အေမေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား ( ၃ )

ဟိုးေရွးေရွးတံုးက တရုတ္ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးနဲ႔ ကိုယ္ရင္တစ္ပါးဟာ ေတာလမ္းတစ္ခုမွာ ခရီးႏွင္ေနၾကသတဲ့

ဒီလို ခရီးႏွင္ေနရင္း တစ္ေနရာ အေရာက္ အတန္သင့္ ေရစီးသန္တဲ့ ေခ်ာင္းတစ္ခုကို ေရာက္လာခဲ့သတဲ့

အဲဒီေခ်ာင္းနားမွာ အဖြားအိုႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ မိန္းကေလး ငယ္ တစ္သိုက္လည္း ေရာက္ေနသတဲ့

ေခ်ာင္းက ေရစီးသန္ေပမယ့္ ေယာကၤ်ားသား ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါး နဲ႔ မိန္းကေလးငယ္ေတြ အတြက္ ကူးရတာ မခက္ခဲေပမယ့္ အဖြားႀကီး အတြက္ေတာ့ ခက္ခဲေနတာေပါ့ေလ

ဒီေတာ့ မိန္းကေလးငယ္မ်ားက ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို အကူအညီေတာင္းသတဲ့
သူတို႔ အဖြားကို တစ္ဖက္ကမ္းေရာက္ေအာင္ ကူညီဖို႔ေပါ့

ဒီေတာ့ ဘုန္ေတာ္ႀကီးက အဖြားႀကီးကို ေပြ႕ၿပီး တစ္ဖက္ကမ္းကို ကူးရတာေပါ့

ဟိုဘက္ ကမ္းကိုေခ်ာေခ်ာ ေမာေမာ ေရာက္ေတာ့

အဘြားႀကီးနဲ႔ မိန္းကေလး တစ္သိုက္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ မေျပာဘဲ သူတို႔ခရီးကို သူတို႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ဆက္သြားၾကသတဲ့

ဘုန္းေတာ္ႀကီးနဲ႔ ကိုရင္ေလးကလည္းသူတို႔ ခရီးသူတို႔ဆက္ေပါ့ေလ

ကိုရင္ေလးကေတာ့ တစ္ဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေပါ့
ဘုန္းႀကီး ချမာ အဖြားႀကီးကို ေပြ႕ၿပီး
ေခ်ာင္းကို ခက္ခက္ခဲခဲ အပန္းတႀကီး ကူးရတာေတာင္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပညမသြားဘူး ဘာညာ ဆိုၿပီး
တစ္လမ္းလံုး ေျပာလာခဲ့ သတဲ့

အစကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး က ဘာမွ မေျပာ ေပမယ့္
ၾကာလာေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ကိုရင္ေလးကို တစ္ခြန္း ေငါက္လိုက္ သတဲ့
တစ္ခြန္းတည္းပဲ
အဲဒါက

``ဟဲ့ကိုရင္ ငါက အဖြားႀကီးကို ကမ္းစပ္မ်ာပဲ ထားခ်ထားခဲ့ၿပီ ကိုရင္က ဘာလို႔ ဒီအထိ အပင္ပန္းခံ သယ္လာရတာလည္း´´
တဲ့