ကုလားနာတိုက္ျခင္း (၄)
ေခြးကိုေတာ့အေဖ အေဖ
ေငြမက္တဲ့သူခိုး
စားၾကေပါ့ အဆိပ္အပင္းႏွယ္
အေသခက္မယ့္မ်ိဳး...။
ေရႊပါးစပ္ေတာ့ ေကာင္းတယ္
ေႏွာင္းသူငယ္ ဗလီတက္
ၾကည္ရက္ပါ့ သူပေထြး
အခုေျပးလို႕ ဦးသာခ်
ဒူးကစဖက္ေတာ့မလို...။
ႏွစ္မူးသာပ ေငြစရယ္ေၾကာင့္
ေရႊအလွေတြ မ်က္ႏွာငယ္
အသက္မွာတကယ္ ဖက္ထုပ္ရ
ပတ္တုပ္မရသူ႔ျပက္လံုး
ေမာလို႕မဆံုး...။
ေျပာလို႕မွမဆံုးတယ္
ေခြးေတြက ဗမာသတ္ၿပီ
လုပ္ၾကပါအံုး ...။
အဟုတ္ထ တကယ္ခ်ရင္
၀ယ္ရေပါ့ အာမခံ
ငါမယားမွန္ေငြပိုက္လို႕
လိုက္ရအံုးျပန္...။
အမုန္းမွန္ တကယ္ပြားရင္
တံုးမည္ပေခြးမ်ိဳးရယ္
ေသြးကေတာ့မခမ္း...။
အေ၀းကေတာ့ မစမ္းေလ
ေျပးရမွ ဗမာဆိုးတယ္
နာယိုးမွမေအာ္နဲ႕
ငါဆိုးေတာ့ စြပ္စြဲ
ဖြတ္ပဲနင္ မတုန္ေၾကး
အကုန္ေျပး ခုေနာ္
႐ႈေမွ်ာ္္မေထာက္ဘူး...။
ညဳေသာ္လည္း လူမထင္
ဓူတင္ေစာင့္ဘူး
မအူခ်င္အရင္ေအး
သိမ္းခပ္လို႕ၿငိမ္းေစ
ငါ့အမ်ိဳးေတြသနားေပမင့္
လဲရက္ပါ့ေလးးးးးးးးးး .......။
( ထာ၀ရ ခရီးသည္...)
No comments:
Post a Comment