ခ်စ္ေနခြင့္ေပးပါ..
အပြင့္ေတြေဝ
လြင့္မေၾကြခင္ေကသာဦးမွာ
လွေစရန္ ရည္စူးလို႔
ပြင့္ဖူးမယ့္ ပန္းတစ္ခိုင္
ႏြမ္းသည့္တိုင္ ဆင္ကာသ
အခ်ိန္က်လို႔ ေၾကြရေစ
ေျမခေတာ့သူ႔ေျခရင္းဝယ္
ခစားမယ္ပန္းခင္းလမ္းသို႔
ေျခာက္ခမ္းလို႔ ေၾကကာမြေတာင္
သူ႔အျမစ္တြင္ ေျမဆီအျဖစ္...
ေသသည္ထိ ေပးဆပ္ပါ့မယ္.................။
( ထာဝရ ခရီးသည္...)
No comments:
Post a Comment