စုေပါင္းေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ေပး..ငါတို႔ဘာသာျပန္႔ပြားေရး...(၁)

ကၽြန္ေတာ့္ ဇာတိ ေယာနယ္မွာ..ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ဓေလ့ေလးတစ္ခုရွိတယ္ဗ်...အဲဒါက ဘာလည္းဆိုေတာ့ ညေနေမွာင္ရီပ်ိဳးၿပီဆိုရင္.. ရြာမွာရွိတဲ့သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ... လူငယ္ပိုင္း လူပ်ိဳ အပ်ိဳေတြဟာ သူတို႔ အဖြဲ႔ေလးနဲ႔သူတို႔..      အိမ္တစ္အိမ္မွာ စုၾကတယ္... ၿပီးရင္ ရပ္ေရြးရြာေရး ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးၾကတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔က  ကေလးဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြရဲ႔ဝိုင္းမွာ  ေဘးမွာထိုင္ လဘက္ေလးစားလိုက္.. ပဲေလွာ္ေလး၀ါးလိုက္နဲ႔ လူႀကီးေတြ ေျပာတဲ့စကား နားေထာင္ၾကတာေပါ့....

ေနာက္အရြယ္ေလးေရာက္လာေတာ့..
လူပ်ိဳအပ်ိဳေတြ႔ရဲ႕ အဖြဲ႔ထဲကို ဝင္ဆန္႔လာတယ္.. အဲဒီမွာက်ေတာ့ ေျပာတဲ့စကားေတြက အေၾကာင္းအရာေတြ စံုလာၿပီ.. ရပ္ေရးရြာေရးလည္းပါရဲ႕.. ဘာသာေရးလည္းပါရဲ႔.. လူပ်ိဳစကား အပ်ိဳစကားေတြလည္းပါရဲ႔... အဲ.. ပိုးၾက ပန္းၾက.. အထာေတြေပးၾကေပါ့ေလ.. (ေျပာရင္းနဲ႔ ေအးဘံုကို လြမ္းလာၿပီ.....အဟင့္)

အဲဒီလို တစ္ရက္မဟုတ္ ႏွစ္ရက္မဟုတ္ ေန႔တိုင္း ေျပာၾက ဆိုၾကဆိုေတာ့  ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ဘာသာတရားကိုင္းရိႈင္းလာၾကတယ္ .. ေနာက္ၿပီး ရပ္ေရးရြာေရးကိုလည္း စိတ္ဝင္စားလာတယ္.. ဒီလိုစိတ္ဝင္စားလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာသူ ရြာသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုး ညီညြတ္လာတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကိ်န္ေျပာရဲတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္တစ္ဝိုက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔မ်ိဳးဆက္ထိေပါ့ေလ.. ဘာသာေျပာင္းသြားတာေတြ... ဘာသာျခားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တာေတြ.. မရွိၾကဘူးဗ်.......

ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ၿမိဳ႔တိုင္းရြာတိုင္း ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ.. ေန႔တိုင္းမဟုတ္ေတာင္ တနဂၤေႏြလိုေန႔မ်ိဳး ဥပုႆ္ေန႔လိုမ်ိဳးေတြ တစ္ပါတ္ကို တစ္ရက္ေလာက္အဲဒီလို စုေပါင္းတိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆိုရင္... ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အက်ိဳးရလဒ္ေတြ.. ရရွိလာမွာပါ.. ဘာသာျခားေတြရဲ႕ ရန္ကေနလည္း ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္မွာပါ.... နီးစပ္ရာအိမ္ေတြမွာ စုေ၀းၾကမယ္ တိုင္ပင္ၾကမယ္ေပါ့ဗ်ာ..

ေခတ္ေတြက တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် အပန္းေျဖစရာေတြဟာ.. ေပါမ်ားလာတယ္.. အိမ္မွာေနရင္း ကိုရီးယားကားၾကည့္မယ္.. ေဘာလံုးပြဲၾကည့္မယ္.. ဒါမွ မဟုတ္.. ရုပ္ရွင္ရံုမွာသြားၾကည့္မယ္.. ကစားကြင္းေတြသြားမယ္.. ဂိမ္းဆိုင္ေတြသြားမယ္.. ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လာလည္း....   စုေပါင္းေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္လည္းမေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး... အခ်ိန္လည္း မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး... အခ်ိန္မေပးေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြမရရွိေတာ့ဘူး..

ဒီေတာ့ အခ်ိန္ေပးဖို႔လိုအပ္လာတယ္... အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုအေနနဲ႔ မလုပ္ႏိုင္ေတာင္... နီးစပ္ရာ လူငယ္မ်ား.. ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ ဂိမ္းဆိုင္ သြားမယ့္အစား.. အဆင္သင့္ရာအိမ္တစ္အိမ္ ဒါမွမဟုတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဘုရားေစတီေတြမွာ..အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြဖလွယ္ရင္း..
ေပ်ာ္စရာေလးေတြေျပာရင္း.. ရပ္ေရးရြာေရးကအစ ဘာသာေရး လူမႈေရး စတာေတြကို... ေဆြးေႏြးၾကမယ္ျဖန္႔ေ၀ၾကမယ္ဆိုရင္... စာၾကည့္တိုက္ တစ္ခု တည္ေဆာက္တာေလာက္ အက်ိဳးေက်းဇူးရႏိုင္ပါတယ္... အပ်င္းလည္းေျပပါတယ္.. ဗဟုသုတလည္းရပါတယ္..   နီးစပ္ရာသူငယ္ခ်င္းမ်ား လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ၾကည့္ပါ.....

ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိကိုခြဲခြာလာခဲ့တာ.. ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ.. အခုခ်ိန္မွာ အဲဒီလိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးေတြ က်န္ေသးရဲ႕လား ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ပါဘူး.... ေနာင္တစ္ခ်ိန္ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ.. အဲဒီလို ဓေလ့ေလးေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနတာကို ျမင္ရေတြ႔ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း.....................အပိုင္း(၁) တစ္ခန္းရပ္ ပါရေစ.......................(ေရးစရာမ်ားတဲ့အတြက္ အပိုင္းခြဲေရးရတာပါ....)

((ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာ ေရာင္ဝါေနသို႔ ထြန္းရမည္....... သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပါတ္ကမၻာတည္ရမည္))

                                                                                                                  ( ထာဝရ ခရီးသည္...)