္´´
ရန္ရွင္းခမ်ာ မေအာ္ရဲေတာ့.. ေအာ္ရင္ ထပ္ရိုက္မွာဆိုးသျဖင့္.. ႀကိတ္ခံေနရေတာ့သည္..
သို႔ေသာ္..
``ေအာ.. ခုနကေတာ့.. ခုႏွစ္သံခ်ီေအာ္ေနၿပီးမွ.. အခုမွ မသံမထြက္တာ.. ငါ့ႀကိမ္လံုးကို.. မၿဖံဳဘူးဆိုေတာ့ သေဘာေပါ့..
မၿဖံဳအံုးကြာ´´
``ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း´´
`` ေအာင္မငီး ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ရန္ရွင္းႏိုင္ပါဘုရား´´

``ဟင္း..မင္းတို႔ အႀကံ ငါ မသိရင္ခက္မယ္..ဟဲ့ေအာင္ဘု´´
``ဘုရား´´
`` ဒါ နင့္စနက္ပဲ မဟုတ္လား..လာစမ္း ဒီေရွ႕ကို..´´
``ငင္ ဘဘုန္း..တပည့္ေတာ္နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ဘူးေလ..´´
``နင္ မပါပဲ ဒီဧည့္သည္က.. ခင္၀င္း ၀င္ပူးမလားဟဲ့´´
``ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း´´
``ေအာင္မငီး ဗ်´´

ကိုရင္ ၊လင္းထက္ကို၊ သီဟရဲေခါင္၊ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္တို႔ တုပ္တုပ္မလႈပ္ရဲေတာ့..
ကိုသတ္လတ္ကေတာ့.. ဘာမွ မသိေတာ့.. ဖ်င္ဘူးေတာင္းေထာင္က အိပ္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္..

`` ဟင္..လူမိုက္ေတြ.. လြန္လြန္ကၽြံကၽြံျဖစ္မွာစိုးလို႔.. ငါက ပိတ္ပင္ခဲ့တယ္..
ဒါေပမယ့္...မရရေအာင္ေသာက္ၿပီး..ျပႆနာ ေတြျဖစ္တယ္...
ေနာက္ေန႔ကစၿပီး မပိတ္ပင္ေတာ့ဘူး.. ေသာက္ခ်င္ေသာက္ၾက..
ျပႆနာ ျဖစ္လာရင္ ေဟာဒါ ဘာတံုး..´´
`` ေထြးခံ ပါဘုရား´´ကိုရင္လူထြက္က ေျဖေသာအခါ
`` တယ္ ငါလုပ္လိုက္ရ.. ႀကီမ္လံုးကိုို ေျပာေနတာ..´´
`` တင္ပါ့ဘုရား´´
``ေအး.. မင္းတို႔..ကို မပိတ္ပင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ မင္းတို႔က ဒီလိုပဲ ရွာႀကံၿပီး
ေသာက္မွာစိုးလို႔ မပိတ္ပင္ေတာ့တာ.. ေခြးျဖစ္ေအာင္ေသာက္ရင္ေတာ့လား..ဟင္း ဟင္း´´

``ေခါ... ခလူး´´
`` ေခါ.. ခလူး´´
အလုိ ကိုသတ္လတ္တို႔က ေဟာက္မ်ားပင္ ေဟာက္ေနလိုက္ေသး...
ဆရာေတာ္လည္း ...
`` ကဲ မင္းတို႔လူ မင္းတို႔ ေခၚသြားေတာ့..´´
--------------
``ေတာက္´´
စိတ္ထဲမွ ခံျပင္းစြာ.. ေတာက္ေခါက္လိုက္မိသည္..

``ဘာျဖစ္တာတံုးဟ´´
``ဘာျဖစ္ရမလည္း ကိုရင္ရ.. ဟို ဂေဒါင္းဂ်ား ရန္ရွင္းေၾကာင့္..
က်ဳပ္က ဘုမသိ ဘမသိအရိုက္ခံရတာ..´´

``ေနပါအံုး.. မင္းတစ္ကယ္ပဲ ဒီကိစၥမွာ မပါဘူးလား..´´
``အာာ..ႀကံႀကီး စည္ရာဗ်ာ...က်ဳပ္ျဖင့္ စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားမိဘူး´´

`` ဒါဆိုရင္ေတာ့ စဥ္းစားစရာ ေကာင္းေနၿပီ..
ရန္ရွင္းကေတာ့.. မင္းတို႔ရြာက ခင္၀င္းအေၾကာင္းမသိႏိုင္ဘူး..´´
``အာ့ေျပာတာေပါ့ဗ်.´´

`` ေအး..သူညာတယ္ဆိုရင္ေတာင္.. လူတိုင္းသိတဲ့ မဖဲျပင္ လုိဟာမ်ိဳး ပူးရင္ေတာ္ေသးတယ္..´´
`` တိန္.. မဖဲ၀ါ လုပ္ပါဗ်.. ခီညားကလည္း ...
သူလုပ္မွပဲ မဖဲ၀ါလည္း ဖဲျပင္ရေတာ့မယ္..´´

`` ေအးေအး.. အာ့မ်ိဳး.. လူတိုင္းသိတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ညာတယ္ေျပာလို႔ရတယ္..´´
`` သူ႔ကို ေမးေတာ့လည္း မေျဖဘူးဗ်..တကယ္ပူးတာလိုလို..ဘာလိုလိုနဲ႔ ေရွာင္ထြက္သြားတာ´´
``ေအးကြာ.. မနက္ျဖန္မွ..ေအးေအးေဆးေဆး ေမးၾကည့္တာေပါ့.. မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီကြာ.. အိပ္ၾကစို႔´´

--------------------------------------------------------------------
(သူႀကီးက ဆင့္ေခၚလိုက္ျခင္း)

သၾကၤန္ အက်ေန႔သို႔.. ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပသည္..
``ေအာင္ဘုတို႔ အဖြဲ႔.. တစ္ဖဲြ႔လံုး သူႀကီးအိမ္ကို ၾကြပါတဲ့.. သူႀကီးက ေခၚခိုင္းလိုက္လို႔´´
ရြာေဆာ္ စံတုတ္က လာေျပာေသာ အခါ....

``သူႀကီးက ေခၚတယ္ဆိုပါလား.. ငါတို႔ကို ထမင္းေကၽြးမလို႔လား မသိဘူး..ေဟေဟ့´´
`` ဟုတ္မယ္ဗ်..´´
``မိန္းကေလးေတြပါေခၚကြာ ´´

သို႔ျဖင့္ သူႀကီးအိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္..
``ကဲ ေအာင္ဘုတို႔ လာၾက ထိုင္ၾက´´
`` ဟုတ္ သူႀကီး´´
`` မင္းတို႔ကြယ္.. မင္းတို႔ လုပ္ပံု ေကာင္းေသးရဲ႕လား..´´
`` ဘာလည္းဗ်.. ဘာကို ေျပာတာလည္း´´
`` ဆရာသိန္း ေခါင္းကို.. ပုလင္းနဲ႔ ရိုက္လိုက္တဲ့ ကိစၥေလ´´
``အာာ..ဒါေတာ့ သူႀကီး.. သူက..က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းကို.. ႀကိမ္လံုးနဲ႔ ေငါက္လိုက္ငမ္းလိုက္ လုပ္ေနတာကိုးဗ်´´
``ဟ..မင့္သူငယ္ခ်င္းက.. အပမွီတယ္ဆိုလုိ႔.. သူက ေစတနာနဲ႔ လာကုေပးတာေလ..´´

``အဲဒီေတာ့ သူႀကီးက ဘာျဖစ္ေစခ်င္တာတံုး´´
`` မင္းတို႔ အဖြဲ႕ သူ႔ကို ရွိခိုးၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္ပါ...´´
``မေတာင္းပန္ ႏိုင္ဘူး..သူႀကီး´´

``မေတာင္းပန္လို႔ မရဘူး.. ေတာင္းပန္ရမယ္ ေအာင္ဘု ...ငါ ကအစ တစ္ရြာလံုးေလးစားရတဲ့..
ဆရာသိန္း ျဖစ္ေနလို႔ပဲ.. ငါ့ကို ရိုက္ရင္ေတာင္..ငါ ေက်ေအး ေပးႏိုင္တယ္..´´
``ေနပါအံုး သူႀကီးရ.. သူႀကီး ခုနက ေျပာသြားတယ္ေနာ္..ဘာတဲ့ တစ္ရြာလံုးေလးစားရတဲ့လူ ဟုတ္လား´´

``ေအးလကြာ.. မင္းတို႔..ေတာင္းပန္လိုက္ပါ...ဒါ ငါ သူႀကီးအမိန္႔ပဲ´´
`` တစ္ရြာလံုး ထဲမွာ က်ဳပ္တို႔ မပါဘူး သူႀကီး.. လံုး ၀မေတာင္းပန္ႏိုင္ဘူး..သူႀကီးဆိုရင္ အခုခ်က္ျခင္း ရွိခိုးၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္မယ္..
ဒီလူကိုေတာ့ လံုး၀ကို မေတာင္းပန္ႏိုင္ဘူး.. အဲဒါ က်ဳပ္ေအာင္ဘုဆိုတဲ့ ေက်ာင္းဆရာရဲ႕ စကားပဲ..´´
`` ေျပာရခက္ပါလား.. ေအာင္ဘုရာ..´´
ရန္ရွင္း မေနႏိုင္ေတာ့..၀င္ေျပာေလၿပီ..
`` ဒီမွာ သူႀကီး.. ရွည္ ရွည္ ေ၀းေ၀း ေျပာမေနနဲ႔..
က်ဳပ္ အခုခ်က္ျခင္း ခင္္း၀င္းကို ေခၚၿပီး ပူးလိုက္ရမလား..´´

ခင္၀င္းဆိုေတာ့ သူႀကီးလည္း တြန္႔သြားသည္...
`` ကဲ မေျပာေတာ့ပါဘူးကြယ္.. မင္းတို႔ သေဘာသာ လုပ္ၾကပါေတာ့..´´
-----------------------------------------------------------------
(နဂါးဗိမာန္)

သူႀကီး ေတာင္းပန္ခိုင္းေသာ ကိစၥေၾကာင့္..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုး.. ေဒါသထြက္ေနၾကသည္..
ေဒါသ သာ ထြက္ရတာ..
တစ္ကယ္ေတာ့.. ကိုယ့္ဘက္ မွားေနတာေတာ့ အေသအျခာ..

ကိုသက္လတ္က..
`` တစ္ျခားလူဆိုရင္ ေတာင္းပန္လိုက္မယ္ကြာ..အခုဟာက.. ပေယာဂ ဆရာေယာင္ေယာင္
ဘိုးေတာ္ေယာင္ေယာင္ ကို ေတာင္းပန္ရမွာတဲ့..´´
``အင္းေလ.. အာ့ေၾကာင့္ ေျပာတာေပါ့..ပေယာဂ ဆရာ တစ္ကယ္ စြမ္းရင္..
က်ဳပ္ တကယ္ အပ မမွိမွန္း သူ ခ်က္ျခင္းသိရမွာေပါ့.. ဆရာေတာ္ကေတာင္ ရိပ္မိေသးတယ္..
သူက ဘာပေယာဂဆရာလည္း..အလကား လူလိမ္´´
`` ငင္ ဖ်ာမ ေပၚၿပီ.. မင္း တကယ္ အပမမွိပဲ ကိုခင္၀င္းပါလို႔ ဘယ္္လို လိမ္ႏိုင္တာလည္း´´

`` ဒါက.. ငါသင္ေပး ထားတာပါကြ...´´
`` ဟင္.. အကို..အကို႔လက္ခ်က္ေပါ့..ဟုတ္လား..´´

တရားခံ အစစ္ က က်ဳပ္ အကို ကိုေအာင္ဒင္.. ရိုက္ခံရေတာ့ က်ဳပ္..

``ေအးေပါ့ကြ..မင္းတို႔ပဲ အရက္ေပါေပါ မ်ားမ်ား ေသာက္ခ်င္တယ္ဆိုကြ..´´
``တိန္..ေကာင္းၾကေရာဗ်ာ..´´

``ဒါနဲ႔ အကို.. အဲဒီ.. ဆရာသိန္းဆိုတာ..ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေပၚလာတာလည္း´´
`` လြန္ခဲ့တဲ ေျခာက္လေလာက္က ငါတို႔ရြာကို စေရာက္လာတာပဲကြ...
သူေရာက္လာေတာ့.. သူ႔တပည့္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔.. သူႀကီးကို ၀င္ေတြ႔တယ္..
ရြာမွာ အဓိ႒ာန္၀င္ခ်င္လို႔ပါဆိုၿပီး ခြင့္ေတာင္းတာပဲကြ´´

`` အင္း´´
``သူႀကီးကလည္း ေကာင္းတာ လုပ္တာပဲ ဆိုၿပီး.. ခြင့္ျပဳတာေပါ့.. ငါတို႔ရြာအေၾကာင္းလည္း မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔
ဧည့္သည္ လာရင္ သိပ္ၿပီး ဧည့္၀တ္ေက်ၾကတာေလကြာ..ဒီေတာ့ သူတို႔ကို ထမင္း ဖိတ္ေကၽြးတဲ့ လူက..မရွားဘူးေပါ့´´
``ဒါေပါ့ေလ..´´
`` ဒါေပမယ့္ အဲဒီဆရာက အိမ္လိုက္မစားဘူးကြ.. သူဓိ႒ာန္၀င္တဲ့ ေနရာမွာကေန ေရႊ႕လို႔ မရဘူးတဲ့.. ေစတနာရွိၾကရင္..
လာပို႔ႏိုင္ပါတယ္တဲ့..
အာ့နဲ႔ သူႀကီးကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး.. အလွည့္က် ခြဲတမ္းခ်ေပးလိုက္တာေပါ့ကြာ...´´
``ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တစ္ရက္မွာ သူႀကီးေျမးေလး.. ေရႊမိ .. အျပင္းဖ်ားတယ္ကြ.. တို႔ရြာမွာကလည္း ေဆးၿမီးတိုက လြဲရင္..
ဘာရွိမွာလည္း.. အဲဒီမွာ ဘယ္လိုမွ မသက္သာတဲ့ အဆံုး.. ဆရာသိန္းဆီ သြားျပေတာ့မွ ဆရာသိန္းက ဒါ ရြာသူ ျပဳစားထားတာတဲ့
ဘာမွ မပူပါနဲ႔..သူ႔ေဆးျပာေလးသာ တိုက္လိုက္ပါ ခ်က္ျခင္း သက္သာသြားမယ္ဆိုၿပီး တိုက္လိုက္တာ..
ေဆးျပာ တိုက္ၿပီး သိပ္ မၾကာဘူးေဟ့.. ခ်က္ျခင္းကို သက္သာလာတာ..´´

``ေနပါအံုး အကိုရ.. က်ဳပ္တို႔ရြာမွာ.. ဘယ္စုန္း ဘယ္ရြာသူမွ မရွိဘဲ ဘယ္ကေန လာျပဳစားရတာတံုး..´´
``ေအး.. ငါတိုလည္း အစကေတာ့.. ဒီလိုပဲ ထင္တာေပါ့ကြ..မဟုတ္ဘူးေဟ့.. ရွိတယ္ဟ..´´
`` ဘယ္သူတံုး..´´
``ရြာေျမာက္ပိုင္းက ဖြားေလးခင္တို႔ ေျမးအဖြားဗ်´´
`` ဘာ..လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္တာ.. ´´
``မင္းလိုပဲ စၿပီး ၾကားခါစကေတာ့.. တစ္ရြာလံုး ဒီလိုပဲ ေျပာၾကတာပဲေလ..´´
``ဒါေပမယ့္.. အာ့ ဆရာသိန္းက.. ကေလးကိုလည္း ေသျခာ ေမးၾကည့္ပါအံုးေလဆိုေတာ့..
ေမးၾကည့္ေတာ့မွ.. ေရႊမိေလးက..ဖြားေလးခင္ေျမးေလး.. ျမႏွစ္နဲ႔ အတူေဆာ့ေနၾကရင္း
ကေလးခ်င္း ရန္ျဖစ္သတဲ့...ဒါကို ျမင္တဲ့လူကလည္း ျမင္တယ္..အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေရြမိေလး အပ်င္းဖ်ားေတာ့တာပဲ´´
``အင္း..အဲဒီေတာ့့.. အခု ဖြားေလးခင္တို႔ ဘယ္လိုေနၾကတံုး´´
`` သူႀကီးက သူ႔ အခ်စ္ဆံုး ေျမးေလးကို ထိေတာ့ ဘယ္ရမလည္း.ကြ.. သူႀကီးအမိန္႔နဲ႔.. ဖြားေလးခင္တို႔ကို...
ရြာျပင္ ထုတ္လိုက္ၾကတယ္..´´
``ဘာ.. ရက္စက္လိုက္ၾကတာဗ်ာ.. က်န္တဲ့ ရြာသားေတြက မတားၾကဘူးလားဗ်´´
``မတားရဲဘူးကြ..ဆရာသိန္းေျပာတာေတြက အမွန္ေတြ ျဖစ္ေနတာကိုးကြ.. ဒီေတာ့...
ဖြားေလးခင္တို႔နဲ႔လည္း ဘယ္သူမွ အဆက္အဆံ မလုပ္ရဲၾကေတာ့ဘူး..´´
``ဘႀကီးဘုန္းႀကီးကေရာ...´´
`` ဘဘုန္းလည္း အစက တားတာပဲ..ဒါေပမယ့္..သူလည္း အာမမခံႏိုင္ဘူးေလကြာ´´

က်ဳပ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိတယ္.. ဖြားေလးခင္ဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ကိုငယ္ငယ္ကတည္းက..ထိန္းေၾကာင္းလာခဲ့ေသာ
ရပ္မိရပ္ဖ တစ္ဦးဆိုလွ်င္ မမွား...
အခုေတာ့...........

``အဲဒီ ဆရာသိန္းက လည္းေတာ္ေတာ္ စြမ္းတယ္ကြ... သူ ပုတီးစိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ေျမြေတြ ဆယ္ေကာင္ေလာက္ရွိမယ္.. သူ႔နားကို လာၿပီး အရိုအေသေပးေနၾကတာ.. ဘာမွ မလုပ္ၾကဘူး´´
``ရြာသားေတြက ေမးေတာ့.. ဒီေနရာမွာ နဂါးသိုက္ရွိတယ္ အာ့ေၾကာင့္ ေၿမြေတြက လာၿပီး ခစားရတာတဲ့..
သူ႔အိမ္မက္အရ ဆိုရင္..ဒီေနရာကို နဂါဗိမာန္ တည္္ရမယ္တဲ့.. အာ့နဲ႔ သူႀကီးက စၿပီး တစ္ရြာလံုး အားႀကိဳးမာန္တတ္
နဂါးဗိမာန္ႀကီး တည္္လိုက္တာ.. အခု မင္းျမင္တဲ့ အတိုင္းပဲေလ..´´

လင္းထက္ကို က `` ဒါဆို အကို.. သူနာမည္က.. ဆရာသိန္း ဟုတ္လား´´
``ေအးကြ´´
``သူက စေရာက္ၿပီးကတည္းက.. ဒီရြာမွာပဲ အျမဲ ေနေတာ့တာလား..´´
`` မဟုတ္ဘူးကြ.. တစ္လ တစ္ခါ ေလာက္ေတာ့.. ဂႏၶာရီ ခရီးဆိုလား ဘာလား ထြက္တတ္တယ္..´´
``ေအာ္...´´

လင္းထက္ကို မ်က္ႏွာမွာ.. ဘာမွန္းမသိေသာ အရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ ျဖတ္သန္းသြားေလသည္...
-----------------------------------------------------------------------------------
(ကိုသတ္လတ္၏ အသည္းကြဲေရာဂါ)

ညေနေစာင္း အခ်ိန္တြင္ေတာ့... ဘိုးေအးႀကီး အဘလင္း ေခၚ လင္းထက္ကိုႏွင့္ ကိုသတ္လတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း အရက္ဆိုင္သို႔
ခ်ီတတ္သြားၾကေလသည္...

ရြာျပင္ထုတ္ထားေသာ ဖြားေလးခင္ကို သြားေရာက္ အားေပးစကားေျပာရအံုးမည္ျဖစ္သျဖင့္
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ..
(ေအာက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွာ..လင္းထက္ကိုမွ တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ေဖါက္သည္ခ်ျခင္းသာျဖစ္သည္..)

လင္းထက္ကိုႏွင့္ ကိုသတ္လတ္တို႔..အရက္ေသာက္ေနၾကရင္း...
အသီးသီး ေရခ်ိန္ကိုက္လာခ်ိန္တြင္...
ကိုသက္လတ္က စတင္ၿပီး...
``ေဟ်ာင့္ လင္းထက္ကို´´
``ဗ်´´
`` မင္း အသည္းကြဲဖူးလား´´
`` ကြဲဖူးတာေပါ့ဗ်.. လူပဲ အခ်စ္နဲ႔ ဘယ္ကင္းႏိုင္မလည္း..
အခ်စ္နဲ႔ မကင္းသေရြ႕ေတာ့ အသည္းကြဲတာ ဘာဆန္းလို႔လည္း´´

`` ေအး.. မင္းအသည္းကြဲဖူးသလို.. ငါလည္း အသည္းကြဲဖူးတယ္ကြ..
ဒါေပမယ့္.. မင္းတို႔လို ခနခန ကြဲေနတာ မဟုတ္ဘူး..
တစ္သက္မွာ တစ္ခါခ်စ္ၿပီး တစ္ခါပဲ ကြဲခဲ့တာကြ´´

`` ေတာ္စမ္းဘာ.. ကိုႀကီးသက္ရာ.. လွ်ာရိုးမရွိတုိင္း..ဒီမွာ
က်ဳပ္အသည္းကြဲတံုးကလည္း.. ခီညားလိုပဲ ေျပာခဲ့ဖူးတာပဲ..
အခုေတာ့လည္း ေနသားက်သြားပါၿပီဗ်´´

``ေဟ်ာင့္ ေဒါင္းဇား.. ငါ မင္းနဲ႔ အသည္းကြဲတာၿပိဳင္မို႔.. ေျပာေနတာ မႈတ္ဘူးကြ´´
``မမႈတ္လည္း ျပန္ေတာ့ဗ်ာ´´
`` ငင္... ဖ်ာမ..´´
``ဒီလိုေလ.. ေျပာမယ္ဆိုေျပာလို႔.. မေျပာရင္လည္း ျပန္ေတာ့လို႔ေျပာတာ.. ဟီးဟီး´´

``အာ့လို ရွင္းရွင္းေျပာပါကြ.. ငါယစ္ထုပ္ႀကီး ဘြ ေရာက္ရတာ.. သူ.ေလးေၾကာင့္ေပါ့ကြာ..´´
``ဟင္..အဟုတ္´´
`` အဟုတ္ေပါ့ကြ´´
`` ငါေလ.. ဟိုးးးး အရင္တံုးက.. အရက္ဆိုလို႔.. ၀ီစကီကလြဲရင္ က်န္တာကို ေသာက္လို႔မရခဲ့ပါဘူးကြာ´´
``ငင္.. ဘာထူးလို႔လည္းဗ်´´
`` ျဖတ္မေျပာဇမ္းဘာနဲ႔ကြာ.. ေျပာရတာ အရွိန္ပ်က္ထွာ´´
``ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့´´

``သူ႔ကို ငါခ်စ္သေလာက္ သူက ငါ့ကို ပစ္ထားရက္ခဲ့တယ္ကြာ..
ငါေလ..သူ႔ကို တစ္ေန႔မွ ေမ့လို႔မရခဲ့ဘူး..´´
``အင္း´´
``အာ့နဲ႔ ငါလည္း.. သူ႔ကို ေမ႔လိုေမ့ျငား.. အရက္ေတြေသာက္မိတယ္ကြ..
အရက္ေသာက္ေတာ့ ပိုသတိရတယ္.. သတိရေတာ့ အရက္ပိုေသာက္တယ္..
အာ့နဲ႔.. ငါလည္း.. အရက္သံသရာထဲမွာ လည္ေနေတာ့ပါပဲကြာ´´

``ေနပါအံုး ကိုႀကီးသက္ရ..သူ႔နာမည္က ဒူတဲ့တံုး´´
ႏွစ္ေယာက္လံုး ေရခ်ိန္ကလည္း လြန္ေနၿပီ..
နာမည္ေမးလိုက္ေတာ့.. ကိုသက္လတ္မ်က္ႏွာ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားတယ္..
ၿပီးေတာ့.. လင္းထက္ကို ကို စိမ္းစိမ္းႀကီး စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္..
ပါးစပ္ကလည္း... ေျပာလိုက္ေသးတယ္..
``ႏြယ္´´တဲ့...

`` ေအာ္..ႏြယ္တဲ့လား...´´
ကိုသက္လတ္ လင္းထက္ကို ေျပာတာကို မၾကား....လင္းထက္ကို ကို စိုက္ၾကည့္ကာ..
သူ႔စကားကိုသာ ဆက္ေျပာေနေတာ့သည္
``ႏြယ္ရယ္ မင္း ငါ့ႏွလံုးသားကို ႏြယ္တစ္ပင္လို ရစ္ပါတ္သြားၿပီးွ..သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးရက္ခဲ့တာ..
ဘာသေဘာလည္း ႏြယ္ရယ္.....
မင္းက ငါ့ကို ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့ၿပီး မုန္းတတ္ေအာင္ ဘာေၾကာင့္ သင္မေပးခဲ့တာလည္း ႏြယ္´´

``ကိုသက္လတ္ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္..အခုခ်ိန္ေတာ့ ေမ့ထားလိုက္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနလိုက္ပါဗ်ာ´´

စိမ္းစိမ္းႀကီး စိုက္ၾကည့္ရင္း
`` ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနရမယ္..ဟုတ္လားႏြယ္... ဘယ္လိုေနလို႔ရမွာလည္း ႏြယ္ရယ္..´´
``ငင္.. ကို..ကို ကိုႀကီးသက္..ခီညား က်ဳပ္ကို ဘယ္လို အၾကည့္ႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ေနတာလည္း´´

``ေအာ္..ႏြယ္ရယ္.. ကိုယ့္ရဲ႕ ဒီအၾကည့္ေတြကိုပဲ ရင္ခုန္လွခ်ည္ရဲ႕ဆို.. အခုေတာ့
ဘယ္လို ၾကည့္တာလည္းတဲ့... ေမးရက္လိုက္တာ..ႏြယ္ရယ္..´´

``ဟိုက္ရွ္..ကိုႀကီးသက္..က်ဳပ္..လင္းထက္ကိုေနာ္.. ´´
`` ကိုယ့္ကို မုန္းခ်င္းမုန္းလိုက္ပါ.. ဒါေပမယ့္ မညာပါနဲ႔ ႏြယ္..
မင္းဘယ္သူလည္းဆိုတာ.. အခုခ်ိန္ထိ ကိုယ္ မွတ္မိေနပါေသးတယ္ႏြယ္ရယ္´´

``တိန္..ေသၿပီဆရာ.. ကိုသတ္လတ္..ခီညား မူးေနၿပီေနာ္..´´
`` ဟုတ္ပါတယ္..ကိုယ္မူးေနပါတယ္.. ဒါေပမယ့္. မင္းကိုေတာ့ မွတ္မိပါေသးတယ္ႏြယ္´´

``ေအာင္မငီးဗ်ာ.. ကယ္ေတာ္မူၾကပါအံုးဗ်ာ.. ကိုသက္လတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ အမူးလြန္ၿပီး
ထမင္း ထမင္းခ်င္းျပဳတ္စားဖို႔ ၾကံစည္ေနတယ္ဗ်´´
``ေအာ.. မင္းက.. ေနာက္တစ္ေယာက္ေတြ႔ေတာ့ ကိုယ့္ကို ဒီလိုပဲ..ေျပာၿပီေပါ့ ဟုတ္လား´´
`` ေျပာတယ္ဗ်ာ ေျပာတယ္.. ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ. ခီညားဟာက ေဘာ္ဒါ အခ်င္းခ်င္း..
ရည္းစားနဲ႔ မွားရတယ္လို႔..´´
``ဒီမွာႏြယ္.. မင္းတို႔ မိန္းကေလးေတြက ဒီလိုပဲ အသစ္ေတြ႔ရင္ အေဟာင္းေမ့တတ္သလား ကြာ ဟင္´´
`` ေမ့တယ္ဗ်ာ ေမ့တယ္...´´လင္းထက္ကို စိတ္ေပါက္ေပါက္နွင့္ ဘုေတာလိုက္ေတာ့

``ေမ့အံုးကြာ.´´
``ျဖန္း´´
``ေအာင္မငီး ေသပါၿပီဗ်´´
ကိုသက္လတ္က..လင္းထက္ကို ပါးကို ရိုက္ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္..

``ေဟ့လူႀကီး ခီညားႀကီး လြန္ေနၿပီေနာ္´´
`` ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ.. အခ်စ္ႀကီးသူမို႔ အမ်က္ႀကီးမိတာပါ.´´
``ေအာင္မငီး.. ေအာင္ဘုေရ ငါ့ အျဖစ္ကို လာၾကည့္လွည့္ပါအံုးဟ....´´
`` ဘယ္လင္ငယ္ကို တမ္းတေနတာတံုး ဟင္..ကဲကြာ´´
`` ျဖန္း´´
`` ေအာင္မငီး ေသပါၿဗီဗ်.... အေမေရ.. သားမွားၿပီဗ်´´
``ေအာ္အံုးကြာ..´´
``ျဖန္း..ျဖန္း´´

ကိုသက္လတ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရိုက္လိုက္လည္း မသိ..
လင္းထက္ကို တစ္ေယာက္..
`` ကယ္ေတာ္မူၾကပါဗ်ိဳ႕..´´ လို႔.. ေအာ္ရတဲ့ အထိပဲ..

ဒါကို မေနႏိုင္တဲ့ ရြာသားေတြက... သူတို႔ကို မနည္းႀကီး ဆြဲေခၚလာလို႔..လင္းထက္ကို ခမ်ာ သက္သာ သြားရွာတယ္..

ဒါေပမယ့္.. မသက္သာသူက.. ကိုသက္လတ္...ဘယ္လိုျဖစ္လည္းဆိုေတာ့.....

ညအခ်ိန္... အားလံုး အိပ္ေနၾကခ်ိန္မွာ..
`` ႏြယ္ေရ..မင္းငါ့ကို ရက္စက္တယ္ကြာ´´ ဆိုၿပီး အသံၿပဲႀကီးနဲ႔ ထ ေအာ္ပါေလေရာ..

အစကေတာ့.. အားလံုး သည္းခံေနေသးတယ္..

ၾကာေတာ့.. သည္းမခံႏိုင္သူက..
ႏြယ္ႏြယ္ေအာင္..
`` ဒီမွာ ကိုသက္လတ္.. မယားတ ရူးခ်င္ရင္လည္း.. တစ္ျခား နာမည္နဲ႔ ရူးပါ..
က်မ နာမည္ မထည့္ပါနဲ႔..´´
ဒါလည္း မရ...
`` ႏြယ္ရက္စက္တယ္ကြာ´´
``ေျပာေလကဲေလပါလား..ကဲဟယ္´´
``ျဖန္း´´

``ေအာင္မငီးႏြယ္ရဲ႕..ကိုယ့္အျဖစ္ကို လာၾကည့္ပါအံုး...ငီးးးးး´´
ဗူးႏြယ္က တစ္စခန္းထေလသည္..
``အယ္.. ေျပာမရ ဆိုမရနဲ႔ ဘယ္ႏြယ္ကို ေျပာမွန္းမသိ..ကဲဟယ္´´
``ေဖါင္း´´
``ေအာင္မငီးဗ်´´

ဒါလည္းမရဘူး.. ဆက္ၿပီး အသည္းကြဲေနတံုး..ဆိုေတာ့...
ကိုရင္လူထြက္က..မေနသာေတာ့..
``ေဟ်ာင့္ သက္လတ္..မင္း ၿငိမ္မလား မၿငိမ္ဘူးလား´´
``ႏြယ္ေရ မင္းမရွိေတာ့ ကိုယ့္ကို ၀ုိင္းေျပာေနၾကၿပီ ႏြယ္ရဲ႕...´´
``အာာာ.. ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွတာ..ကဲကြာ´´
``ဖုန္း´´
`` ငင့္..ေသပါၿပီဗ်´´

ဒါလည္း မမွတ္ဘူး....
က်ဳပ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့..
``အူးသက္လတ္..မူးတာေတာ့မူးေပါ့ဗ်ာ.. ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္မ်က္ႏွာေတာ့
နည္းနည္းေလး ျပန္ၾကည့္ပါအံုး´´
`` ဒူ႕မ်က္ႏွာမွ မၾကည့္ဘူးကြ.. ႏြယ့္မ်က္ႏွာပဲ ငါ ၾကည့္မယ္..´´
`` အာာာ..ဒီလူႀကီး.. ၾကည့္ခ်င္အံုးကြာ..ကဲ´´
``ေဖါင္း´´

``ႏြယ္ေရ လာၾကည့္ပါအံုးဟ.. ကိုယ့္ကို အႏိုင္က်င့္ေနၾကတယ္..´´

ရန္ရွင္းႏိုင္ကပါ...
`` ဒီလူႀကီး လုပ္တာနဲ႔ အိပ္လို႔ကို မရေတာ့ဘူး.. ဆူအံုးကြာကဲ´´
`` ျဖန္း´´

မူးပိုင္လည္း မေနဘူး.. အမ်ား မိုးခါးေရေသာက္ေတာ့.. သူလည္း ေသာက္ရေတာ့တာေပါ့..
``ကဲဟယ္.´´
``ေဖါင္း´´

ေနာက္တစ္ေယာက္ လက္စြမ္းျပသူက..
သံပုရာသီး....
``ဒီေလာက္ျဖစ္လွတဲ့..ေလးေလး..ကဲဟယ္ ကဲဟယ္´´
``ေဖါင္း ေဖါင္း´´
သံပုရာသီးရုိက္ေတာ့.. သီဟ က ေမးတယ္..
``သံပုရာသီး.. နင္က ဘာလို႔ ရိုက္တာလည္း´´
``ဘာမွ မဟုတ္ဘူး ၆ညင္ကပ္လို႔ ရိုက္တာ´´
``ေအာ..အာ့လိုလား.. အာ့ဆိုငါလည္း ဒီလူႀကီးကို ၆ညင္ကပ္ေနတာ ၾကာၿပီ
ရိုက္လိုက္အံုးမယ္..´´
``ေအး..ရိုက္ေအ´´
``ကဲကြာ.. ´´
``ေဖာင္း´´

ဒါကို မသီရိက..
`` ဟဲ့... နင္တို႔ကလည္းဟယ္..လူႀကီး တစ္ေယာက္ကို..
ဒီလို ရိုက္စရာလားဟဲ့.. ငါက..ဒီလိုရိုက္တယ္ဆိုေတာ္ေသးတယ္..´´
``ေဖာင္း´´

``ရန္ရွင္းကို အရက္ေခ်ာ့တိုက္တဲ့ လူႀကီးကို ညီမလည္း ရိုက္ခ်င္တယ္´´
``ေအာ္..ညီမေလး..ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳ..ရိုက္သာရိုက္ေအ´´
``အူးေလး.ကန္ေတာ့ေနာ္..ကဲဟယ္´´
``ျဖန္း´´

``ေအာင္မငီးဗ်ာ..ရိုက္တာေတာင္မွ အရင္ကန္ေတာ့လိုက္ေသးတယ္..´´

ထိုအခ်ိန္.. ဘာမေျပာ ညာမေျပာ. အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ၀င္ရိုက္သူက..
တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္..

``ေဖာင္း ေဖာင္း ေဖာင္း ေဖာင္း´´

``ေဟ်ာင့္ မင္းကေရာ ဘာလို႔ရိုက္တာလည္း´´

`` သိဘူးေလ မင္းတို႔ ရိုက္ေနၾကတာေတြ႔ေတာ့..ငါမွ ၀င္မရိုက္ရင္..
ေခတ္ေနာက္က်သြားမွာ စိုးလို႔.. ရိုက္ၾကည့္တာ..´´

``ေအာင္မေလးဗ်ာ..ရိုက္ၾကပါဗ်ာ... ရိုက္ၾကပါ.. ေခတ္ေနာက္က်မွာ စိုးလို႔ ရိုက္တာတဲ့..´´

``ကဲ..ေျပာေနၾကာတယ္ကြာ..ညေနက ငါ့ကို ရိုက္ထားတဲ့လူႀကီး ေသစမ္း´´
`` ဟာ.. အဘ လြန္မယ္..လြန္မယ္´´

တစ္ခ်ိန္လံုး ၿငိမ္ေနခဲ့ေသာ လင္းထက္ကုိ.. ေဒါသကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္..
အိမ္ေအာက္က ၀ါးရင္းတုတ္သြားယူၿပီး.. ကိုသက္လတ္ကို ၀င္ရိုက္တာ...
အဆြဲျမန္လို႔..ကိုသက္လတ္..ကံေကာင္းသြားတယ္..

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ ကိုသက္လတ္ခမ်ာ....
-------------------------------------------------------------------
(ကၽြႏႈ္ပ္ႏွင့္.. တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ တို႔၏ ရန္ပြဲ)

သၾကၤန္အၾကတ္ေန႔....

ဒီေန႔တြင္ေတာ့....

ကိုသက္လတ္က..မေန႔ညက မ်ားသြားသည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္
( ဆြမ္းႀကီး၀ိုင္းေလာင္းတာကို အမွတ္မရွိ) သြားေျဖမယ္ဆိုလို႔...

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္သိုက္.. ကိုသာေအး ရဲ႕ အရက္ဖိုသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကျပန္ေခ်ေတာ့သည္...
အရက္ေသာက္ၿပီးလို႔ ေရခ်ိန္ကိုက္ေလာက္ေသာ အခ်ိန္တြင္...
ျပဇာတ္တိုက္ရန္... ျပန္လာခဲ့ၾကေလသည္...

လမ္းတြင္....

တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ ခလုတ္တိုက္ကာ..
ပက္ၾကားကြဲၾကား ေခါင္းစိုက္ေနေလသည္...
ဒါကို မေနႏိုင္လို႔ က်ဳပ္က သြားထူေတာ့....

``ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. မင္းက ငါ့ကို မူးေနတယ္ထင္လို႔ လာထူတာလား..
မမူးေသးဘူးကြ..´´
`` အာ့ဆို မင္းက ဘာလို႔ ေခါင္းစိုက္ေနတာတံုး´´

``စိုက္ခ်င္လုိ႔ စိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးကြ မိုဟာမက္ႀကီး ငရဲခံေနတာ ျမင္လို႔
ၾကည့္ေကာင္းလို႔ ၾကည့္ေနတာကြ´´
``ဘယ္မွာလည္း မွန္းစမ္း´´
``အာ့မွာ ေသျခာၾကည့္...´´

``ဂေဒါင္းဂ်ားက မူးမူးနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနျပန္ျပီ...
အာ့ မိုဟာမက္ မဟုတ္ဘူးကြ.. ဘင္လာဒင္ကြ ဘင္လာဒင္´´

``ေဟ်ာင့္ မူးေနတာက မင္းကြ..မင္း သူ႕ေဘးမွာ အရာတိုလာ ခိုေမနီေတာင္ ရွိေသးတယ္´´
``တိန္....ဂေဒါင္းဂ်ား.. အရာတိုလာက ေသမွ မေသေသးတာ´´

``ဟေကာင္ မင္းမၾကားဖူးဘူးလား.. ေကာင္းတာလုပ္တဲ့ လူေတြ နတ္ျပည္မွာ..မေသခင္က ဗိမာန္ႀကိဳၿပီးေပၚေနတာေလ´´
``ေအးေလ..အာ့နဲ႔ ဘာဆိုင္လည္း´´

``ဆိုင္တာေပါ့ကြ.. သူတို႔လည္း မေသခင္က ငရဲကို ႀကိဳေရာက္ေနတာေလ´´
``ငင္.. မင့္ဟာ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္..´´

``ဟုတ္မဟုတ္.. ကိုႀကီးသက္ကို ေမးၾကည့္ေလကြာ´´
``ေအး ... ၁၀၉-၁၁၀ ေျပာတာ မွန္တယ္ကြ´´

`` ဘာကို ခီညားက ရမ္းသမ္းၿပီး မွန္ေနတာတံုး.. ကိုရင္ သူတို႔ေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္လား´´
`` မျဖစ္ႏိုင္တာကြာ.. အာ့ ၆ကုလားေတြ.. ေသလို႔ ငရဲက်တာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..
မေသခင္က ငရဲက်တာေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူးကြာ´´

ဒါကို တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္က
``ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. မင္းက ဘယ္ေလာက္နားလည္လို႔လည္း... ဒီမွာ ကိုသက္လတ္ႀကီးက ဟုတ္ပါတယ္လို႔
ေထာက္ခံေနတာ မင္းမၾကားဘူးလား´´
``ဟ.. ဒီမွာလည္း ကိုရင္က မဟုတ္ပါဘူး ျငင္းေနတာ မင္း မသိဘူးလား´´

``အာ့ကိုရင္က.. ကိုသက္လတ္ေလာက္သိလို႔လား´´
``ေအာင္မာ..မင့္ကိုသက္လတ္ကေရာ..ကိုရင္ေလာက္ သိလို႔လားကြ´´

``ေဟ်ာင့္ သိတာ မသိတာ..ငါနားမလည္ဘူးကြာ..သတၱိရွိရင္ နပမ္းလံုးမလား´´
``လုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔´´

``ေအး...လံုးမယ္.. ဘယ္လိုလည္း.. ကိုသတ္လတ္..လံုးမယ္ မဟုတ္လား´´
`` ကေတာက္စ္ ခ်မယ္ကြာ´´

``ကဲ ကိုရင္..သူတို႔က လံုးမယ္တဲ့..ခီညားကေရာ..´´
``ဟားး ကိုရင္ပါကြ စိန္ေခၚရင္ အိမ္သာထိေတာင္ လိုက္တယ္ကြ´´

``ကဲ ဒါဆို ခ်ၾကဗ်ာ´´
``ေဟ်ာင့္ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္.... မင့္လူ ကိုသက္လတ္ေလာက္ေတာ့..
ငါ့ ကိုရင္က အယားေတာင္ မေျပဘူးကြ မွတ္ထား´´
`` ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. အေျပာမႀကီးနဲ႔...
ၿပီးမွ မင့္ ကိုရင္ ေၾကာက္ပါၿပီ ေအာ္ေနရမယ္ကြ´´

ကိုရင္နဲ႔ ကိုသက္လတ္ကေတာ့.. ပုဆိုးတိုတို ျပင္၀တ္ေနၾကၿပီ...

`` ထြိန္... ေတာမွာသြားေျပာ ေဟ်ာင့္.. ကိုရင္ကြ.. ဇ နဲ႔ မွတ္ထား´´
`` ေအာင္မာ.. ငါ့ ကိုႀကီးသက္ကလည္း တစ္သက္တည္း ရွိ..ရွိ´´

``ဟိုင္းယား..´´
``ဒရွိ ဒရွိ´´

အေျပာေတာင္မဆံုးေသး.. နပမ္းလံုးကုန္ၾကၿပီ...

`` ခ်ကြ..ဒါမွ ငါ့ကိုႀကီးသက္ကြ´´
`` ခ်ထား ကိုရင္..ခ်..ခ်´´

ရြာျပင္ လယ္ကြင္းထဲတြင္...
နပမ္းလံုးေနၾကေသာ..ကိုရင္နဲ႔ ကိုသက္လက္
သူတို႔ကို အားေပးေနေသာ.. ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္

ေဘးမွ ပရိသတ္အျဖစ္ ၾကည့္ေနၾကေသာ...
လင္းထက္ကို... ရန္ရွင္းႏိုင္.... သီဟရဲေခါင္..တို႔တစ္သိုက္....

ထိုအခ်ိန္...
``ေဟ့ ဘယ္ေကာင္မွ မေျပးနဲ႔..အကုန္ထိပ္တံုးခတ္ပစ္မယ္..´´
ဆိုေသာ အသံႏွင့္အတူ ေရာက္လာသူက သူႀကီးႏွင့္ ရြာသားတစ္ခ်ိဳ႕...

``သူႀကီး ခီညားက က်ဳပ္တို႔ကို ဘာလို႔ ထိပ္တံုးခတ္မွာလည္း´´
``ေအာ္..ေအာင္ဘုတို႔ကိုး.. မင္းတို႔ကိုလည္း ဖမ္းသင့္ရင္ဖမ္းရမွာပဲ...ငါ့ရြာမွာ ဒါမ်ိဳး လာလုပ္လို႔ မရဘူးကြ´´
``အင္းေလ..က်ဳပ္တို႔က ဘာလုပ္ေနလို႔လည္းဆို..´´
`` မင္းတို႔ ၾကက္တိုက္ေနတာ.. ငါ ျမင္တယ္ကြ´´

``တိန္...ၾကက္တိုက္ရေအာင္..ဘယ္မလည္းၾကက္´´
``အဲ.... ငါ ျမင္ေတာ့ ျမင္လိုက္တယ္ကြ.. မင္းတို႔ ဘယ္မွာ ဖြက္ထားလိုက္လည္း´´
``ၾကံႀကီးစည္ရာ သူႀကီးရာ.. ဒါ က်ဳပ္တို႔ ၾကက္တိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးဗ်..
ဇာတ္တိုက္ေနတာ.. ဇာတ္တိုက္ေနတာ..´´

``ေဟ..ဟုတ္လား.ဟ... မင္းတို႔ ဇာတ္တိုက္တာလည္း အဆန္းသားေနာ္´´
``ဆန္းရမယ္ေလဗ်ာ.. ပြဲမ၀င္ခင္ အျပင္က က်င္းပ ဆိုသကိုးဗ်´´

``ေအးေအး..အာ့ဆိုလည္း..ဆက္ၿပီးတိုက္ၾကကြာ... ငါလည္း အားေပးမယ္..´´
``ငင္..´´
``ေသၿပီဆရာ...´´
-------------------------------------------------
(ဆရာေတာ္ေပးေသာ... အေတြးတစ္စ)

``ေအာင္ဘုေရ...ေစာေစာက ကပၸိယႀကီးလာသြားတယ္...
မင္းျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း... ဘဘုန္းက..သူ႔ဆီလာခဲ့ပါတဲ့´´

``တိန္..ျဖစ္ျပန္ၿပီ.. ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု..ဒီတစ္ခါေတာ့..
ငါတို႔ မလိုက္ေတာ့ဘူးကြာ..ေနာ္ေနာ္...မင္းေတ်ာက္တည္းသြားေတာ့.....သိလား´´

``အမ္..ေတာ္ေတာ္အားကိုးရတဲ့ လူေတြ..´´

ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာ္.......

``ေအာင္ဘု..လာကြယ္..´´
``တင္ပါ့ဘုရား´´

``မင္းမေန႔က ဒကာမႀကီး မယ္ခင္တို႔ ေျမးအဖြားဆီ သြားတယ္ဆို´´
``တင္ပါ့..သြားတယ္ ဘုရာ့´´

``ဘာသြားလုပ္တာတံုး´´
``ဒီလိုပါ အဘ.. ဖြားေလးခင္တို႔ကို စုန္းရယ္လို႔ စြပ္စြဲၿပီး ရြာျပင္ထုတ္တားတာကို စိတ္မေကာင္းလို႔ပါဘုရား´´

`` မင္းမေၾကာက္ဘူးလား..´´
``မေၾကာက္ပါဘူးဘုရား.. ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္စရာမလိုဘူးထင္တယ္ အဘ´´

``ဟဲ့ ဘာလံု႔တံုး´´
``ဖြားေလးခင္ဆိုတာ.. ေမြးကတည္းက ဒီရြာမွာေနလာခဲ့တာ..
ေသရင္လည္း ဒီရြာမွာ ေခါင္းခ်သြားမယ့္ သူပါဘုရား...
ဒါကို မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ေရာက္လာတဲ့.. အထက္လမ္းဆရာလိုလို..သိုက္ဆရာလိုလို..ဘိုးေတာ္လိုလို
လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္...ရြာအျပင္ေရာက္ရတယ္ဆိုတာ..မျဖစ္သင့္ပါဘူးဘုရား´´

``အိမ္း´´
``ၿပီးေတာ့.. ဒီလူ ေရာက္္မလာခင္က.. ဒါမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ေတြ မၾကားခဲ့ဖူးဘူးဘုရာ့...
အခု ဒီလူေရာက္လာမွ.. ဒါမ်ိဳးေတြၾကားရတယ္ဆိုေတာ့.. ဒီကိစၥေတြကို ဒီလူ သယ္လာတာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဘုရာ့´´

``အင္း.. မင္းေျပာတာ မွန္တယ္..ေအာင္ဘု
အစက ငါလည္း..ရြာကလူေတြကို.. တရားခ်ပါေသးတယ္...
ဒါေပမယ့္.. သူတို႔ေတြက.. အစြဲအလမ္းသိပ္ႀကီးတာ ကလား...´´
``မွန္ပါ့´´

``သူတို႔ အစြဲကို ခၽြတ္ဖို႔ၾကျပန္ေတာ့လည္း... ဒီဆရာတု ဆရာေယာင္ရဲ႕..
ဇစ္ျမစ္ကိုသိမွ ျဖစ္မယ္ေလ´´
``ဒါေတာ့ အမွန္ပဲ ဘုရာ့´´

``ေအာင္ဘုရယ္... မင္းကို ဘဘုန္းတစ္ခုေလာက္ အကူအညီ ေတာင္းခ်င္တယ္..´´
``တင္ပါ့ဘုရား´´

``မင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု.. မျပန္ခင္.. ဒီရြာကလူေတြရဲ႕ အစြဲကို ခၽြတ္ေပးခဲ့ပါကြယ္´´
``တင္ပါ့ တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ့မယ္ဘုရား´´

``မင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္စု.. ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ကြယ္´´
``တင္ပါ့ဘုရား..ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ ဘုရား..´´

``အိမ္း..သာဓုကြယ္..သာဓု..သာဓု´´
``တပည့္ေတာ္ကို ျပန္ခြင့္ျပဳပါအံုး ဘုရား´´

ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းမွ ျပန္လာအၿပီးတြင္ေတာ့..ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာ
ေတြးစရာေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ႏွင့္.....
------------------------------------------------------------
(လင္းထက္ကို၏ အႀကံ)

``ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား ဘာလည္း ဆရာေတာ္က..
ေဆာ္ပေလာ္တီးလိုက္ျပန္ၿပီလား´´

``မဟုတ္ဘူး သီဟရ.. အခုေခၚတဲ့ကိစၥက..ေဆာ္ပေလာ္တီးဖို႔ မဟုတ္ဘူးကြ´´
``ဒါျဖင့္ ဘာကိစၥတံုး...´´

``ဟိုပေယာဂ ဆရာရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔တဲ့ကြ´´
ကိုသက္လတ္က ၀င္ၿပီး
``ဟာ.. ဒါေတာ့ မလြယ္ေလာက္ဘူးေနာ္...´´
`` အာ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းခဲေနတာေပါ့.. ကိုသက္လတ္ရာ
ဆရာေတာ္ကလည္း.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ မျပန္ခင္..မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္... လုပ္ေပးဖို႔..
အကူအညီေတာင္းထားတယ္..ဗ်´´

``အင္း ငါတုိ႔ ၀ိုင္းၿပီး စဥ္းစားၾကတာေပါ့ကြာ´´

ထိုအခ်ိန္..အဘလင္းက..
``ဒီကိစၥ ဘာမွမပူနဲ႔ကြာ..ငါ့တာ၀န္ထား..´´
``ဟင္..အဘ..တစ္ကယ္ေျပာတာလား..
မေနာက္နဲ႔ေနာ္´´
``ေနာက္စရာလားကြ...´´
``အဘက..ဘယ္လိုလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိလို႔လည္း...´´

`` မင္းတို႔ အဲဒီဆရာကို မမွတ္မိလို႔ပါ... ငါတို႔..ဒီကိုလာဖို႔ တိုင္ပင္တဲ့ ေန႔မွာ..
ဘီယာဆိုင္ေရွ႔ ေျမႊအလမၸာယ္ လာျပတဲ့.. ေယာျပန္ႀကီး နဂါးႏိုင္ ဆရာသန္းဆိုတာကို မွတ္မိလား´´

``ေအာ..ဟုတ္သားပဲ.. က်ဳပ္လည္း အခုမွ မွတ္မိေတာ့တယ္.. ´´
``ရန္ရွင္း အပမွီတဲ့ေန႔ကတည္းက ငါသူ႔ကို သတိထားမိတာကြ...
ဒါေပမယ့္..ဇေ၀ ဇ၀ါျဖစ္ေနတာ..မေန႔က..မင္းအကို..ေျပာျပေတာ့မွ..ငါလည္း မွတ္မိတာကြ´´

`` ဒါဆို..သူ႔ ကို ဘယ္လိုပညာေပးၾကမလည္း´´
``ငါစဥ္းစားထားတာေတာ့ ရွိတယ္ကြ.. ဒါေပမယ့္ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္..စဥ္းစားေနတာ..´´

``ေျပာသာ ေျပာ လင္းထက္ကိုရာ..ငါတို႔လည္း သိရေတာ့ အႀကံေပးႏိုင္တာေပါ့´´

``ဒီလိုကြ..ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔မွာ..ငါတို႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရးစမယ္ေလ..´´
``အင္း.. ´´
``အဲဒီေန႔မွာပဲ သူ႔ကို..%^$#$#@#$#%%^$%$$´´

``အိုေက..ဒီအၾကံေကာင္းတယ္.. ဘာလို႔ မလုပ္သင့္ရမွာလည္း..
လုပ္ကို လုပ္ရမယ္.. မိန္းကေလးေတြလည္း ကူညီရမွာေပါ့....အားလံုး သေဘာတူလား´´
``တူတယ္.....တူတယ္..´´

``အိုေက..ညီေစေနာ္..´´
``ညီေစေပါ့ဗ်ာ´´
-------------------------------------------------------------------------
( ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း)

အတတ္ေန႔သို႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီ...
မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္... ပြဲထြက္ရေတာ့မည္..

ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း.. ဆရာေတာ္ တာ၀န္ေပးထားေသာ ကိစၥက တစ္ဖက္
မနက္ျဖန္..ဧည့္ခံ ဖို႔က..တစ္ဖက္ျဖင့္.. အသီးသီး တာ၀န္ခြဲေ၀ေနၾကရသည္

ဆရာေတာ္၏ တာ၀န္ေပးမႈေၾကာင့္..ဧည့္ခံ အစီအစဥ္ တစ္မ်ိဳး
ေျပာင္းလည္းသြားေသာ္လည္း....

အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားေနၾကရသည္...

ျပဇာတ္အတြက္ ဇာတ္တိုက္ျခင္း..
သီခ်င္းဆိုဖို႔ နဲ႔ ယိမ္းကျခင္း အတြက္..တီးလံုးတိုက္ျခင္းတို႔ျဖင့္ မအားလပ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနၾကသည္........

ေန႔လယ္ပိုင္းမွာ...

သမီးလတ္ ႏွင့္ ႏြယ္ႏြယ္ေအာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္... နဂါးဗိမာန္သို႔...သြားေရာက္ကာ.....

`` ဒီမွာ နဂါးႏိုင္ဆရာသန္းဆိုတာ ရွိလား မသိဘူး´´
``ေအာ္..ရွိပါတယ္ ခီည.. ၾကြၾကပါ ခီည ၾကြၾကပါ... ဆရာ..
ဆရာ့ကို ေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့.....´´

ဆရာသန္းဆိုသူက.. ပုတီးကို တစ္ေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ စိပ္ေနရာမွာ..လွည့္ၾကည့္ကာ...
``ေအာ..ဧည့္သည္ေတြကိုး...လာၾကကြယ္..ထိုင္ၾက´´
``ဟုတ္ကဲ့...´´
`` ကဲ ငါ့တူမႀကီးတို႔ကို ဆရာ ဘာမ်ားကူညီေပးရမလည္း..ေရွ႕ျဖစ္ေဟာရမလား... ေနာက္ျဖစ္ေဟာရမလား
ေျမြႏိုင္ေဆးေပးရမလား... ပေယာဂကုေပးရမလား´´

သမီးလတ္က...
``တစ္ခုမွ မဟုတ္ပါဘူး´´
``တိန္..အာ့ဆို..ဘာကိစၥ´´
``ဒီလိုေလ..ဆရာရဲ႕..ဆရာက နဂါးကိုေတာင္ ႏိုင္မွေတာ့.... ေျမြလည္းႏိုင္မွာေပါ့ေနာ္´´
``ဒါေပါ့....နတ္ေျမြ..တိုက္ေျမြ...အေစာင့္ေျမြ... ေျမြဆိုး...ေျမြမိစၧာ...ေျမြသူေတာ္ေကာင္း
ေျမြျဖဴ..ေျမြညိဳ..ေျမြျပာ..ေျမြၾကား..ေရေျမြ... သဲေျမြ..ေျမေျမြ..ပင္လယ္ေျမြ..အို...ေျမြမွန္သမွ်...
ငါ..ဆရာ ငါ့အမိန္႔ေအာက္မွာ..ျပားျပား၀ပ္ေစရမယ္ေဟ့´´

``ဟယ္..ေတာ္လိုက္တာ..ဆရာရယ္...အာ့ေၾကာင့္ ဆရာ့ကို အားကိုးတစ္ႀကီးပင့္တာပါ..´´
``ဒီလိုပဲျဖစ္ရမယ္ေလ...ဟဲဟဲ´´
``ဟဲဟဲ´´
``ကဲ.. အေၾကာင္းရင္းကို ေသျခာေျပာပါအံုးကြယ့္´´
``မနက္ျဖန္ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔မွာ သမီးတို႔က..ပြဲက်င္းပမယ္ေလ..´´
``ေအာ္..´´
``အာ့..ဆရာ.. မ်ားကူညီႏိုင္မလားလို႔ပါ..´´
``ဘယ္လိုကူညီရမွာလည္း..´´

``ဒီလိုပါ..ဆရာ..မနက္ျဖန္..သမီးတို႔..ပြဲကို..ထူးထူးျခားျခားျဖစ္သြားေအာင္.
ဆရာ့ အစြမ္းကို စင္ေပၚမွာ ျပေစခ်င္လို႔ပါ...´´
``အယ္...ဒါေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္´´

ႏြယ္ႏြယ္ေအာင္က.. တစ္ေသာင္းတန္ေလး.. သံုးရြက္ကို ေရွ႕သို႔ တိုးေပးလိုက္ၿပီး...
``ဆရာရယ္..ကူညီပါ.. ´´

``အယ္.. အင္း....ကူညီရမွာေပါ့ကြယ္..ဟဲဟဲ´´
``ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဆရာ..ဟဲဟဲ´´
``ဟဲဟဲ´´
``ဟဲဟဲ´´
-----------------------------------------------------------
(ကပၸိယႀကီး၏ ၾကက္တူေရြး)
(ဒီအေၾကာင္းအရာကိုေတာ့.. သီးသန္႔ ေဖာ္ျပၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္..
ေနာက္ပါ၀င္မယ့္ အပိုင္းမ်ားမွာ.. ၾကက္တူေရြးရဲ႕ အခန္းက႑ပါလာမွာ ျဖစ္လို႔
မသိေသးသူမ်ား..သိေအာင္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္.. သိၿပီးသူမ်ားလည္း သည္းခံ၍ ဖတ္ၾကကုန္...)

က်ဳပ္တို႔ရြာ.. ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ... ေရတြင္းတစ္တြင္းရွိတယ္...
အဲဒီေရတြင္းကို... ရြာေရွ႕ပိုင္းက.. မိန္းကေလးေတြ..ေရလာခပ္ေလ့ရွိၾကတယ္...
ညေနဆိုရင္.. ေရလာခပ္တဲ့.မိန္းကေလးေတြ..စကားသံေတြနဲ႔..
ေက်ာင္း၀င္းတစ္၀င္းလံုး..ဆူညံေနတာပဲ..

ဒါကို ကပၸိယႀကီးက မေက်နပ္လို႔..
ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ေမြးထားတယ္
ၿပီးေတာ့ စကားတစ္ခြန္းသင္ေပးတယ္..
သင္ေပးတာက.. တစ္ခြန္းဆိုမွ တစ္ကယ့္ကို တစ္ခြန္းတည္းရယ္...

ေက်နပ္ေလာက္ၿပီဆိုတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့....
အာ့ ၾကက္တူေရြးကို.. ေရတြင္းနားမွာ သြားထားတယ္..
ၾကက္တူေရြးထားၿပီးကတည္းက.. ေရတြင္းမွာ..မိန္းကေလးေတြ စကားမေျပာရဲၾကေတာ့ဘူး...

ကပၸယႀကီး သင္ေပးထားတာက...
``ယိုးလိုက္လို႔´´တဲ့...

ဒါေပမယ့္ ခက္တာက.. ဘယ္သူ ဘာပဲ ေျပာေျပာ... ၾကက္တူ ေရြးက.. အာ့လိုေျပာေနေတာ့..
ဆရာေတာ္ေတာင္ တရားေဟာခါနီးရင္.. အာ့ ၾကက္တူေရြးကို ေ၀းေ၀းပို႔ထားခိုင္းရတယ္..
--------------------------------------------------------------
(အလြမ္းကို ကုစားနည္း)

ဇာတ္တိုက္လို႔လည္း ၿပီးၿပီ...
သီခ်င္းတိုက္လို႔လည္း ၿပီးၿပီ...
ယိမ္းတိုက္လို႔လည္း ၿပီးၿပီ...
က်န္တဲ့ ကိစၥေတြလည္း စီစဥ္ၿပီးသြားၿပီ ဆိုေတာ့....
ညေနပိုင္း.. ေအးေအးေဆးေဆးပင္

ကၽြန္ေတာ္တို႔..သူငယ္ခ်င္း တစ္သိုက္လည္း
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ ေျပာေနရင္း....

ကိုသက္လတ္က...
``ၾကည့္ၾကစမ္းပါအံုးကြာ.. ဟိုးအေနာက္ဆီမွာ...
ေနလံုးႀကီးက..ပံုေတာင္ပံုညာ ေတာင္တန္းႀကီးကို ေမးတင္လို႔..
ေရခပ္ဆင္းတဲ့ အပ်ိဳေခ်ာေလးေတြက..တစ္မ်ိဳး...
ထန္းပင္ေလးေတြက အစီအရီ... လွည္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဖုန္လံုးႀကီးေတြထေနတာ..
ၾကည့္စမ္း... ဘယ္ေလာက္လွတဲ့... သဘာ၀ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္လည္း..
ဒီလို ပန္းခ်ီမ်ိဳးကို.. လီယိုေတာ္စတိြဳင္းေတာင္ ဆြဲႏိုင္ပါ့မလားကြာ´´

``တိန္.. လီယိုနာဒို ဒါဗင္ခ်ီ လုပ္ပါဗ်´´
``လွ်ာမရွည္နဲ႔.. လီယိုခ်င္းေတာ့ တူတယ္မဟုတ္လား..´´
``ငင္..အင္း ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ´´

သီဟရဲေခါင္က...
``ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ကြ..ဒီလို ရႈခင္းမ်ိဳးကို.. ငါတို႔ ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးမွာ..
ဘယ္ျမင္ရမွာလည္းကြာ.... ´´
`` အဲဒါေျပာတာေပါ့ကြ... ဒီရႈခင္းကို ၾကည့္ရင္း..ငါ့ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာႀကီးကြာ..
အင္းးးး....ငါ့ရဲ႕ ႏြယ္ေလးကို လြမ္းလိုက္တာ..´´
`` ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူး´´
``မင္းတို႔က ဘယ္ခံစားတတ္မလည္းကြ...ငါ့မွာေတာ့.. လြမ္းလြန္းလို႔..ရင္ကြဲလု မတတ္ပါပဲကြာ..
ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား..ကိုရင္ရာ´´

``ေအးေပါ့ကြာ.. ငါလည္း ဒီလို ရႈခင္းကို ၾကည့္ၿပီး.. ငါ့ရဲ႕ ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းေလးကို လြမ္း.....လြမ္း´´
``အဟမ္း..အဟမ္း´´မသီရိရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံေၾကာင့္
ကိုရင့္ စကား ေရွ႔မဆက္ဘဲ...တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ရပ္သြားေလသည္..

ဒါကို အလိုက္မသိေသာ.. တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္က..
``ကိုရင္ ဆက္ေျပာေလဗ်ာ´´
``အဲ..ဟြာေလ..ငယ္ခ်စ္ေလးကို လြမ္းသလိုထင္ရေပမယ့္.... ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးႀကီးက
ေဘးမွာ ရွိေနေတာ့..ဒီလိုရႈခင္းမ်ိဳးကို ၾကည့္ရတာ..အရမ္းၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာမလို႔ပါကြာ
ဟီးဟီး´´

ဘိုးေအႀကီး အဘလင္းကလည္း...
`` ၾကည့္စမ္း.. ေနလံုးႀကီး တစ္ျဖည္းျဖည္းနိမ့္ဆင္းသြားပံုက..ဘယ္ေလာက္ ကဗ်ာ ဆန္လိုက္လည္း
ကိုသက္လတ္ မေျပာနဲ႔..ငါေတာင္ လြမ္းလာၿပီကြာ...´´

``လြမ္းတာကို ကုႏိုင္တဲ့ နည္းေတာ့ ရွိတယ္ကြ´´
ထန္းရည္အိုးေလးပိုက္ကာ..ေျပာရင္းေရာက္လာသူက.. က်ဳပ္ အကို ကိုေအာင္ဒင္

ကိုသက္လတ္က
``လုပ္စမ္းပါအံုးဗ်.. လြမ္းတာကို ဘယ္လိုကုရတာလည္း´´
``ဟဲဟဲ.. တစ္ကယ္လြမ္းေနတာလား..´´
``တစ္ကယ္ေပါ့ဗ်..က်ဳပ္တင္လြမ္းတာ မဟုတ္ဘူး.. ေဟာဒီ အဘတို႔လည္း လြမ္းတာပဲ..
သီဟတို႔လည္း လြမ္းတာပဲ.. တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္လည္း လြမ္းတာပဲဗ်....´´

``ဟားးး... ေအာင္ဒင္တို႔က ဒါမ်ိဳးကို ရွာေနတာ...ဒီလို လြမ္းတာေလာက္ေတာ့..
ငါ့နည္းနဲ႔သာ..ဆို အကုန္ေပ်ာက္..´´
``နိပ္ဟ.. လုပ္စမ္းပါအံုးဗ်ာ..က်ဳပ္တို႔ကို အလြမ္းေပ်ာက္ေအာင္ ကုေပးစမ္းပါ..´´
`` ကုေပးမွာေပါ့ကြ.. ဘယ္သူအရင္ကုမလည္း..´´

တစ္ရာ့့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္က..
``က်ဳပ္အရင္ ကုမယ္..´´
``ဘယ္ရမလည္းကြ.. ငါအရင္လြမ္းတာ ငါအရင္ကုမယ္´´
``ေဟ့ေကာင္ေတြ.. မရဘူး.. ငါမင္းတို႔ထက္ အသက္ႀကီးတယ္..
ငါအရင္ကုမယ္..´´

``ကဲပါဗ်ာ.. ကိုႀကီးသက္က.. အသက္ႀကီးလို႔ ဦးစားေပးလိုက္ပါ့မယ္..
သူၿပီးရင္ေတာ့..က်ဳပ္အလွည့္ေနာ္..´´
``ေအးေအး.. ကဲ..သက္လတ္ကို.. ငါကုေပးေနတံုး..
မင္းတို႔ ထန္းရည္ေအးေအးေဆးေဆးေသာက္´´
``အိုေက´´
``ေဟ်ာင့္ေတြ..ငါ့ဖို႔ေတာ့ခ်န္အံုးေနာ္..´´

``ကဲ..သက္လတ္ေရ.. ဒီဖ်ာေပၚမွာ ေမွာက္လိုက္..´´
``တိန္..ကို..ကို..ေအာင္ဒင္..ဘာ..ဘာလုပ္မလို႔လည္းဗ်´´
``မင္းပဲ လြမ္းတယ္ဆို..ငါကုေပးမယ္ေလ..´´
``ဂယ္ေနာ္..´´
``ေအးပါဆို..´´
``ညစ္ရဘူးေနာ္.´´
``ေအးပါဆိုကြာ´´
``စိတ္ခ်မယ္ေနာ္´´
``အာ...မင္းမကုရင္ေနကြာ´´
``အဲ..ကုေပးပါဗ်.. လြမ္းလြန္းလို႔ပါ..ဟီးဟီး´´

``ကိုင္း ဒါဆိုေမွာက္လိုက္..´´
``ေမွာက္ၿပီဗ်ား´´

``ကဲကြာ..´´
``ေအာင္မငီး ေသပါၿပီဗ်....´´
ကိုသက္လတ္ ေျခသလံုးေပၚသို႔.. တက္နင္းျခင္းျဖစ္ေလသည္...

``ဒီလို ေအာ္ေနတာ.. အလြမ္းေတြ မကုန္ေသးလို႔..လာထား´´
``အားး..က်ိဳးပါၿပီဗ်...´´
``ကိုင္း ေနာက္တစ္မ်ိဳး..´´
``ေအာင္မေလး ေသရပါေတာ့မယ္ဗ်...´´
``ဒီေလာက္နဲ႔ မရေသးဘူး.. ေျခေထာက္ကို ခ်ိဳးေပးမွ ရမယ္´´ဟုဆိုကာ..
ကိုသက္လတ္ ေျခေထာက္ကို ေခါက္ကာ..ေျခဖ၀ါးမွ ဖိကာဖိကာ ခ်ိဳးေလေတာ့သည္..
ပါးစပ္ကလည္း..
``လြမ္းေသးလား ဟင္..လြမ္းေသးလား´´
``ေအာင္မေလး.. အေမေရ႕ သား လူေပါင္းမွားၿပီဗ်... ေနာက္ကို
မလြမ္းေတာ့ပါဘူးဗ်...´´

``အာ့ဆိုရၿပီ..ကိုင္း ေနာက္တစ္ေယာက္..´´
``ငင္...သီ..သီဟ.. မင္း အလွည့္..ေလ..သြားသြား´´
``ေဟ်ာင့္..၁၀၉-၁၁၀... မင္းမညစ္နဲ႔.. ခုနကေျပာေတာ့..ကိုသက္လတ္ၿပီး မင္းအလွည့္ဆိုကြ´´
``ငင့္..ငါ က လြမ္းေတာ့ဘူး.. ထန္းေရေလး ေသာက္လိုက္တာ အလြမ္းေျပသြားၿပီ..ဟီးဟီး´´
``ဒါဆုိ အဘ သြားေလ..´´
``အဲ.. ငါလည္း လြမ္းေတာ့ဘူး..ထန္းေရေသာက္လို႔ အလြမ္းေျပသြားၿပီ..´´

``ေဟ်ာင့္ေတြ..လာေလ..´´
``ဟဲဟဲ အကိုႀကီး..က်ဳပ္တို႔ လြမ္းေတာ့ဘူးဗ်.. ´´
``အဲဒါပဲ ျမင္လား.. ငါ့နည္းက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလည္း..
တစ္ေယာက္ကိုပဲ ကုရေသးတယ္.. က်န္တဲ့လူေတြပါ..မလြမ္းေတာ့ဘူး..
လြမ္းရင္ အခ်ိန္မေရြးလာေျပာေနာ္..ဟဲဟဲ´´

``တိန္..ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့..´´
``ေဟ်ာင့္ေအာင္ဘု.. . မင္းတို႔ရြာမွာ ေနသမွ်ကာလပါတ္လံုး...
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ မလြမ္းေတာ့ဘူး ....´´
-------------------------------------------------------------------------
( ၾကက္တူေရြးကို အသံုးခ်ဖို႔ ၾကံျခင္း)

`` အကို ..´´
``ေဟ...´´
``အကိုတို႔က ဒီ ဆရာသန္းဆိုတဲ့လူကို..ဘာလို႔...ဒီေလာက္..
ယံုၾကည္ေနၾကတာလည္းဗ်´´

``သူက ေတာ္ေတာ္ စြမ္းတယ္ကြ´´
``ဘယ္ေလာက္မ်ား စြမ္းလို႔လည္းဗ်ာ...´´
``သူက..ေျမြကို ႏိုင္ယံုတင္မကဘူးကြ..
ပေယာဂတို႔ စုန္းတို႔ပါ ႏိုင္တယ္´´
``ဒါေလမ်ားဗ်ာ´´

``က်န္ေသးတယ္ကြ... နဂါးဗိမာန္ စတည္တဲ့ေန႔ကဆို....
သူက တဲထဲမွာ..ေက်ာေပးၿပီး.. ထိုင္ေနတာေဟ့....
သူႀကီးက ေဘးကေပါ့....´´
``အင္း..´´

``ငါတို႔ကလည္း အုတ္သည္တဲ့လူနဲ႔.. သစ္သယ္တဲ့လူနဲ႔ေပါ့ကြာ..
အဲဒီမွာေဟ့.. ဆရာသန္းက.. လွည့္မၾကည့္ဘဲ.. အုတ္ ဘယ္ႏွစ္စီးရွိၿပီ...
လွည္းဘယ္ႏွစ္စီးရွိၿပီနဲ႔..လွမ္းေျပာတာကြ...သူႀကီးကဆို.. အံ့ၾသလို႔မဆံုးဘူး´´
``ေအာ္...´´
``ဒါတင္မကဘူးေဟ့..ေနာက္တစ္ေန႔... ေျမေပါက္တဲ့လူက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္...
ပန္းရံက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္.. မိန္းကေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါတယ္..
ေယာက်္ားေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါတယ္..အတိအက်ေျပာတာကြ...
ဒီထက္ထူးဆန္းတာက.. ဘယ္သူကေတာ့.. ဘာေရာင္၀တ္ထားတယ္ကအစ..
တစ္ခုမွ မလြဲဘူးေဟ့.. ငါျဖင့္ အံ့ေရာပဲ´´

``ခိခိ´´
``မင္းက ဘာရီတာတံုးကြ´´
`` အကိုတို႔ကို ရီခ်င္လို႔ပါဗ်ာ...´´
`` ဟ..ဘာရီစရာပါလို႔လည္း..´´

``ကဲပါ အကိုရာ.. ဒါေတြ မနက္ျဖန္ အေျဖေပၚမွာပါ...က်ဳပ္ကို ကပၸိယႀကီးရဲ႕.. ၾကက္တူေရြးေလးသာ ခနငွားေပး´´
``ဘာလုပ္မလို႔လည္းကြ..´´
``ဒီကိစၥက လူသိနည္းေလ.. ေကာင္းေလပဲဗ်´´
``ေအာ..မင္းက..ငါ့စကားနဲ႔ ငါ့ကို ျပန္ေျပာတာေပါ့...ဟုတ္လား..´´
``မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ..ဟဲဟဲ´´

အကို ထြက္သြားေတာ့....
သီဟက..
``ေအာင္ဘု.. မင္းအႀကံကို ငါနည္းနည္းရိပ္မိသလိုပဲ´´
``ရွဴး... ရိပ္မိရင္ အသာေန.. အဘရဲ႕ အႀကံနဲ႔.. ငါ့အႀကံေပါင္းလိုက္ရင္..
ဆရာသန္းဆိုတဲ့လူ....ေခါင္းေတာင္ ေဖာ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး..´´
``ဟဲဟဲ´´
``ဟဲဟဲ´´
--------------------------------------------
(တာ၀န္ခြဲၾကျခင္း)

ကိုရင္က..
``ေအာင္ဘုေရ.. မိုက္ေတြသာ ေကာင္းေပ့ေစကြာ.. မနက္ျဖန္အတြက္ကေတာ့..
အားလံုးအိုေကပဲ...´´
``အဲဒီအတြက္ကေတာ့ မပူနဲ႔..ရန္ရွင္း..ကိုယ္တိုင္လုပ္ေနတယ္ဗ်
ဒါနဲ႔...စင္ေအာက္မွာ ဘယ္သူတာ၀န္ယူမွာလည္း..´´

``သီဟနဲ႔ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ တာ၀န္ယူမယ္လို႔ေျပာတယ္..´´
``စင္ေပၚက ကိစၥက်ေတာ့ေရာ... ´´
``ပထမပိုင္းကို.. သီရိနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ တာ၀န္ယူမယ္
ေနာက္ပိုင္းကိစၥကေတာ့... သက္လတ္နဲ႔ အဘ..တာ၀န္ယူ´´
``အင္း´´

``ေနာက္ၿပီး... ရန္ရွင္းနဲ႔ ငါက..ပြဲကို ထိန္းထားမယ္
မင္းကေတာ့.. ဆရာေတာ့္ကို အခ်ိန္ကိုက္ပင့္လာခဲ့..ဆရာေတာ္ေရာက္တာနဲ႔...
ဟိုလူကို... ပြဲသိမ္းလက္သီး သြင္းမယ္´´

``အိုေက´´
``အဓိကက...အခ်ိတ္အဆက္မိဖို႔ပဲကြ..အခ်ိတ္အဆက္လြဲသြားတာနဲ႔..
ေရစုန္ေမ်ာၿပီ´´

``ဒါကေတာ့ စိတ္ခ်ပါဗ်ာ...´´

``က်န္ေသးတယ္ကြ.. ဖြားေလးခင္တို႔ ေျမးအဖြားပါ..ေခၚလာရင္ မေကာင္းဘူးလား´´
``ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်.. ဆရာေတာ္ ေရာက္လာၿပီးမွ သူတို႔ေရာက္မွ ေကာင္းမွာ..´´
``ေအး..ဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္.. ဒီေတာ့..ဒီကိစၥကို ဗူးႏြယ္က တာ၀န္ယူ..ဟုတ္ၿပီလား´´
``ဟုတ္..´´

``ရန္ရွင္းက.. သူ႔ကို တြယ္ထားတဲ့ လက္စရွိေတာ့ အစပိုင္း ရန္ရွင္းမပါတာ ေကာင္းတယ္..
ေနာက္ပိုင္းမွာ လိုအပ္လာရင္.. ရန္ရွင္းကို ခင္၀င္း ပူးခိုင္းသင့္ရင္ ပူးခိုင္းရမယ္ကြ..´´
``ျဖစ္ပါတယ္... ´´

``ကဲ.. ဒါဆိုရင္ေတာ့...
မနက္ျဖန္အတြက္..စိတ္ခ်ရၿပီ...
အားလံုး.. ညီေစေနာ္...´´
``ညီေစေပါ့...´´
---------------------------------------------
(ပြဲကၾကရာ၀ယ္.....)
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔.....
က်ဳပ္တို႔ရြာဓေလ့အတိုင္း...ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔အထိ..ေရကစားၾကတံုး

ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းကို.. ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာပို႔ေသာ..ပါတ္၀န္းက်င္မွ..ရြာသူရြာသားမ်ား တစ္ဖြဲဖြဲေရာက္လာၾကသည္...

က်ဳပ္တို႔အဖြဲ႔ကလည္း.. ပြဲထြက္ရန္.. အသင့္ျပင္ေနၾကသည္...
ဆရာေတာ္ တရားေဟာၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့....
ကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႔လည္း ပြဲစတင္ထြက္ေတာ့သည္...

ရန္ရွင္းႏိုင္က...
``ပထမဦးဆံုး အေနနဲ႔.... (ဂြပ္)... သၾကၤန္မိုး သီခ်င္းျဖင့္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သူက....
ကိုရင္လူထြက္ ငပိခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား´´
``ရြီ ေျဖာင္း ေျဖာင္း´´

ကိုရင္က စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ဟန္ပါပါ တက္လာၿပီး သၾကၤန္မိုး သီခ်င္းကို က်က်နန သီဆိုသြားေလသည္....

``ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္တစ္ဖန္ သီဆို ေျဖာ္ေျဖရန္ အလွည့္က်သူကေတာ့... (ဂြပ္)
မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ ေက်ာက္စာမ်ားသီခ်င္းကို သီဆိုမယ့္ ကိုရင္လူထြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား´´
``ရြီ ေျဖာင္း ေျဖာင္း´´
``တိန္.....´´

ပရိသတ္က အားေပးေနမွေတာ့.. ကိုရင္လည္း မေနသာ.. ဆိုရျပန္ေလသည္...

ကိုသက္လတ္က...
``ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. ရန္ရွင္း တစ္ဂြပ္ဂြပ္နဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း..သြားၾကည့္ရေအာင္´´

``ေအာ..လက္စသက္ေတာ့ ဒင္းက.. အရက္ေသာက္ေနတာကိုး
ဒါမ်ိဳးလုပ္လို႔ရမလားကြ..ေပးဇမ္း ငါတို႔လည္းေသာက္မယ္´´

ကိုရင္ သီခ်င္းဆိုၿပီးသြားျပန္ၿပီ....
``ဟုတ္ကဲ့... ေနာက္ထပ္တစ္ခါ သီဆိုမွာကေတာ့..
ေလးျဖဴရဲ႕ အမဲလိုက္အကနဲ႔..ကိုရင္လူထြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား´´
``တိန္...´´

``အခုလို ကိုရင္လူထြက္က.. အမဲလိုက္အကနဲ႔..သီဆိုၿပီးတဲ့ေနာက္
မ်ိဳးႀကီးရဲ႕ အိမ္ျပန္လမ္း သီခ်င္းကို ထပ္မံေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သူကေတာ့
အင္း...ကိုရင္လူထြက္ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား´´
`` ငင္...ရန္ရွင္းေတာ့ ငါ့ကို ေသေအာင္သတ္ေနၿပီ´´
ပရိသတ္ကလည္း အားေပးတယ္....

တစ္ပုဒ္ၿပီးသြားျပန္ေလၿပီ...

``ေနာက္ထပ္တစ္ခါ.. သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖရန္ အလွည့္က်သူကေတာ့ျဖင့္...
တြံေတးသိန္းတန္ရဲ႕..ကိုယ္ရယ္ မင္းရယ္ ပန္းပိေတာက္ရယ္..သီခ်င္းျဖင့္
ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္..ကိုရင္လူထြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား´´

``ငီးး...ေဖ်ယိုးမ ရန္ရွင္း ငါ့ကို ဘယ္အညွိဳးနဲ႔.. လုပ္ေနလည္း မသိဘူး´´

စင္ေအာက္က ပရိသတ္ကလည္း..
``ဟားး မိုက္တယ္ကြာ.. ဒီအဆိုေတာ္ သီခ်င္းမ်ိဳးစံုရတယ္ဟ...´´

``ေနာက္ ထပ္ တစ္ဖန္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သူကေတာ့.. ကိုရင္..ရင္´´
``ဖုန္း..´´
``အင့္´´
ကုိရင္က ရန္ရွင္း နားရင္းကိုပိတ္ရိုက္လိုက္ကာ...
``ဂေဒါင္းဂ်ား..မူးမူးနဲ႔ ဘာေတြ ေအာ္ေနတာလည္း..´´
``ခီညားပဲ.. ေယာမွာ ယြခ်င္လွခ်ည္ရဲ႕ဆို..ဗ်..´´
``ဟ..ယြခ်င္တာကေတာ့ ယြခ်င္တာေပါ့ကြ...
ဒီေလာက္ေတာ့ လြန္လြန္းေနၿပီ ဖ်ာမရ... အစီအစဥ္ ခ်က္ျခင္းေျပာင္းစမ္း´´

``ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ.. အခု ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္.. ဦးေရြရိုးအကနဲ႔..ေဖ်ာ္ေျဖမွာကေတာ့..
အင္း..ကိုရင္လူထြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား´´
``ငင္... ေဒါင္းဇား.. ပြဲၿပီးမွ မင္းနဲ႔ငါေတြ႔မယ္..´´
``ခီညားပဲ..အစီအစဥ္ေျပာင္းဆိုဗ်´´

ကိုရင္လူထြက္ကလည္း မေခ.. က်ရာအခန္းက တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေပသည္...
ဦးေရႊရိုးကပံုမ်ား..ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္လည္းဆို... ပရိတ္သက္က.. လက္ခုပ္သံ
တစ္ေျဖာင္းေျဖာင္းႏွင့္.... အားေပးၾကေလေတာ့သည္...

ဦးေရႊရိုးကၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့.. ကိုရင္လူထြက္လည္း.. ဟိုက္ေနေပၿပီ...
``ေဟာဟဲ..ေဟာဟဲ.. ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု..အေမာေျပ တစ္ခြက္ေလာက္ေပးဇမ္း..
မင္းတို႔ပဲ ေသာက္ေနတာ..ငါလည္း ေသာက္အံုးမယ္..´´

ကိုရင္က.. ရန္ရွင္းႏိုင္လက္ထဲမွ..မိုက္ကို.လုကာ..
``ေတာ္ေတာ့..မင္းမေအာ္နဲ႔ေတာ့.. ဖ်ာမ.. မူးမူးနဲ႔...ဘာေတြေအာ္မွန္းမသိဘူး´´

``အခု တစ္ဖန္..ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔သားမ်ားက.. ``ဘႀကီးေအာင္ညာတယ္´´
ျပဇာတ္ကို..ကျပေဖ်ာ္ေျဖမွာ ျဖစ္ပါတယ္..
ျပဇာတ္မွာ ပါ၀င္မယ့္သူမ်ားကေတာ့.... ကၽြန္ေတာ္ကိုရင္လူထြက္... တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္
ကိုသက္လတ္..ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ညီမေလး.. ဗူးႏြယ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား´´

``ရႊီ..ေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္း´´

ျပဇာတ္ရဲ႕ သေဘာကေတာ့ အားလံုး သိတဲ့ အတိုင္းပင္..
ဗူးႏြယ္..က.. ထိုင္ခံုတစ္လံုးေပၚတြင္ထိုင္ကာ.. ကိုရင္က..ပန္းပု ထုဟန္ျပဳေနရေပသည္...

ထိုအခ်ိန္...
တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္ထြက္လာကာ...

``ဟာ..အုကိုရင္.. ဘာေတြလုပ္ေနတာတံုးဗ်´´
``ေဟ်ာင့္.. အုကိုရင္မႈတ္ဘူးေလ.. ဘႀကီးေအာင္ကြ..ဘႀကီးေအာင္´´
``ေအာင္မာ..ခီညားက နာမည္ေတြဘာေတြေတာင္ ေျပာင္းလို႔..ဒါနဲ႔..
ေအာင္ဘု ညီမက..ဘာထိုင္လုပ္ေနတာတံုး´´
``တိန္..ေဟ်ာင့္ အာ့ ေအာင္ဘု ညီမ မဟုတ္ဘူးေလကြာ... ငါထုထားတဲ့ ပန္းပုရုပ္ေလ´´
``ေအာ္..အာ့ေရာင္းဖို႔လား..´´
``ေအးေပါ့ကြ...´´
``အာ့ဆို က်ဳပ္၀ယ္မယ္ဗ်ာ´´

ကိုရင္က..ျပဇာတ္ထဲက အတိုင္း
``မင္းလိုခ်င္ရင္..ငါးက်ပ္နဲ႔ေပးမယ္ကြ´´
``ဟင္..ခီညား တစ္ကယ္ေျပာတာလား...´´
``ေအးေပါ့ကြ´´
``အာ့ဆိုေရာ့..ငါးရာ..တစ္ျပားမွ ျပန္မအမ္းနဲ႔´´
``တိန္...မဟုတ္ဘူးေလ..´´
``ဘာမဟုတ္ရမွာလည္း..ခီညားေျပာေတာ့.ငါးက်ပ္နဲ႔ေပးမယ္ဆို..
က်ဳပ္ငါးရာေတာင္ ေပးထားတာပဲ´´
ဟုဆိုကာ..ဗူးႏြယ္ကို..အတင္းဆြဲေခၚေလေတာ့သည္..

ဗူးႏြယ္ကလည္း..
``အာာာ..ဒီ..တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္.. ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္နဲ႔..ကဲဟယ္´´
``ေဖာင္း´´
``ေအာင္မငီးဗ်..´´

``အုကိုရင္..သူက တစ္ကယ္ခ်တယ္ဗ်..´´
``ခ်မွာေပါ့ကြ..မင္းက ျပဇာတ္ထဲမွာ မပါတာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာကိုး´´
``ေနစမ္းပါအံုး..ျပဇာတ္ထဲက..ဘယ္လိုလည္း..´´
``မင္းက ငါးက်ပ္မျပည့္ေသးလို႔.. သြားရွာရအံုးမွာေလကြာ..´´
``ေအာ္..သိၿပီ..´´

မိုက္ကရိုဖုန္းဖြင့္ရက္သားေျပာေနသျဖင့္..သူတို႔ေျပာေသာ စကားမ်ားကို..
စင္ေအာက္က ၿပိတ္သက္က.. အတိုင္းသားၾကားေနရသည္...

``အာ့ဆို..အုကိုရင္..က်ဳပ္ပိုက္ဆံသြားရွာလိုက္အံုးမယ္.. ခနေစာင့္..´´
``ေအး..ေအး.. မင္း ပိုက္ဆံျပည့္ရင္လာခဲ့သိလား´´

ထိုအခ်ိန္..အေရးပိုင္မင္းအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ရမည့္.ကိုသတ္လတ္က သိုင္းကြက္နင္းကာ..၀င္ေရာက္လာေလသည္...

``ေဟ့...ကိုရင္..ခီညား ဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း´´
``ေအာ္..အေရးပိုင္မင္းပါလား..ၾကြပါ.ၾကြပါ´´
``ဒါနဲ႔ ဟို ရုပ္ထုက ေရာင္းဖို႔ဆို..´´
``ဟဲဟဲ အေရးပိုင္မင္းလိုခ်င္ရင္ ယူသြားပါ..´´
``ယူပါဘူး´´
``တိန္...မဟုတ္ဘူးေလ...´´
``ဟုတ္ပါတယ္.. ခီညား ခုနက.. တစ္ရာ့ကိုုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ကို ေရာင္းေနတာ..
ၾကားတယ္..က်ဳပ္မယူဘူး´´
``ငင္.....´´

သူတို႔ႏွစ္ဦး အေျခအတင္ေျပာေနၾကစဥ္...
ဗူးႏြယ္က..စင္ေဘးမွာ ရွိေသာ..သံပုရာသီးကို.. လက္ယပ္ေခၚကာ..
``မမ..ညီမေလး.. ေရေသာက္ခ်င္လို႔.. ခန ထိုင္ေပးပါ..´´
``ေအာ္..ေအးေအး..ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္´´
``အင္းပါ..´´

``မဟုတ္ေသးဘူးေလ... သက္လတ္ရ.. မင္းက ယူရမွာေလ..
အာ့မွ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္က...ဘႀကီးေအာင္ညာတယ္..ျဖစ္မွာေပါ့´´

``ေအာ္..အာ့လိုလား.. ´´
`` ေအး..အာ့လို´´
``အာ့ဆို က်ဳပ္ယူသြား...သြား..ဟင္
အုကိုရင္ ခီညား ရုပ္တုက..တစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားပါလား..´´
``ဘယ္မွာလည္း..တိန္..ဘယ္လိုလုပ္..သံပုရာသီးျဖစ္သြားတာတံုး
ကဲ သတ္လတ္ေရ.. မထူးေတာ့ဘူး.. ယမင္းရုပ္ျဖစ္ရင္ၿပီးတာပဲ..
ယူသာသြားေတာ့´´
``ေအာ္..အင္းအင္း..´´

က်ဳပ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..အရက္ေသာက္ထားတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္..ေသြးကလည္း ဆူေနၿပီဆိုေတာ့...

``ဒီလိုလုပ္လို႔ရမလားကြ...ငါ့၈တူကို ဒူမွ မထိနဲ႔... ထိတဲ့လူ......အေသပဲ..´´
ဆိုၿပီး စင္ေပၚတတ္ကာ.. ကိုသက္လတ္ကို.. နပမ္း၀င္လံုးလိုက္သည္....

ေအာက္က ၿပိတ္သက္ကလည္း..
``ေဟး..ေအာင္ဘုကြ..ခ်..ခ်...ဒါမွ ငါတို႔ေယာသားကြ´´
ဟုဆိုက.. ၾသဘာေပးၾကေတာ့သည္....

ကိုရင့္ချမာ.. ``ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု..ရႈပ္ကုန္ၿပီဟ.. ငါေသသာ ေသခ်င္ေတာ့တာပဲ..
ေဟ်ာင့္ေတြ ေတာ္ၾကပါေတာ့ဟ..´´

ၿပိတ္သက္ကေတာ့..``ေအာင္ဘု..အာ့လူႀကီးကို ေမွာက္သြားေအာင္ခ်.. မင္းမႏိုင္ရင္...ငါတို႔ တတ္ခဲ့မယ္..ခ်ထား´´

ၿပိတ္သက္က..ဒီလိုဆိုေတာ့.. ကိုရင္ျဖတ္ထိုးဥာဏ္သံုးရေတာ့သည္...
``ေဟ်ာင့္ေအာင္ဘု.. မင္းမခ်နဲ႔နဲ႔ေတာ့..မင္းကို..ငါ ဒီရုပ္ထုေပးလိုက္မယ္..သက္လတ္ကို မေပးဘူး..ဟုတ္ၿပီလား´´
``ခီညားေသျခာလား´´
``ေအးပါကြာ..ေသျခာပါတယ္..´´
``အာ့ဆိုၿပီးေရာ.. လာ..၈၃၄...ေနာက္တစ္ခါ..ခီညား ဒီထက္နာမယ္မွတ္ ၾကားလား အူးသတ္လတ္..´´
``ၾကား..ၾကားပါတယ္ကြာ..´´

``ရႊီ...ေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္း...အာ့မွ ေအာင္ဘုကြ... ဘာရမလည္း
ေယာသားကို ဒီလိုလာစမ္းလို႔မရဘူးကြ......မွတ္ထား´´

ဇာတ္က..မထင္မွတ္ပဲ.. ေျပာင္းသြားခ်ိန္တြင္...
တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္က.. ဘုမသိ..ဘမသိ အရက္ေသာက္ေနရာမွ..ထလာက..

``အုကိုရင္.. အုကိုရင္.. ဘယ္မလည္း..က်ဳပ္လိုခ်င္တဲ့ ယမင္းရုပ္ေလး...´´
``မရွိေတာ့ဘူးကြ..အေရးပိုင္မင္း..အဲ..ေအာင္ဘုယူသြားၿပီ´´

ထိုအခ်ိန္..ဗူးႏြယ္က ေရေသာက္ရမွ..ျပန္လာထိုင္ေနေလၿပီ..

``အာ..အုကိုရင္မညာနဲ႔..ဟိုမွာဗ်.. ယမင္းရုပ္ေလးက..ဟီးဟီး´´
ကိုရင္လူထြက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး...
``တိန္...ဗိုင္းတာမ..ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာတာလည္း´´
``အာ့ဆို..ယူသြားေတာ့မယ္ေနာ္... ´´
``ေန..ေနအံုးကြ..ယူလို႔မရေသးဘူး..ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕သေဘာက..
အေရးပိုင္မင္း..ယူမွ..ရမွာေလ..´´
``အာဗ်ာ..ရႈပ္ေနတာပဲ..´´
``မရႈပ္ပါဘူးကြာ.. မင္းကလည္း..အာ့မွ ဘႀကီးေအာင္ညာတယ္ျဖစ္မွာေပါ့..´´
``ေအာ္..အာ့လိုလား..´´
``ေအး..အာ့လို..´´
``အာ့ဆို..က်ဳပ္.. ပိုုက္ဆံသြားရွာလိုက္အံုးမယ္..သိလား..´´

ထိုအခ်ိန္..ဗူးႏြယ္က.. ခ်စ္ခြန္းခ်ိဳကို..လွမ္းေခၚကာ..
``မမ..ခနေလးထိုင္ေပးပါ..ညီမ..ခုနကေရေသာက္တာမ်ားသြားၿပီး ရူရွဴးေပါက္ခ်င္လို႔..´´
``ေအာ္..ေအး.ေအး..ရပါတယ္ညီမရယ္´´

ကိုသက္လတ္..ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာသျဖင့္..
``အေရးပိုင္မင္းထြက္လာေတာ့ဟ...´´

ကိုသတ္လက္ သိုင္းကြက္နင္းကာထြက္လာျပန္သည္...
`` ဒီယမင္းရုပ္ကို က်ဳပ္ယူရအံုးမွာလား..´´
``အင္းေလ..´´
``အာ့ဆိုယူမယ္ဗ်ာ..ကိုင္း လာထား´´

``ငါ့ ခ်စ္ေလးကို ဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူးကြ...´´ဆိုၿပီး..ရန္ရွင္းတစ္ေယာက္
ကိုသက္လတ္ကို နပမ္း၀င္လံုးျပန္သည္...

ၿပိတ္သက္ကလည္း..
``ခ်ၾကေဟ့..ခ်ၾကဟ.. ..မိုက္ထွာကြာ..ေအာင္ဘုတို႔ ျပဇာတ္က..တကယ္မိုက္တယ္´´

ကိုရင္က ၾကက္ေသေသကာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့...
သတိ၀င္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ေတာ့.....
``ေဟ်ာင့္ေတြ ေတာ္ၾကပါေတာ့ဟ.. ဒီလိုလုပ္ကြာ..
ရန္ရွင္း မင္းအရုပ္ မင္းယူသြားေတာ့´´
``အာ့ဆို ၿပီးေရာ..ေနာက္ကို..က်ဳပ္ခ်စ္ေလးကို ထိဖို႔..မႀကိဳးစားနဲ႔..ေသသြားမယ္´´
``ငင္..ေအးး..ေအးပါကြာ..´´

တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့တစ္ဆယ္..၀င္လာျပန္သည္..
``ဘယ္မလည္းကိုရင္.. က်ဳပ္လိုခ်င္တဲ့..ယမင္းရုပ္ေလး..´´
``ရန္ရွင္းယူသြား...တိန္.. မီတာမေယး..ဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာတာတံုး´´
``ဒီတစ္ခါေတာ့ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ..ယူသြားေတာ့မယ္..´´
``အာာာ..ေဟ်ာင့္..မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ.. ဒါက အေရးပိုင္မင္းယူမွ..ျဖစ္မွာကြ..´´
``ခီညား ဗ်ာ..အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ..ဟြန္း...ကဲဗ်ာ..ပိုက္ဆံသြားရွာအံုးမယ္´´
``ေအးေအး..သြားရွာပါကြာ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္မင္းႀကီးသား´´

ကိုရင္က.. အရုပ္ကို ဖုန္သုတ္ဟန္ျပဳကာ..ဗူးႏြယ္နားကပ္သြားၿပီး..
``ညိ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္း´´
``ေရဆာလို႔သြားေသာက္တာေလ..´´
``အာ့ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ခါသြားရင္.. ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ပါက္သက္တဲ့..လူေတြကို မထိုင္ခိုင္းနဲ႔..
ၾကားလား´´
``ဟုတ္..´´

ၿပီးေတာ့..ဟန္မပ်က္..
``အင္း..အေရးပိုင္မင္းလည္း ဘယ္အခ်ိန္လာမလည္း မသိဘူး..´´
ဟု..သြယ္၀ိုက္ကာ.. ကိုသက္သက္ကိုေခၚလိုက္သည္....
သို႔ေသာ္..ထြက္မလာ...

``အေရးပိုင္မင္းလာမွ.. ဒီကိစၥရွင္းမွာဆိုေတာ့.. အေရးပိုင္မင္း ျမန္ျမန္လာသင့္ၿပီ´´
ဒါလည္းထြက္မလာ....
ဒီေတာ့..ကိုရင္မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ..
စင္ေဘးသို႔ကပ္သြားၿပီး...

``ေဟ်ာင့္သက္လတ္..ထြက္ခဲ့ေတာ့ေလကြာ´´
``ငင့္..လာဘူး..´´
``လာပါကြ´´
``ဟင့္အင္း..ညက..အိမ္မက္မေကာင္းဘူး.. အတီးခံရတယ္တဲ့...
အာ့ေၾကာင့္ လာဘူး´´
``လာပါဆို..´´
``လာဘူးဆို..´´
``ဒီတစ္ခါ ယမင္းရုပ္ ယူရမွာပါကြ´´
`` အင္..ေသျခာလား´´
``ေအးပါဆို..´´
``ဂယ္ေနာ္´´
``ဂယ္ပါဆို..ငါအာမခံတယ္´´
``အာ့ဆိုထြက္လာၿပီ..´´

သူတို႔.ေျပာေနတံုး..ဗူးႏြယ္ ရႈပ္ျပန္သည္..
မသီရိကို..လွမ္းေခၚကာ..
``မမ..ညီမေလး..နည္းနည္းေညာင္းလာလို႔..
ခန ထိုင္ေပးပါ..´´
``ျဖစ္ပါ့မလား.ညီမရယ္..ခုနကလိုျဖစ္ေနမွ´´
``ခနေလးပါ..မမရယ္´´
``အင္း...အာ့ဆို..ခနပဲေနာ္.´´

``ေဟာ..ေျပာရင္းဆိုရင္း..အေရးပိုင္မင္းၾကြလာပါၿပီ..´´
`` ဒီမွာ အုကိုရင္..ျမန္ျမန္ၿပီးသြား..ျမန္ျမန္ေအးတယ္.. ဘယ္မလည္း
ယမင္းရုပ္´´
``ေဟာဒီမွာ..အဲ..ဘယ္လိုျဖစ္တာတံုး´´
``အာာာ..ဒီတစ္ခါေတာ့.မရေတာ့ဘူး... ခီညားေျပာထားၿပီးသား..
ယူကိုယူသြားေတာ့မယ္´´

``ဘာကြ..ငါ့ခ်စ္ဆံုးကို ထိလို႔ရမလား´´
``ရတာမရတာ က်ဳပ္မသိဘူးဗ်ာ..ခီညားေျပာေတာ့... ဒီတစ္ခါ..ယမင္းရုပ္ကို တစ္ကယ္ယူရမွာဆို´´
``မရဘူးကြ..အသက္ခ်င္းလည္းပလိုက္မယ္..´´
``ယူမွာပဲဗ်ာ´´
``ယူအံုးကြာ..ဟိုင္းယား...ဒရွိ ဒရွိ´´
နပမ္းလံုးၾကျပန္ေလသည္..
ေအာက္က ၿပိတ္သတ္ကလည္း..

``ကိုရင္ကြ..ခ်ထား..ခ်´´
``ကိုသက္လတ္ကြ..ခ်ထား´´
ဆိုကာ..အားေပးေနၾကျပန္ေသာအခါ...

``ေဖာင္း´´
``ေျဖာင္း´´
``ခြက္´´
`` ေအာင္မေလး..ေသပါၿပီဗ်´´
``အား.. သက္လတ္ငါ့ကို တစ္ကယ္ကိုက္တယ္´´

ထိုအခ်ိန္.. သီဟရဲေခါင္မွ..ပါးနပ္စြာ...

``ဤတြင္.. အုကိုရင္...ဖ်ာသယ္..အဲေလ..အုကိုရင္ ညာတယ္ျပဇာတ္ၿပီးဆံုးပါၿပီ ခင္ဗ်ား´´
ဟု ေၾကျငာလိုက္မွ.... ပြဲၿပီးေတာ့သည္....
--------------------------------------------------------------------------------------

(နင္လားဟဲ့... နဂါးႏိုင္ဆရာသန္း)

``ကၽြန္ေတာ္မ်ား..ဒုတိယပိုင္း အစီအစဥ္အေနျဖင့္.. နဂါးႏိုင္ဆရာသန္းမွ..
သူ႔ရဲ႕..နဂါးမ်က္လံုး..အစီအစဥ္ကို..တင္ဆက္မွာျဖစ္ပါတယ္´´

``ဆရာသန္းဟာဆိုရင္ျဖင့္..သူ႔ရဲ႕ မ်က္လံုးကို..အ၀တ္ျဖင့္စည္းကာ..
စင္ေပၚတတ္လာသူမွန္သမွ်ကို.. မၾကည့္ဘဲ..နဂါးမ်က္လံုး အစြမ္းျဖင့္..
အတိအက် ေျပာမယ့္ သရုပ္ျပကြက္ျဖစ္ပါတယ္´´

ဆရာသန္းဆိုသူ..စင္ေပၚတတ္လာေလသည္..
သူ႔တပည့္ႏွစ္ေယာက္က..မ်က္လံုးကို အ၀တ္ျဖင့္စည္းကာ...

``ကဲ..ဆရာေရ.. အခုတတ္လာသူက..ေယက္်ားေလးလား မိန္းကေလးလားဗ်ာ´´
``မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါ...´´
``သူ ဘာေရာင္၀တ္ထားပါသလည္း ခင္ဗ်ာ´´
``အျဖဴေရာင္ပါ..´´
ေအာက္ကၿပိတ္သက္ကေတာ့ အံ့ၾသလို႔မဆံုး..ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ႔
ဒီလိုနဲ႔..မိန္းကေလးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္တက္လာတယ္..
အကုန္မွန္ေအာင္ေျဖႏိုင္တယ္....

က်ဳပ္တို႔ အစီအစဥ္စၿပီ..
ကပၸိယႀကီးရဲ႕ ၾကက္တူေရြးကို..ေခၚလာတယ္..ၿပီးေတာ့.သူ႔ေရွ႕မွာ..မိုက္ တစ္လံုးခ်ေပးလိုက္ၿပီး...
တပည့္ျဖစ္သူတို႔ကိုင္ထားတဲ့ မိုက္ႀကိဳးကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္...

ဒီတစ္ခါ တတ္လာသူက.. ဘိုးေအႀကီး အဘလင္း
``ဆရာေရ...ဒီတစ္ခါ ဘာေရာင္၀တ္ထားလည္း´´
``ယိုးလိုက္လို႔´´ၾကက္တူေရြးက ေအာ္တယ္..မိုက္နဲ႔ဆိုေတာ့..
အသံက ဟိန္းထြက္လာတယ္..
နဂါးႏိုင္ဆရာသန္း... က...
``အဲ...ျပန္ေမးစမ္းကြာ´´
``ယိုးလိုက္လို႔´´
``တိန္..´´
``ယိုးလိုက္လို႔´´
``ဒူတံုးကြ´´
``ယိုးလိုက္လို႔..´´
``ငါလိုဆရာကို ေနာက္ရဲလား´´
``ယိုးလိုက္လို႔...´´
``မေနာက္ၾကနဲ႔ကြာ..´´
``ယိုးလိုက္လို႔´´

တပည့္ႏွစ္ေယာက္က.ရိပ္မိသြားၿပီး..
ၾကက္တူေရြးကို အမဲဖ်က္ရန္အလာ..
ကိုသက္လတ္က..အဆင္သင့္ေစာင့္ေနကာ..
``မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ၾကက္တူေရြးကုိ ထိရဲထိၾကည့္..ဒီမယ္ျမင္လား´´
ဘာျပလိုက္သည္မသိ.. တပည့္ႏွစ္ေယာက္ ဘာမွ မလႈပ္ရွားရဲေတာ့....

ေအာက္က ၿပိတ္သတ္က..``ဆရာသန္း..ေျဖေလဗ်ာ..´´
``အဲ..ဟိုဒင္း´´
``ယိုးလိုက္လို႔´´

ထိုအခ်ိန္..
ရန္ရွင္းႏိုင္က... `` ကဲကဲ.. ဆရာသန္းရဲ႕ အာရံုေတြ..ေနာက္ကုန္တာေၾကာင့္...
ေနာက္အစီအစဥ္တစ္ခု ေျပာင္းပါ့မယ္..ဒါကလည္း နဂါးႏိုင္ဆရာသန္းဆိုတဲ့ အတိုင္း
ဆရာသန္းက.. အင္မတန္ အဆိပ္ျပင္းေသာေျမြမ်ားႏွင့္.. ကစားျပမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား´´

ဆရာသန္းတို႔ အႀကိဳက္ေတြ႔ေလၿပီ.. သူက အဆိပ္ထုတ္ထားေသာ ေျမြမ်ားျဖင့္..
သူ႔အစြမ္းျပရမည္ဆိုေသာေၾကာင့္ပင္....
ဒါနဲ႔..သူအဆင္သင့္ယူထားေသာ..သူ႔ေျမြမ်ားကို ထုတ္ကာ ထုတ္ကာ.ကစားျပေလသည္...

ဘိုးေအႀကီး အဘလင္းကလည္း..
သူ႔ခါးၾကားမွာ ထည့္လာေသာ..ေရာ္ဘာျဖင့္ျပဳလုပ္ထားၿပီး.. တစ္ကယ့္ ငန္းေတာ္ၾကားေျမြႏွင့္ ခြဲမရေအာင္တူေသာ
ေျမြရုပ္ကို.. ထုတ္ကာ..
ဆရာသန္းေရွ႔သို႔ခ်လိုက္ေသာ အခါ.......
``ငင္...ငန္း..ငန္း..ငန္းေတာ္..ၾကား.ၾကား´´
ဟုဆိုကာာ တက္သြားေလေတာ့သည္...

ဆရာ့အထာနပ္ေသာ.. သူ႔တပည့္ႏွစ္ေယာက္က.. သူတို႔ဆရာကို ႏွာႏွပ္ရန္ စင္ေပၚသို႔
ေျပးအတက္...
သီဟနဲ႔ တစ္ရာ့ကိုး တစ္ရာ့ တစ္ဆယ္က.. တစ္ေယာက္စီကို ခ်ဳပ္ထားလိုက္ၾကေလသည္....

သူတို႔ စင္ေပၚသို႔ တက္မရေသာအခါ.. ပြဲကို ဆူေစရန္.. ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္...
``ဆရာသန္းမွာ..ေရာဂါရွိလို႔ပါ... သူတို႔..တမင္သက္သက္.လုပ္လို႔..ဆရာသန္းေရာဂါ ျပန္ေပၚတာပါ´´
ဟုေအာ္ေသာအခါ
ရြာသူရြာသားမ်ား လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ကုန္ၾကသည္...
ထိုအခါ...ရန္ရွင္းက
``ခင္၀င္းတဲ့ကြ.. မိုက္တဲ့ေကာင္ ထၾကည့္..စမ္း... ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္မဟုတ္လား´´
ဟု..၀ါးရင္းတုတ္ကိုင္ကာ ႀကိမ္းလိုက္ေတာ့..
တစ္ေယာက္မွ တုတ္တုတ္မလႈပ္....

ကိုရင္က..မိုက္ကရိုဖုန္းကို ကိုင္ကာ..
``ကဲ ပရိတ္သတ္မ်ား ခင္ဗ်ား..ကၽြန္ေတာ္မ်ား.. ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္တဲ့..ဒုတိယပိုင္း အစီအစဥ္ၿပီးဆံုးလို႔...
တတိယပိုင္း အစီစဥ္စပါေတာ့မယ္ ခင္ဗ်ား´´

``ဟင္..ဘာလည္းဟ´´
``ဘယ္လိုႀကီးလည္း´´
``ေအးေလ..ဒါ ေဖ်ာ္ေျဖတာတဲ့လား´´
စသျဖင့္..တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ ေျပာဆိုၾကေလေတာ့သည္...
ထိုအခ်ိန္မွာပင္...
ဆရာေတာ္ၾကြလာၿပီး.. စင္ေပၚသို႔တတ္ကာ..
``ကဲ..မင္းတို႔..ျမင္ၾကၿပီလား... နဂါးႏိုင္ ဆို.. အခုေတာ့..ေျမြရုပ္ျမင္တာနဲ႔..
တတ္သြားၿပီ..ၿပီးေတာ့..မင္းတို႔ အထင္ႀကီးေနတဲ့..နဂါးမ်က္လံုးက...
ၾကက္တူေရြးကိုေတာင္ မျမင္ႏိုင္ပါလားကြ´´

ဗူးႏြယ္ကလည္း ဖြားေလးခင္တို႔ ေျမးအဖြားကို အခ်ိန္ကိုင္ပင္ ေခၚလာခဲ့သည္..
ဆရာေတာ္က ဆက္၍..
``မယ္ခင္တို႔ ေျမးအဖြားမွာ သနားစရာ...ဒီဆရာတု ဆရာေယာင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္..
သူတို႔ခမ်ာ.. ရြာျပင္မွာေနရရွာတယ္...မင္းတို႔ရြာသားေတြ စဥ္းစားၾကစမ္းပါ.. ငါဒါပဲေျပာမယ္´´

ကိုရင္လူထြက္က ၀င္ၿပီး
`` ဒီလိုပါ..ဒီဆရာသန္းဆိုတဲ့လူက.. ၿမိဳ႔ႀကီးေတြမွာ ေျမြႏိုင္ေဆးဆိုၿပီးညာေရာင္းေနတဲ့ လူလိမ္တစ္ေယာက္ပါ...
သူကိုင္တြယ္ေနတဲ့ ေျမြေတြကလည္း..အဆိပ္ထုတ္ထားတဲ့..ေျမြေတြျဖစ္ၿပီး... နဂါးမ်က္လံုးဆိုတာကလည္း..
သူ႔တပည့္ေတြနဲ႔ စည္း၀ါးကိုက္..အေမးအေျဖလုပ္ၾကတာပါ.. အေမးမွာ သူတို႔ပဲသိတဲ့ သေကၤတေတြပါ၀င္တာေၾကာင့္
ဆရာသန္းက.. သူကိုယ္တိုင္ျမင္ရသလိုေျဖႏိုင္တာပါ....အခု ၾကက္တူေရြးေလး..၀င္ရႈပ္လိုက္ေတာ့..ဆရာသန္း မွန္ေအာင္
မေျဖႏိုင္ေတာ့သလို... ၾကက္တူေရြးကိုေတာင္ လူလို႔ ထင္ခဲ့ပါတယ္..
ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္.. ဆရာသန္း တစ္ကယ္စြမ္းမစြမ္း.. အေျဖေပၚေလာက္ပါၿပီ..
ၿပီးေတာ့..ဖြားေလးခင္တို႔...ကို..ရြာသူရယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရတာဟာ..သူ႔စားေပါက္ထြင္ျခင္းရဲ႕ရလဒ္ပါပဲ´´

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
`` က်ဳပ္ဒီရြာသား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္.. ဒီလူေရာက္လာမွ.. စုန္းေတြ..နဂါးေတြဆိုတာ ၾကားရၿပီး
သူမေရာက္ခင္က.. က်ဳပ္တို႔ရြာ ဘာျပႆနာ ဘာသံမွ မၾကားခဲ့ဖူးပါဘူး.. ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ သေဘာေပါက္သင့္ပါၿပီ..
ကဲ..ဖြားေလးခင္.. ဆရာေတာ္ကို ကန္ေတာ့လိုက္ပါအံုဗ်ာ..´´

ဖြားေလးခင္ခင္မ်ာ..မ်က္ရည္ေတြ က်လို႔.. ဆရာေတာ္ကို..တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ ကန္ေတာ့ရွာတယ္..
ရြာသားမ်ားသာမက..ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က..လူအမ်ားပါ သေဘာေပါက္သြားၿပီး.. ဆရာေတာ့္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွိခိုးကန္ေတာ့ၾကေတာ့တယ္.......
-----------------------------------------------------------------------------
( ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္....)

ဆရာေတာ္..က ေက်ာင္းကို ျပန္ၾကြဟန္ျပင္လိုက္ၿပီးမွ..
``ဟဲ့ေအာင္ဘု..´´
``ဘုရား..´´
``မင္း ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့အံုး´´
``တင္ပါ့ဘုရား´´
ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာ္....

``မင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုရဲ႕..ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္
တစ္ရြာလံုးကို လိမ္ေနတဲ့ လူလိမ္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ´´
``မွန္ပါ့´´
``အခု အျဖစ္အပ်က္ဆို မင္းအျမင္ပဲ..
မင္းတို႔က.. ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြ..ကြန္ျပဴတာေတြ အင္တာနက္ေတြ..
မရိုးႏိုင္ေအာင္ သံုးေနၾကေပမယ့္.. သူတို႔ခမ်ာ.. စာတစ္အုပ္ေတာင္
မဖတ္ႏိုင္ဘူး...´´
``တင္ပါ့´´
``ေအး.. စာမဖတ္ေတာ့ ဘာျဖစ္လည္း...အကန္းလိုပဲ...
ဖတ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိအံုး.. ဘယ္မလည္း စာအုပ္..ဘယ္မလည္း ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း´´
``မွန္ပါတယ္ဘုရား´´
``ေအး..သူတို႔ အတြက္..မင္းလည္း စာသင္ေပးခဲ့ဖူးတာပဲ...
မင္းတို႔လို ေခတ္ပညာတတ္ေတြရဲ႕ အားနဲ႔ မွ ဒီရြာက လူေတြ အသိဥာဏ္ပြင့္လင္းေအာင္
လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ.. ဒီေန႔ အျဖစ္အပ်က္က သက္ေသပဲ ေအာင္ဘု...´´
``မွန္ပါ့..´´
``ဒီရြာကလူေတြ မ်က္စိပြင့္ နားပြင့္ေအာင္..ေခတ္ပညာတတ္ေတြကပဲ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ပဲ..ငါယံုၾကည္တယ္..ေအာင္ဘု´´
``မွန္..မွန္ပါ့ဘုရား..´´
``အိမ္း....ဒါပဲကြယ္.. မင္းလည္းသြားႏိုင္ၿပီ´´

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာေတာ့္ကို.ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခ်ိန္တြင္..ေခါင္းထဲမွာ..ခ်ာခ်ာလည္ေနေတာ့သည္....

ေနာက္တစ္ေန႔...ျပန္ၾကဖို႔ျပင္ဆင္ၾကၿပီ..

အထုပ္ကိုယ္စီဆြဲလို႔..
ရြာမွ..အသင့္ျပင္ေပးထားေသာ..လွည္းမ်ားေပၚသို႔..အသီသီး တက္ၾကေလၿပီ....
တစ္ရြာလံုး လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္...
ျပန္မယ့္သူေရာ.. ေနခဲ့ၾကမည့္သူမ်ားေရာ..မ်က္ႏွာမေကာင္းၾက..

ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္..လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ကာ... ဆုမြန္မ်ား ေတာင္းေပးလွ်က္.....

ကိုရင္က..`` ေဟ်ာင့္ ေအာင္ဘု.. တတ္ေတာ့ေလကြာ.. ေနျမင့္ေနမယ္..´´

ကိုရင္ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာပင္..ေခါင္းထဲမွာ လင္းကနဲ႔..ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကို..
ျပတ္ျပတ္သားသား ခ်လိုက္ၿပီးၿပီ...
ထို႔ေၾကာင္..ကၽြန္ေတာ္..ေခါင္းယမ္းျပရင္း
``ကၽြန္ေတာ္ မလိုက္ေတာ့ဘူး ကိုရင္... ကၽြန္ေတာ္ေနခဲ့ေတာ့မယ္´´
``ဟင္..ေဟ်ာင့္..မေနာက္နဲ႔ကြာ´´
``ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကယ္ေျပာတာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီရြာမွာ
ဟိုးအရင္တံုးကလို....ဒီရြာရဲ႕ ေက်ာင္းဆရာေလး..ေအာင္ဘု အျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့မယ္´´

``စဥ္းစားပါအံုးကြာ´´
``ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၿပီးမွ..ေျပာတာပါ...´´
ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ...သံပုရာသီးကေတာ့.. ကၽြန္ေတာ့္ကို နားလည္တယ္ထင္...
ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပကာ...
``အေနေ၀းလည္း.. စိတ္ထဲမွာ အားလံုးရွိေနၾကမွာပါ´´တဲ့....

``သာဓု..သာဓု..သာဓု´´...သာဓုေခၚသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
ဆရာေတာ့္မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးေတြနဲ႔....
က်န္တဲ့ရြာသူရြာသားေတြလည္း အၿပံဳးကိုယ္စီျဖင့္...ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပံဳးလိုက္မိသည္ထင္.....

ဒီလိုနဲ႔..သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို တင္ေဆာင္သြားေသာ..လွည္းမ်ားကလည္း တစ္ေရြ႕ေရြ႕..ထြက္ခြာသြားခဲ့ၿပီ....

ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္ေသာ..သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း..တစ္ျဖည္းျဖည္း...ေ၀းကာ ေ၀းကာ....ေနာက္ဆံုး
ကၽြန္ေတာ့္ျမင္ကြင္းမွ လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္.............

(ၿပီးပါၿပီ)

------------------------------
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား နာမည္ကို ထည့္ေရးေပမယ့္.. သာေစနာေစ ဆႏၵလံုး၀မရွိပါေၾကာင္း..
အေပ်ာ္သက္သက္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း.....
ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံႏွင့္ ျပစ္မွားမိတာရွိပါကလည္း..ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူၾကပါရန္......
ေတာင္းပန္ပါသည္
အားလံုးပဲ...ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ.....

(ထာ၀ရ ခရီးသည္)

ထာဝရ ခရီးသည္

Pages

Friday, April 18, 2014

ေယာသၾကၤန္ (ဒုတိယတြဲ)

1 comment:

ေျပာစရာရွိတာဒီမွာေျပာႏိုင္ပါတယ္

နာရီၾကည့္ခ်င္ရင္..ဒီမွာ

လာေရာက္သူမ်ား