အေမေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား ( ၃ )

ဟိုးေရွးေရွးတံုးက တရုတ္ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးနဲ႔ ကိုယ္ရင္တစ္ပါးဟာ ေတာလမ္းတစ္ခုမွာ ခရီးႏွင္ေနၾကသတဲ့

ဒီလို ခရီးႏွင္ေနရင္း တစ္ေနရာ အေရာက္ အတန္သင့္ ေရစီးသန္တဲ့ ေခ်ာင္းတစ္ခုကို ေရာက္လာခဲ့သတဲ့

အေမေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား (၂)

ဟိုးေရွးေရွးတံုးက ရြာတစ္ရြာမွာ လယ္သမား လင္မယားနွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့
လင္ေရာမယားေရာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကင္နာၾကသတဲ့
လင္ကလည္း လင့္၀တ္တရားေက်သလို မယားကလည္း မယား၀တ္တရားေက်ပြန္တဲ့အတြက္...
သူတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ အင္မတန္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းပါသတဲ့.....

တစ္ေန႔ ေယာက္်ားျဖစ္သူ လယ္ထဲက ျပန္အလာ
အိမ္ေရွ႕မွာ ထြက္ႀကိဳေနတဲ့ မိန္းမမ်က္ႏွာ မၾကည္မလင္နဲ႔ မိႈင္ေတြေနတာ ေတြ႔ေတာ့

ေယာက္်ားျဖစ္သူက ေမးတာေပါ့
`` ရွင္မ မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား ဘာျဖစ္တာတံုး´´
လို႔ေမးေတာ့
`` ေတာ့္ ေယာကၡမ ကၽြန္မအေဖေလ..

အေမေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား (၁)

ဟိုး ေရွးရွးတုံးက ဧကရာဇ္ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးရွိသတဲ့
အဲဒီ ဘုရင္ႀကီးက စာေပေလ့လာလိုက္စားရတာကို ဝါသနာပါ တယ္တဲ့

တစ္ေန႔ေတာ့
ပညာရွိအမတ္ႀကီးကို တာ၀န္တစ္ခုေပးခဲ့တယ္
အဲဒီတာ၀န္ကေတာ့

ကမၻာေပၚရွိသမွ် လူမိ်ဳး တစ္ရားတစ္ပါးရဲ႕ သမိုင္းကို အမွန္တိုင္းသိခ်င္လို႔ သမိုင္းျပဳစုဖို႔ တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္

အမတ္ႀကီးလည္း တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ သမိုင္းကို ျပဳစုလိုက္တာ

ကုလားနာတိုက္ျခင္း (၁၀)

ျမန္မာေတြ တန္ခိုးထြားပံု
အမ်ိဳးသားဖို႔တာ့မေတြး
သူခိုးစကားနားေယာင္
အမ်ိဳးျခား ဖား ေထာင္တယ္
ကုလားေကာင္အေရး

ေငြမ်က္ႏွာ အေရးရယ္ေၾကာင့္
ေဆြဖ်က္ကာ ေပးပါေတာ့
ေအာ္ ေျခဖက္ပါမေႏွး

မေသြမွတ္ပါ ေအာ္သံက
သခင္မ်ိဳးေဟ့ တို႔ျမန္မာ
အခုေရးမွာ တစ္မ်ိဳးေအာ္
ဗလီတိုးေစ့ တို႔ျမန္မာ
ဗလီတိုးေစ့ တို႔ျမန္မာ

အမွန္ပင္ ဗလီတိုးလို႔
ျပည္ဖံုးေတာ့မယ္
ဓိကရုဏ္း တုေရွာင္
ဘုေကာင္က ဗမာဟဲ့
ပမာငဲ့ ေသျခာေတြး
မုဒိန္းေကာင္ ေငြေပးေတာ့
မေအပါျပန္ေပးမယ္
ေခြးျဖစ္မယ့္အမ်ိဳး

တန္ခိုးေတာ့ တကယ္ထြား
နယ္ျခားမွာ ျမန္မာေျပးေတာ့
ဘယ္နားမွာပုန္း

တံုးေတာ့မယ္ ျမန္မာမ်ိဳးရယ္
ဆရာကိုး တကယ္မွားတာမို ႔
႔ဗမာေတြ ဗလီတတ္ပါေတာ့
ပလီရက္ၾကေလးးးးးး ။ ။

ကုလားနာတိုက္ျခင္း (၉)

ေခြးကိုမွ လင္ေတာ္
ၾကင္ေဖာ္ တကယ္ရွားလို႔
နင္အေတာ္အားသလား

အျမင္မေတာ္
ယွဥ္္ေသာ္မွ သြားရင္
ဆင္ေတာ္နဲ႔ ခေလာက္လိုပါ့
ေအာက္ကလိအာေသး

ငါေရးေတာ့ ရိုင္းသလို
မႏိႈင္းလို နင့္အေၾကာင္းကိုေတာ့
ဆင့္ေပါင္းလို႔ေတြး

မေအးပါ ရတတ္ရယ္က
ဖ်က္စမ္းဟယ္ အမ်ိဳးကို
သခိုးကို အေဖေတာ္
ကေမ႓ေနာ္ လွမ္းေရာ႕မယ္
အမ်ိဳးဖ်က္မယ့္ အေရး

နင္ေတြးပါ တကယ္ေရးမို႔
ဆယ္ေရးရယ္ တစ္ရာ
မလြယ္ေရးခ် မလြယ္တာမို႔
အမယ္မင္း...........
ရင္ေလးပါ့ ေလးးးးးး။

ထာ၀ရ ခရီးသည္

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏိုင္ငံ (သို႔) ဘူတန္

ကမာၻေပၚမွာ ဆင္းရဲေပမယ့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့တိုင္းျပည္တစ္ခုကိုျပပါဆိုရင္ေတာ့
ဘူတန္ႏိုင္ငံကို ျပရပါလိမ့္မယ္...

အိႏၵိယႏိုင္ငံနဲ႔ တရုတ္ႏိုင္ငံၾကား ဟိမ၀ႏၱာ ေတာင္တန္းအေရွ႕ဘက္စြန္းက်ဆံုး မွာတည္ရွိတဲ့ ဘူတန္ႏိုင္ငံဟာ
လူဦးေရ (၇)သိန္းေလာက္ပဲရွိၿပီး၊ ပါတ္လည္ ကီလိုမီတာ (၄)သိန္း (၇)ေသာင္းေလာက္ပဲက်ယ္၀န္းတဲ့
အတြက္ တကယ့္ကို ႏိုင္ငံေသးေသးေလးပါပဲ....
ဘူတန္ႏိုင္ငံမွာ ဘူတန္လူမ်ိဳး (၅၀)ရာခိုင္ႏႈန္း၊ နိေပါလူမ်ိဳး (၃၅)ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အျခားလူမိ်ဳး (၁၅)ရာခိုင္ႏႈန္း ေနထိုင္ၾကပါတယ္..
အဓိက ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ (၇၅)ရာခိုင္ႏႈန္းရွိပါတယ္..
က်န္ (၂၅)ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့

ရင္ထု မနာ

၀မ္းေရးရယ္ရွာ
အလွမ္းေ၀းကာ အခက္ေပြ
ကိုယ့္ေျမမွာ ေဖြရွာခက္ပါလ
အသျပာရတတ္ရယ္ေၾကာင့္
ဖယ္ခြာရ ခ်က္ေႂကြ
ဘယ္အေျခ ဘယ္သူ ခြဲခ်င္မတံုး
အပူခဲ ဆုပ္ကိုင္သလို
ယခုတိုင္မွ မေအး

အေ၀းမွာေန ေအးပါေစဆုေတာင္း
ျပဳေၾကာင္းငဲ့ကုန္စင္
ဂဠဳန္ပင္ဆားခ်က္သလို
မကုန္ခင္သြားခက္တာမို႔
မထူးဇာတ္ခင္း ခိုကာေျပး
အိုဗာစေတး အေရးေၾကာင့္
အမယ္မင္း........
ဖမ္းၾကျပန္ေသး ။

ဖမ္းေပမယ့္မမႈပါ
အခုဟာ ေဆြအေရးမို႔
ေနေရးသာေတြး
မေျပးပါ အေရးဟာမလွေပမယ့္
၀မ္းမနာ စခန္းသာလွေစေရာ႕
ပုန္းေရွာင္မယ္မေႏွး

သို႔ေသာ္လည္း
ျမန္တစ္ခြင္ အမွန္ပင္ေျပာတာက
မျပန္ခ်င္ ေနေသးသမို႔
ေငြေရးမွခင္သလို
ယဥ္သကို ေျပာတာက
ေလာဘသား အခုေနာ္
ဖမ္းတာပင္နည္း သတဲ့

ေၾသာ္ လြမ္းတာပင္မရဲပါ့
ဖမ္းတာကို မေၾကာက္ပါဘူး
အေနာက္မွာ ေ႐ႊအမ်ိဳးေတြက
မေအယိုးေတြ နည္းတယ္ဆိုေတာ့
အမယ္မင္း
ရင္နင့္ပါ့ေလး ။ ။

( မေလးတြင္ အဖမ္းခံေနရရွာေသာ ညီေနာင္မ်ားအတြက္)

ထာဝရ ခရီးသည္

သံေ၀ဂ

တဏွာအႀကိဳက္
အမိုက္လူသား
မုသားလည္းဆို
သူ႔မယားလည္းခုိ
ေသလည္းေသာက္စား
ေမွာက္မွားၾကျဖစ္ေထြ
ေလာဘေတြ အပိုလိုက္
ငိုလိုက္ၾက သံသရာ
အဖန္ခါသာ စုန္ဆန္ကူး
ႀကံဳၾကဖူး ေပ်ာ္ပြဲေတြ
ဒုကၡလည္းေ၀
မုခ်ပဲ ေသမွာမို႔
မလြဲေသြ လည္ျပန္ပါ့
ေအာ္...........
တရားရွာကိုယ္မွာေတြ႕သဟဲ့
အားခဲလို႔ႀကိဳး .......။

ထာဝရ ခရီးသည္

တို႔ျမန္ျပည္ သာေစခ်င့္

တိုင္းကားျပည္ သာဖို႔အေရး
ငါတို႔ေတြး႐ႈေမွ်ာ္
တကယ္ပင္ သာေစခ်င္ပါ့
အားလံုးရဲ႕အေတြး။

ေတြးတာနဲ႕မၿပီးပါ
ေဘးဟာလည္းနီးတာမို႕
လြဲၾကျပန္တာ
အစြဲကမွန္ကိန္းတာမို႕
တိမ္းၾကေပါ့အယူမ်ား
ပူၾက ေပေသး။

သူလွေတာ့ ကိုယ္သ,ခ်င္
လူ႕ေဇာတြင္ထင္တာမို႕
အျပဳသေဘာပင္ မေတြးႏိုင္
ေဘးထိုင္ကာ ဘုေျပာရင္ေတာ့
ေ၀းႏိုင္တယ္ ေရႊျပည္ေရးဟာမို႔
စုေပါင္းကာႀကိဳးပါၾကငဲ့
႐ုန္းၾကမယ္ေလး။

ထာ၀ရ ခရီးသည္

ခလုတ္ထိမွ အမိတ

ခြဲခဲ့တာၾကာၿပီမို႔
ေမ့မယ္လို႔ေတြး
ေတြးေပမယ့္ မေျပးသာ
ေမြးဌာေန ခ်က္ေႂကြအေၾကာင္းကိုေတာ့
ေမ့လို႔မရေသး

အေဝးမွာေန ေရာင္စံုၾကားမွာ
မေဆြးခါတစ္ေလ
အေပ်ာ္လြန္ဖူးတာမို႔
လြမ္းရက္ေတြကူး

လွမ္းလို႔ရယ္ မထူးဇာတ္ခင္းသူပ
အရင္းမွာ ခါခါလြမ္းေပမယ့္
မဟာတန္း အေျချမင့္ေအာင္ငဲ့
အားခဲလို႔ႀကိဳး

ႀကိဳးေပမယ့္ မစားသာ
အမ်ားတကာ လူဘံုလယ္
အူတံုဖြယ္ ဝိုင္းကာ သမေလမွ
အေမ တ အခုေနာ္
ရႈေျမႇာ္ခဲ့ ဇာတိေျမကို
အမယ္မင္း
လြမ္းလွခ်ည္ေလးးးးး။

 

ထာ၀ရ ခရီးသည္...